Het Mondiale Biodiversiteitsraamwerk van Kunming-Montreal, waarover tijdens VN-gesprekken in de Canadese stad overeenstemming is bereikt, heeft tot doel basisregels vast te stellen om de vernietiging van ecosystemen die al het leven op aarde ondersteunen te stoppen en terug te draaien.

Het kader, dat in de vroege ochtend van maandagochtend werd goedgekeurd, bevat doelstellingen zoals het beschermen van 30% van het land en de zee in de wereld tegen 2030 en het vinden van 200 miljard dollar per jaar om dit te betalen, waarvan een groot deel uit de particuliere sector.

De regeringen beloofden om tegen het einde van het decennium ten minste 500 miljard dollar per jaar aan subsidies die leiden tot de achteruitgang van de biodiversiteit te schrappen en meer natuurbehoud te subsidiëren.

Een van de voordelen, aldus vermogensbeheerders, was een toezegging om publieke en private financieringsstromen af te stemmen op het doel om het verlies aan natuur in de komende tien jaar te verminderen, wat wordt gezien als de sleutel om de broodnodige kapitaalstromen te ontsluiten en bedrijven aan te moedigen in de natuur te investeren.

Een andere verplichting voor bedrijven om hun impact op en afhankelijkheid van de natuur te beoordelen en openbaar te maken, hoewel het woord "verplicht" uit de definitieve overeenkomst is geschrapt.

"De reden waarom dit uiterst belangrijk is, afgezien van (de) 30-bij-30-doelstelling, is dat je regelgeving en wetgeving op nationaal niveau zult zien, wat zeer positief zou moeten zijn voor beleggers om bedrijven te identificeren die hun risico's controleren en beoordelen," zei Ingrid Kukuljan van Federated Hermes.

Maar bij gebrek aan kwantificeerbare verplichte doelstellingen, "hebben we deze keer behoefte aan implementatie", voegde Kukuljan eraan toe.

Anne Dekker, die voor BHP, 's werelds grootste mijnbouwonderneming, werkt aan milieukwesties, voegde daaraan toe dat de lichte versoepeling van het taalgebruik de veranderingen niet zal tegenhouden, mede onder druk van investeerders: "Ik denk dat het hoe dan ook zal gebeuren."

Hoewel de bescherming van de natuur kosten met zich meebrengt, zullen de bedrijven die stappen ondernemen meer investeerders aantrekken.

"De grote verliezers over de hele linie zullen 'business as usual' zijn", aldus senior analist Franck Gbaguidi van de Eurasia Group.

Sectoren met een grote fysieke voetafdruk, zoals de landbouw, maar ook de mijnbouw, de energiesector en sectoren die gevaarlijke chemicaliën gebruiken, zullen het meest te maken krijgen met strengere regels en toezicht.

CropLife International, een handelsgroep waartoe ook BASF en Bayer behoren, verwijst naar een overeengekomen doelstelling om de risico's van pesticiden terug te dringen.

Een organisatie die enkele van 's werelds grootste mijnbouwbedrijven vertegenwoordigt, waaronder Glencore en Newcrest, zei dat openbaarmaking zou leiden tot een gelijk speelveld tussen sectoren.

"Het is zo belangrijk dat iedereen begrijpt hoe mijnbouw, landbouw, voedsel, detailhandel, olie en gas, hoe al onze effecten en afhankelijkheden zich tot elkaar verhouden", aldus Ro Dhawan, directeur van de International Council on Mining and Metals (ICMM).

30 MILJARD DOLLAR TEGEN 30

De besprekingen ontspoorden bijna door onenigheid over hoe - en hoeveel - de ontwikkelde landen moeten betalen voor natuurbehoud in minder ontwikkelde landen. De rekening werd uiteindelijk berekend op 20 miljard dollar per jaar tegen 2025 en 30 miljard dollar per jaar tegen 2030.

Sophie Lawrence, stewardship and engagement lead bij Rathbone Greenbank Investments, zei dat er "grote zorgen" bleven bestaan over de vraag of dit genoeg zou zijn.

Ook landen als de dichtbeboste Democratische Republiek Congo hadden moeite met de bestaande milieufinancieringsmechanismen en vroegen om iets minder bureaucratisch.

Terwijl de druk voor meer overheidsgeld zal toenemen, zal de aandacht nu verschuiven naar hoe snel vermogensbeheerders en banken, en de bedrijven die zij financieren, hun investeringsbeslissingen en investeringsplannen zullen wijzigen.

De overeenkomst moedigt particuliere investeerders aan om meer samen te werken met openbare ontwikkelingsinstellingen om de financieringsstroom naar natuurvriendelijke projecten te vergroten en om meer natuurgerichte marktinstrumenten te creëren, zoals biodiversiteitskredieten.

Op die manier kan een grote kloof worden gedicht: de VN-milieuwaakhond zei onlangs dat de investeringen om de natuur te beschermen en beter te beheren tegen 2025 meer dan moeten verdubbelen tot 384 miljard dollar per jaar.

Er is ook veel ruimte voor meer geld in retailfondsen. Gegevensbedrijf Morningstar geeft aan dat er slechts 907,6 miljoen euro ($962,8 miljoen) wordt geïnvesteerd in de 10 grootste aandelenfondsen die het volgt met biodiversiteit in hun naam.

Te midden van de stormloop klonken sommigen voorzichtig gezien het huidige gebrek aan consensus over wat termen als "natuurpositief" nu eigenlijk betekenen, waardoor het risico ontstaat van "greenwashing", waarbij bedrijven het belang van hun activiteiten overdrijven.

"We moeten ons allemaal grote zorgen maken dat natuurpositief niet de nieuwe vector wordt voor greenwashing", aldus Tony Goldner, die aan het hoofd staat van een groep die een kader ontwikkelt voor bedrijven om te rapporteren over natuurgerelateerde risico's en kansen.

(1 dollar = 0,9431 euro)

Lees meer:

JAARVERSLAG - Tempo van nieuwe regels voor klimaat, duurzaam ondernemen zal niet afnemen

GRAFIEK-ESG-fondsen maken zich op voor eerste jaarlijkse uitstroom in tien jaar na zwaar jaar

FACTBOX - Financieringsmogelijkheden voor biodiversiteit nemen toe, maar investeringstempo blijft laag