Het 'orakel van Omaha' bracht een ontroerend eerbetoon aan Charlie Munger, zijn zakenpartner die op 28 november overleed op 99-jarige leeftijd. Buffett benadrukt dat hoewel Munger het grootste deel van zijn leven buiten Omaha doorbracht, ze elkaar daar in 1959 ontmoetten. Munger, die in 1962 met fondsbeheer begon, beïnvloedde al snel Buffett's investeringsstrategie door hem in 1965 te adviseren zich te richten op het verwerven van uitstekende bedrijven tegen redelijke prijzen (quality investing) in plaats van te zoeken naar correcte deals tegen voordelige prijzen (value investing), een afwijking van de leer van Benjamin Graham. Buffett beschrijft Munger als de architect van Berkshire Hathaway, terwijl hijzelf optrad als aannemer, Mungers visie dagelijks implementerend. Hij benadrukt dat Munger, die zijn medevennoot werd bij Berkshire, hem vaak tot de orde riep en een cruciale rol speelde in het succes dat ze kenden, ver voorbij hun wildste dromen. Buffett spreekt zijn dankbaarheid uit voor Munger, die handelde als een oudere broer of een liefhebbende vader, zonder ooit het krediet voor zijn bijdragen op te eisen of Buffett aan zijn fouten te herinneren.

In de rest van zijn commentaar belicht Buffett de robuustheid en diversiteit van Berkshire's activiteiten, terwijl hij ook de uitdagingen en kansen bespreekt waarmee het bedrijf wordt geconfronteerd.

Buffett begint met het benadrukken van het belang van transparante communicatie met aandeelhouders, een bedrijfspraktijk die hij zijn hele carrière heeft volgehouden samen met zijn partner, Charlie Munger. Hij benadrukt de noodzaak van duidelijke en eerlijke informatie, zonder te vervallen in overdreven optimistisch taalgebruik of het gebruik van communicatieadviseurs. Hij introduceert vervolgens zijn zus Bertie als het ideale investeerdersmodel voor Berkshire Hathaway: een slimme, verstandige persoon die wantrouwend staat tegenover grillige marktvoorspellingen. Buffett gebruikt dit beeld om het type aandeelhouder te illustreren dat Berkshire wil aantrekken: langetermijnbeleggers die voorzichtig en goed geïnformeerd zijn.

Buffett benadrukte de aanzienlijke volatiliteit in de gerapporteerde nettowinsten. Volgens het jaarverslag boekte Berkshire Hathaway een nettowinst van 90 miljard dollar in 2021, een verlies van 23 miljard in 2022 en een winst van 96 miljard in 2023. Hoewel deze cijfers wettelijk correct zijn, beschouwt Buffett ze als weinig nuttig. Hij geeft er de voorkeur aan te focussen op de operationele winst, die hij representatiever vindt voor de werkelijke prestaties van het bedrijf. Deze operationele winst bedroeg 27,6 miljard dollar in 2021, 30,9 miljard in 2022 en 37,4 miljard in 2023, wat een gestage groei laat zien ten opzichte van de nettowinsten.

Het belangrijkste verschil tussen deze cijfers en de officieel gerapporteerde cijfers is de uitsluiting van ongerealiseerde kapitaalwinsten of -verliezen, die per dag met meer dan 5 miljard dollar kunnen schommelen. Buffett bekritiseert de invoering in 2018 van een boekhoudkundige regel die deze ongerealiseerde winsten en verliezen opneemt in de nettowinst, een praktijk die hij niet als een verbetering beschouwt. Hij herinnert eraan dat opgelegde mandaten niet lichtvaardig moeten worden genomen, verwijzend naar de ervaring van Galileo met de autoriteiten van zijn tijd. Ondanks de geldende normen blijven Buffett en zijn team bij Berkshire Hathaway een aanpak hanteren waarbij wordt uitgegaan van financiële maatstaven die zij nuttiger achten voor het beoordelen van de gezondheid en prestaties van hun bedrijf.

Hij herinnert eraan dat hij sinds zijn allereerste aandelenkoop op 11 maart 1942 het grootste deel van zijn persoonlijke fortuin in aandelen heeft gestopt, voornamelijk Amerikaanse. Ondanks een moeilijke start heeft hij zijn strategie volgehouden en een spectaculaire groei laten optekenen, met een Dow Jones-index die steeg van minder dan 100 naar ongeveer 38.000. Buffett benadrukt dat Amerika vruchtbare grond is geweest voor beleggers, die gewoon geduld moesten hebben en externe adviezen moesten negeren. Hij waarschuwt echter tegen het evalueren van de investeringswaarde van Berkshire op basis van winsten die rekening houden met dagelijkse of jaarlijkse marktschommelingen. Hij herinnert aan een les van zijn mentor, Benjamin Graham: "Op korte termijn is de markt als een stemmachine, maar op lange termijn wordt het een weegschaal die reële waarde meet".

Warren Buffett benadrukt het belang van het bezitten van sterke en duurzame bedrijven die kapitaal kunnen herinvesteren tegen hoge rendementen. Hij waarschuwt voor de moeilijkheid om onderscheid te maken tussen veelbelovende bedrijven en potentiële mislukkingen, en bekritiseert degenen die beweren dit met zekerheid te kunnen doen. Hij benadrukt het belang van vertrouwen en competentie van managers, terwijl hij erkent dat zelfs Berkshire teleurstellingen heeft gekend. Buffett herinnert aan een historische les over de risico's van omgaan met onbetrouwbare individuen, waarbij hij de complexiteit benadrukt van het beoordelen van de oprechtheid van mensen. Berkshire heeft een omvang bereikt waarbij het moeilijk is om acquisities te vinden die een significante impact kunnen hebben op de prestaties. Desondanks vindt Buffett het beheren van Berkshire leuk en interessant, en hij gelooft dat het bedrijf iets betere vooruitzichten heeft dan de gemiddelde grote Amerikaanse onderneming. Hij concludeert door te stellen dat het doel van Berkshire is om de gemiddelde prestaties van Amerikaanse bedrijven licht te overtreffen, terwijl het risico van kapitaalverlies wordt geminimaliseerd. Buffett herbevestigt zijn toewijding aan de aandeelhouders en het land, benadrukkend dat het geld van de beleggers, hoewel vermengd met het zijne, hem niet toebehoort.

