Het is ongebruikelijk dat de leider van een defensiegroep publiekelijk politieke beslissingen toejuicht. Gewoonlijk is het tegenovergestelde het geval - er wordt geklaagd over onvoldoende budgetten en een gebrek aan verantwoordelijkheid ten aanzien van gevaar.

Niet zo voor Charles Woodburn, de CEO van BAE. Achter de karikaturen van zwakke macht benadrukt hij dat Europese leiders de uitdagingen volledig hebben begrepen en dat het oude continent zich stevig heeft herpakt. Dezelfde gunstige winden waaien ook vanuit Oceanië dankzij het AUKUS-programma en de wens van de Angelsaksen om de controle over de Stille Oceaan te behouden.

BAE, net als het vergelijkbare Rheinmetall, komt dus uit een lange periode van lethargie dankzij de Britse en Duitse herbewapening - hoewel in beide gevallen de geproduceerde uitrusting vooral bedoeld is voor export - en de terugkeer van de NAVO. We herinneren ons echter dat de organisatie van het Atlantisch Verdrag nog geen vijf jaar geleden werd beschreven als 'hersendood' door Emmanuel Macron... Om maar te zeggen: het kan snel veranderen.

Naast het F-35-programma, dat BAE een terugkerend werkkapitaal en uitstekende marges verzekert, werd het jaar gekenmerkt door nieuwe contracten voor nucleaire onderzeeërs; de overname van Ball Aerospace in de Verenigde Staten; de lancering van het GCAS in samenwerking met Japan en Italië; en een recorddynamiek in alle segmenten, inclusief voertuigen en munitie - traditioneel de “arme familieleden” van de groep.

Deze gunstige ontwikkelingen worden al grotendeels weerspiegeld in de beurswaardering van BAE. De marktkapitalisatie is verdubbeld sinds de invasie van Oekraïne en het concern heeft nu een waarde van 38 miljard GBP. Daartegenover stelt de groep voor om 5 miljard GBP aan contante winst - of 'free cash-flow' - te realiseren over de komende drie jaar. Als het dit tempo zou aanhouden, zou dit zijn waardering op 23 keer de winst brengen.

De markt heeft dus al het 'nieuwe normaal' geïntegreerd, waarschijnlijk terecht aangezien BAE in 2025 het dubbele van zijn omzet van tien jaar eerder zou moeten realiseren. Als we uitgaan van de typische nettomargehypothese voor de sector, staat het niet slecht om uit te gaan van jaarlijkse winst tussen 2,5 en 3 miljard pond voor het komende decennium.

Dit perspectief ondersteunt perfect de huidige waardering. Het optimisme blijft overigens aanwezig bij BAE: het Britse bedrijf heeft de afgelopen twee jaar 4,4 % van zijn uitstaande aandelen teruggekocht en heeft zojuist zijn aandeleninkoopprogramma voor 2024 verlengd.

Defensie is een sector van lange cycli: stille periodes kunnen lang duren, maar periodes van intense activiteit ook.