Dat verklaart waarom sterke prestaties in het afgelopen kwartaal de aandelen van Volvo, Daimler en Traton naar historische hoogtepunten hebben gestuwd, oftewel waarderingsniveaus die vermoedelijk moeilijk vol te houden zijn op de lange termijn.
Juist daarom, ook al wijzen ze op recordverkopen en operationele marges, geven de halfjaarlijkse resultaten van Volvo die woensdag werden gepubliceerd, mogelijk een afwijking aan.
In het vrachtwagensegment dalen de orders met 11 % in Noord-Amerika, met 7 % in Europa, en met 32 % in Zuid-Amerika; aan de positieve kant stijgen ze met 13 % in Afrika en Oceanië, en met 7 % in Azië.
Daarnaast is er letterlijk een vrije val in het segment bouwvoertuigen, met orderdalingen van wel 48 % in Noord-Amerika, 39 % in Europa, 23 % in Zuid-Amerika en 45 % in Azië.
In dit tweede segment zit de krimp er al minstens twee jaar in. Als we het glas halfvol willen zien, kunnen we altijd zeggen dat het dieptepunt is bereikt en dat een heropleving logischerwijs zou moeten volgen...
De sector is wel gewend aan cyclische effecten, maar alles wijst erop dat we momenteel eerder op een piek zitten dan in een dal. Dat geldt vooral voor de marges, typisch voor het kantelpunt waarop leveringen een record bereiken terwijl de productiesnelheid vertraagt, en daarmee ook de bijbehorende variabele kosten.
Grote voorzichtigheid is geboden bij pogingen om de rekeningen van Volvo en zijn sectorgenoten te doorgronden, omdat het verzoenen van de kasstromen en de boekhoudkundige resultaten een bijna onmogelijke taak is.
Eén ding is echter zeker: een terugkeer naar het gemiddelde is de fundamentele wet van de financiële markten, en in dat opzicht vormen de huidige waarderingsniveaus een reëel risico voor beleggers.