De meeste vooruitzichten voor 2023 gaan uit van een jaar met een krimpende activiteit, desinflatie en een piek in de rente. Het beleggingsresultaat is een voorkeur voor obligaties, een afwijzing van de overgewaardeerde dollar en een volatiel jaar voor aandelen, die over 12 maanden moeilijk veel verder zullen komen dan het huidige niveau.

De energieprijzen, Oekraïne en de heropening van China blijven de grootste wild cards. Hoewel de huidige tendens om alle in waarde gedaalde activa van het jaar wat op te krikken tot begin volgend jaar kan aanhouden, omdat de liquiditeiten op het hoogste punt staan in meer dan tien jaar.

Tot nu toe, zo eenvoudig.

Maar noch de harde economische cijfers, noch veel beleidsmakers geloven al in het idee van een recessie.

Dat laat beleggers nadenken over de kans op ofwel de fabelachtige "zachte landing" - die de inflatie op de een of andere manier terugdringt zonder een grote neergang - ofwel een langdurig beleid van verschroeide aarde door de centrale banken als de aanhoudende groei de prijzen hoog houdt.

Bedrijfsenquêtes en historisch gezien voorspelbare omkeringen van de rentecurve op de obligatiemarkten wijzen erop dat krimp nu de beste gok is - zelfs op mondiaal niveau, waar een groei van minder dan 2% van de wereldeconomie gelijkstaat aan een recessie.

Veel economen gaan er nu van uit dat de economieën van de eurozone en het Verenigd Koninkrijk - die het zwaarst zijn getroffen door de Oekraïense energieschok en de druk op de kosten van levensonderhoud - al in een recessie verkeren.

Maar de opwaartse bijstellingen van de Amerikaanse productie over het derde kwartaal deze week, de aanhoudende krapte op de arbeidsmarkt aldaar en de onwrikbare veronderstelling van een Chinese hausse na de heropening van het nieuwe jaar na een strikte COVID-blokkade spreken allemaal van het tegendeel.

Afgezien van Japan en de indexen van de opkomende markten blijven de economische verrassingen voor de belangrijkste economieën over het algemeen positief - wat in ieder geval in de voorspellingswereld duidt op een overdreven somberheid.

En het is opvallend hoeveel beleidsmakers nog steeds denken dat een recessie kan worden vermeden.

GRAFIEK-Globale rendementscurves https://fingfx.thomsonreuters.com/gfx/mkt/znpnbegompl/One.PNG

GRAFIEK - Wereldwijde economische verrassingen https://fingfx.thomsonreuters.com/gfx/mkt/jnvwyeozovw/Two.PNG

CRASH EN OPRUIMEN

Kristalina Georgieva, hoofd van het IMF, zei donderdag op de Reuters Next conferentie dat de kans op een wereldwijde groeivertraging tot onder de 2% inderdaad toeneemt - maar ze schat de kans daarop nog steeds op slechts 1 op 4%.

En het IMF staat niet alleen.

Federal Reserve chief Jerome Powell benadrukte woensdag dat een Amerikaanse "zachte of zachte" landing mogelijk blijft, waarbij de inflatie afneemt zonder dat de werkloosheid dramatisch stijgt.

In opmerkingen die de wereldmarkten deden opleven - wat op zich al een indirecte verzachting is van de financiële voorwaarden die de economie ondersteunen - zei de voorzitter dat de Fed niet wilde "overspannen" om "de economie te laten crashen en daarna op te ruimen".

Powells meer havikistische vleugel bij de Fed staat ook sceptisch tegenover een recessieverhaal. James Bullard, voorzitter van de St. Louis Fed, zei maandag dat een recessie niet onvermijdelijk is en vermoedde dat de verwachte desinflatie verantwoordelijk is voor de omkering van de rentecurve.

Christine Lagarde, hoofd van de Europese Centrale Bank, spreekt nog steeds van een groeivertraging in de eurozone tot volgend jaar - maar geen krimp.

Ook haar havikistische vleugel denkt dat de vrees voor een recessie te groot is.

"Als je naar Duitsland kijkt, waar de economie het beter doet dan werd gevreesd, is het geen uitgemaakte zaak dat we een recessie krijgen", zei Klaas Knot, hoofd van de Nederlandsche Bank, maandag in Parijs.

Veel grote beleggingsinstellingen, zoals BlackRock, zijn het daar niet mee eens.

Maar niet iedereen denkt dat een zachte landing uitgesloten is.

Hoofdeconoom Jan Hatzius van Goldman Sachs is een van de optimisten.

"Een langere periode van groei onder het potentiële niveau kan de oververhitting van de arbeidsmarkt geleidelijk ombuigen en de loongroei en uiteindelijk de inflatie doen dalen, wat een haalbare, maar moeilijke weg is naar een zachte landing", aldus Hatzius eind vorige maand.

Dit alles vormt een uitdaging voor de groeiende consensus. En je zou denken dat het vermijden van een recessie reden tot juichen zou moeten zijn.

Maar er is een enorm verschil in marktpositionering tussen een "zachte landing" - waarbij alle vakjes van desinflatie en piekrentes worden aangevinkt en een implosie van de bedrijfswinsten wordt vermeden - en een aanhoudende groei die de inflatie aanwakkert en centrale banken dwingt jarenlang harder op de rem te trappen.

Bruce Kasman van JP Morgan zei dat zijn "baseline" is dat het vertraagde effect van de verkrapping door de Fed de Amerikaanse economie uiteindelijk eind volgend jaar in een recessie sleept. Maar hij zei ook dat het een "fout was om een scenario van een zachte landing uit te sluiten".

Hij achtte een derde scenario echter 28% waarschijnlijk. In dat geval houdt de groei tot volgend jaar aan en wordt hij gesteund door centrale banken die hun renteverhogingen in het eerste kwartaal opschorten, maar komt de inflatie niet terug in de comfortzone.

In dat geval, concludeerde Kasman: "Als de verhoogde inflatie verankerd raakt, zullen de beleidsrentes (dan) materieel verder moeten stijgen en komt er in 2024 een wereldwijde recessie."

Dat zou wel eens het nachtmerriescenario van 2023 voor de markten kunnen zijn.

Grafiek-Piekinflatie? https://fingfx.thomsonreuters.com/gfx/mkt/byvrljadgve/Five.PNG

GRAFIEK Financiële omstandigheden VS https://fingfx.thomsonreuters.com/gfx/mkt/zgpobmdexvd/Three.PNG

GRAFIEK-Pandemisch spaargeld verdampt https://fingfx.thomsonreuters.com/gfx/mkt/akveqzlrkvr/Four.PNG

De hier geuite meningen zijn die van de auteur, een columnist voor Reuters.