Maar nu er een nieuwe ronde van monetaire verstrakking onder leiding van de Amerikaanse Federal Reserve aankomt, hebben de grootste economie van Zuidoost-Azië en haar kapitaalmarkten zich opmerkelijk veerkrachtig getoond, waardoor de vraag rijst of de situatie fundamenteel veranderd is.

De centrale bank van Indonesië behoort tot de minst havikiaanse ter wereld en heeft geen hint gegeven over een eventuele renteverhoging, terwijl de inflatie nog maar net boven het streefcijfer van 2%-4% is uitgekomen en de roepia een van de best presterende valuta's in opkomend Azië is.

Dit staat in contrast met 2013, toen alleen al het feit dat de Fed plannen had om de stimuleringsmaatregelen af te bouwen, een destabiliserende kapitaaluitstroom op gang bracht waardoor de roepia met 20% daalde en de Bank Indonesia (BI) gedwongen werd de rente met 175 basispunten te verhogen.

"In Indonesië... is er tot nu toe geen verhoging van de beleidsrente geweest. Dat is nu uiterst zeldzaam," vertelde Ivan Tan, analist financiële instellingen bij ratingbureau S&P, vorige week op een seminar.

Ondanks enkele politieke risico's lijkt Indonesië de economische omstandigheden beter te doorstaan dan de andere landen die tot de Fragiele Vijf worden gerekend - India, Turkije, Zuid-Afrika en Brazilië.

De beleidsmakers zeggen dat zij lering hebben getrokken uit vroegere crisissen en beleidsmaatregelen hebben uitgewerkt zoals het opzetten van een binnenlandse niet-leverbare valutatermijnmarkt, het bevorderen van een groter gebruik van andere valuta's in handel en investeringen in plaats van de Amerikaanse dollar en het verkopen van meer obligaties aan plaatselijke beleggers om een te grote afhankelijkheid van buitenlands "hot money" te voorkomen.

Hoewel er discussie bestaat over de mate waarin deze beleidsmaatregelen hebben geholpen, zijn analisten het erover eens dat de recordhoge uitvoer in het kader van een wereldwijde hausse in grondstoffen Indonesië heeft geholpen zijn economie weerbaarder te maken.

"Indonesië profiteert als netto-uitvoerder van grondstoffen ... het bevindt zich in een zeer goede positie om enkele van de inflatoire spanningen aan de aanbodzijde waarmee sommige andere economieën te kampen hebben, onder controle te houden," zei Tan van S&P.

Dit heeft het grondstofrijke land niet alleen geholpen om overschotten op de lopende rekening te boeken, het heeft de regering ook geholpen om de doelstellingen voor de verkoop van obligaties te verlagen en energiesubsidies te financieren om haar 270 miljoen inwoners te beschermen tegen de hoge wereldolieprijzen.

Bovendien is de Indonesische aandelenmarkt tot nu toe met meer dan 5% gestegen, vergeleken met dalingen op andere belangrijke Aziatische aandelenmarkten, nadat vorig jaar de drukste beursintroductieschema's van Zuidoost-Azië werden gehouden.

De autoriteiten hopen dat de stabiliteit van de financiële markt de economie in staat zal stellen met ten minste 6% per jaar te groeien, zodat Indonesië het doel kan bereiken om tegen 2045, het 100-jarig bestaan sinds de onafhankelijkheid, een rijk land te worden. Indonesië's langetermijndoelstellingen omvatten ook meer te halen uit zijn overvloedige hulpbronnen, waaronder mineralen zoals nikkelerts, door meer in eigen land te verwerken.

BI Gouverneur Perry Warjiyo heeft gezegd dat de focus van de regering op het hogerop brengen van de verwerkingsketen van grondstoffen de structuur van Indonesië's externe balans zou veranderen, de kapitaalstromen met directe buitenlandse investeringen zou versterken en tegelijk de export zou diversifiëren.

"Voor het gehele jaar zal het tekort (op de lopende rekening) klein zijn en de betalingsbalans zal over het geheel genomen een overschot boeken. Dit betekent fundamenteel dat het deviezenaanbod groot is en dat de wisselkoers van de roepia stabiel zal blijven," zei Warjiyo op de laatste beleidsvergadering van BI.

TIJDELIJKE VERBETERING?

De huidige outperformance van Indonesië wordt vertroebeld door politieke risico's voor enkele van de belangrijkste hervormingen van president Joko Widodo en zijn ambities op langere termijn om tegen 2045 een rijke natie te worden.

Daartoe behoren een rechtszaak tegen zijn vlaggenschip, de wet op de schepping van werkgelegenheid, die de bureaucratie moet verminderen, en de bezwaren van de Europese Unie tegen Indonesië's verbod op de uitvoer van nikkel.

Er blijven ook vragen over de stabiliteit van Indonesië, nu verwacht wordt dat de Fed de rente nog agressief zal verhogen, de grondstoffenprijzen afkoelen en er een wereldwijde recessie dreigt.

"Veel van (Indonesië's) verbetering lijkt van tijdelijke aard," vertelde Thomas Rookmaaker, hoofd van Asia-Pacific sovereigns bij Fitch Ratings, aan Reuters.

Fitch, dat vorige week de investment grade ratings van Indonesië bevestigde, verwacht dat BI de rente dit jaar met 50 basispunten en in 2023 met nog eens 100 basispunten zal verhogen om het renteverschil met de Verenigde Staten te beperken en een scherpe depreciatie van de roepia te voorkomen, zei hij.

S&P's Tan verwacht dit jaar ook druk op de roepia te midden van de wereldwijde monetaire verkrapping.

Maar sommige analisten zien BI geen haast maken met een renteverhoging vanwege de lage kerninflatie.

Damhuri Nasution, econoom bij BNI Securities, zei dat de export nog een tijdje sterk zou moeten blijven, zodat BI de tijd heeft om zich op de groei te concentreren en de recessierisico's in de gaten te houden.

Intussen steunen sommige buitenlandse beleggers het groeiverhaal van Indonesië.

Het hoofd strategie van Jupiter Asset Management voor de wereldwijde opkomende markten Nick Payne is overwogen in Indonesische aandelen, en verwacht een verder herstel van de pandemie.

"Een bescheiden inflatie, een goede positie op de lopende rekening en sterke grondstoffenprijzen, dragen allemaal bij tot de stabiliteit van de roepia tijdens de huidige moeilijke mondiale omgeving," zei Payne in een commentaar per e-mail, en hij voorspelde een lange periode van uitbundige groei voor de bedrijfswinsten.