Worden valuta's zoals de Zuid-Koreaanse won, Indiase roepie en Indonesische roepia beïnvloed door een stijgende yen die wordt gesteund door de verwachting van een verkrappend beleid van de Bank of Japan, of door een depreciërende yuan die gebukt gaat onder de noodzaak van de People's Bank of China om het beleid te versoepelen om een worstelende economie te stimuleren?
Tot voor kort waren de yen en de yuan nauw met elkaar verbonden, waarbij beide onder zware verkoopdruk stonden toen een niet aflatende 'hoger voor langer' Fed-verwachting de Amerikaanse dollar deed stijgen. Maar die relatie en de Amerikaanse renteverwachtingen zijn allebei veranderd.
Tussen eind april en midden juli is de eenvoudige 30-daagse voortschrijdende correlatie tussen de yen en yuan gestaag versterkt tot het meest positieve niveau in 10 maanden. Maar daarna is de correlatie omgekeerd.
Dit komt grotendeels doordat de PBOC de markten vorige week verraste door de belangrijkste rentetarieven te verlagen. En deze week werd de yuan, die onder strenge controle staat van de centrale bank, vastgesteld op het zwakste niveau ten opzichte van de dollar dit jaar. Ondertussen staat de rente op Chinese obligaties op recorddieptepunten en is de druk op de wisselkoers stevig naar beneden gericht.
De yen is ondertussen met zo'n 8% gestegen vanaf het recente dieptepunt in 38 jaar ten opzichte van de dollar. De BOJ volgde de historische renteverhoging van maart - de eerste in 17 jaar - op met een groter dan verwachte verhoging op woensdag en gaf aan dat ze een einde wil maken aan haar decennialange ultraloose beleid.
Natuurlijk heeft de interventie van Tokio van de afgelopen maanden om en bij de $100 miljard aan yenaankopen een bodem onder de munt gelegd, en de aanpak van de BOJ om de rente te verhogen is niet bepaald gung-ho. De yen is dus niet zeker van een agressieve stijging vanaf hier.
Maar de beleidsdivergentie met China is duidelijk en vertroebelt het water voor andere Aziatische valuta.
Vanaf China's mini-devaluatie in 2015 tot het begin van de recente renteverhogingscyclus van de Federal Reserve was elke Aziatische valuta gevoeliger voor dollar/yuan dan voor dollar/yen, vooral de won, rupiah, Maleisische ringgit en Taiwanese dollar. Zelfs de Indiase roepie, de Aziatische valuta die het minst beïnvloed werd door de yuan, was nog steeds drie keer gevoeliger voor bewegingen in de Chinese valuta dan die van Japan.
Zodra de Fed in 2022 echter begon met het verkrappen van het beleid, werden de Aziatische valuta's voornamelijk geleid door de buitengewone stijging van de dollar/yen. Volgens analisten van Goldman Sachs laten correlaties op de langere termijn zien dat de invloed van de yen op Aziatische valuta's dramatisch toenam toen de Amerikaanse rente begon te stijgen.
Maar die correlatie is vervaagd sinds de Fed een jaar geleden stopte met renteverhogingen.
"Daarom zijn de brede USD en USD/CNY belangrijker voor Aziatische FX dan USD/JPY," schreven ze in een recent rapport.
Dus als de yuan zwak blijft, zouden Aziatische valuta's aan de zachte kant kunnen blijven, zelfs als een versoepelingscyclus van de Fed op de dollar weegt. Dat is waarschijnlijk geen slecht nieuws - gezien de economische problemen in China en de waarschijnlijke groeivertraging in de VS, zouden Aziatische hoofdsteden zwakkere wisselkoersen meer kunnen verwelkomen dan bang zijn voor de inflatoire gevolgen.
Peking zal waarschijnlijk niet al te boos zijn als de yuan en yen uit elkaar gaan.
Sinds het begin van de pandemie in maart 2020 is de Japanse munt ongeveer 30% in waarde gedaald ten opzichte van de yuan. Of anders gezegd, op een simplistische wisselkoersbasis zijn Japanse goederen in die tijd 30% goedkoper geworden in vergelijking met equivalente Chinese goederen op de internationale markt.
De handelsoorlog tussen de twee landen tijdens het presidentschap van Donald Trump werd gevolgd door het protectionistische beleid van de regering van president Joe Biden, en de donkere wolk van veel zwaardere Amerikaanse tarieven na de verkiezingen van november doemt op.
Dit alles heeft het verwachte effect gehad: Volgens Oxford Economics is de Amerikaanse import uit China als aandeel van de totale import in de periode 2017-2023 met 8% gedaald. Het aandeel van de Amerikaanse invoer uit Europa, Mexico, Vietnam, Taiwan en Zuid-Korea steeg echter. Ondertussen zagen deze landen - vooral Vietnam - allemaal het aandeel van de invoer uit China in hun totale invoer in dezelfde periode toenemen.
Peking zal ervoor willen zorgen dat elke verslechtering in de bilaterale handel tussen de VS en China elders wordt goedgemaakt. Een zwakkere yuan ten opzichte van zijn belangrijkste regionale rivaal, de yen, zou daarbij kunnen helpen.
(De hier geuite meningen zijn die van de auteur, een columnist voor Reuters).
