De privatiseringen begonnen onder de regering-Chirac in 1986, de eerste cohabitatie van links en rechts. Het begon met de beursgang van de reeds driehonderd jaar oude groep Saint-Gobain. Voor de staat betekent privatisering dat een deel van het kapitaal van een onderneming aan particuliere actoren wordt verkocht. Hierdoor kan de staat zijn geld terugkrijgen en soms ook de herstructurering van een onderneming aan anderen overdragen. Het is meteen ook een kans om het zogenaamde volksaandeelhouderschap te bevorderen. Als we kijken naar de Franse privatiseringen die gevolgd werden door een beursgang, dan zijn de resultaten eerder gemengd. De beursprestaties van ondernemingen die vóór 1997 naar de beurs gingen, zijn over het algemeen goed in vergelijking met de CAC40. De beste van de klas is Total maar ook BNP Paribas en zelfs TF1 doen het niet slecht. Air France en Eramet daarentegen stellen de beleggers teleur. Er zijn dan ook grote verschillen in prestaties, zoals in het geval van Orange, dat tijdens de "internetzeepbel" naar de top steeg alvorens zwaar te vallen, of Alstom, dat dicht bij een faillissement kwam te staan. Vanaf 2005, onder de regering van Lionel Jospin, ontdoet de Franse staat zich van een aantal participaties die het nadien niet bijzonder goed deden. Deze privatiseringen vonden dat ook plaats op een goed moment voor de staat. Voor de spaarders lag dat echter anders. Deze periode werd gekenmerkt door de teleurstellende prestaties van Electricité de France. We vinden in die sector op dat moment ook Engie (voorheen Gaz de France) terug en Suez. Deze periode van meer verspreide privatiseringen liet sporen na. Immers, alleen Aéroports de Paris (de ADP-Groep) deed beter dan de Parijse index. De Franse beursgenoteerde portefeuille beheerd door het Agence des Participations de l'Etat telt thans twaalf ondernemingen. De laatste toevoeging, La Française des Jeux, werd geprivatiseerd in november 2019. Het APE beheert echter niet alle participaties van de Staat. Ongeveer 30 % van de participaties is in handen van andere overheidsinstanties, voornamelijk Caisse des Dépôts, Bpifrance en entiteiten zoals CEA of CNES. Zo zijn bijvoorbeeld de aandelen van de Franse staat in Nexans of STMicroelectronics in handen van Bpifrance, terwijl die van Compagnie des Alpes of van Icade in handen zijn van de CDC. Opgemerkt zij dat Dexia, dat jarenlang in de portefeuille zat, daar geen deel meer van uitmaakt. Dexia werd begin december 2019 immers van de beurs gehaald. Voor de waardering van de portefeuille had dit nauwelijks gevolgen aangezien het voormalige Crédit Local de France na zijn faillissement in 2008 niet veel waard meer was.