Buffett bekritiseert het steeds speculatievere gedrag van de markten, vergelijkbaar met dat van casino's, en herinnert eraan dat Wall Street hectische activiteit bevordert, soms ten koste van financiële ethiek. Hij benadrukt dat in deze tijden van waanzin, dubieuze financiële producten actief worden verhandeld. De gouden regel van Berkshire Hathaway blijft ongewijzigd: een permanent verlies van kapitaal te allen tijde vermijden. Buffett heeft vertrouwen in het vermogen van zijn bedrijf om ongekende financiële rampen te overleven, zich positionerend als een troef voor het land in tijden van economische crisis. Berkshire Hathaway onderscheidt zich door zijn financiële kracht, met gediversifieerde inkomsten en een comfortabele positie in cash en Amerikaanse staatsobligaties, ruim boven de conventionele vereisten.

Hij heeft ook zijn aanpak gedeeld voor het investeren in bedrijven die hij niet direct controleert, met de nadruk op geduld en erkenning van de intrinsieke kwaliteit van bedrijven. Hij noemt Coca-Cola en American Express als voorbeelden van langdurige gedeeltelijke belangen voor Berkshire, elk goed voor ongeveer 4 tot 5 % van de boekwaarde van het bedrijf. Deze twee bedrijven, opgericht in respectievelijk 1850 en 1886, hebben periodes van expansie buiten hun kerngebieden meegemaakt, vaak zonder groot succes, en zijn zelfs in het verleden slecht beheerd. Echter, ze hebben triomfen gevierd in hun kernactiviteiten en hun producten hebben wereldwijde bekendheid verworven. Buffett benadrukt het belang van drankconsumptie en financieel vertrouwen, tijdloze behoeften op wereldschaal. In 2023 heeft Berkshire Hathaway geen aandelen van Coca-Cola of American Express gekocht of verkocht, waarmee een periode van inactiviteit die meer dan twintig jaar duurt, wordt voortgezet. Deze strategie heeft zich uitbetaald, met beide bedrijven die hun winsten en dividenden hebben verhoogd. Het aandeel in de winsten van American Express in bezit van Berkshire heeft zelfs de oorspronkelijke aankoopprijs van 1,3 miljard dollar overtroffen. Buffett verwacht dat de dividenden van deze twee bedrijven in 2024 zullen stijgen, met name met 16 % voor American Express, en hij is van plan deze belangen ongewijzigd te laten. Buffett had het ook over de kwestie van aandeleninkoop, waarbij hij uitlegt dat de aandeelhouders van Berkshire indirect hun belang in Coca-Cola en American Express hebben vergroot dankzij de aandeleninkoop door Berkshire. Hij herinnert eraan dat deze inkopen voordelig zijn voor de aandeelhouders omdat ze hun aandeel in alle activa die Berkshire bezit vergroten, maar hij waarschuwt tegen inkopen die worden gedaan tegen een prijs die hoger is dan de werkelijke waarde van het bedrijf. De les die Buffett trekt uit zijn ervaring met Coca-Cola en American Express is duidelijk: als je een uitzonderlijk bedrijf ontdekt, moet je eraan vasthouden. Geduld wordt beloond en één opmerkelijk bedrijf kan veel middelmatige beslissingen compenseren.

Hij bespreekt vervolgens zijn recente investeringen, zoals in Occidental Petroleum en enkele Japanse aandelen.

Berkshire bezit 27,8 % van de gewone aandelen van Occidental Petroleum en heeft opties om zijn belang aanzienlijk te vergroten tegen een vaste prijs. Buffett waardeert vooral de uitgebreide olie- en gasreserves van het bedrijf in de Verenigde Staten en de initiatieven op het gebied van koolstofafvang, hoewel de economische levensvatbaarheid van de laatste nog moet worden aangetoond. Hij benadrukte ook het strategische belang van nationale energieproductie, eraan herinnerend dat de Verenigde Staten ooit sterk afhankelijk waren van buitenlandse olie. Dankzij de schalierevolutie in 2011 is deze afhankelijkheid beëindigd, met een binnenlandse productie die nu meer dan 13 miljoen vaten per dag overtreft, waardoor de invloed van de OPEC is afgenomen.

Bovendien heeft Berkshire zijn belang in vijf grote gediversifieerde Japanse bedrijven (Sumitomo, Mitsubishi, Itochu, Marubeni en Mitsui) versterkt, met ongeveer 9 % van elk in bezit. Deze investeringen, gestart in 2019, hebben een ongerealiseerde winst van 61 %, of 8 miljard dollar, gegenereerd, ondanks een devaluatie van de yen. Buffett sprak over de mogelijkheid van toekomstige partnerschappen met deze goed beheerde bedrijven, terwijl hij hun aandeelhoudersvriendelijke beleid benadrukte, met name op het gebied van aandeleninkoop en beloning van leidinggevenden.

Ter herinnering: de marktprestatie van het aandeel Berkshire Hathaway is sinds 1965 19,80 % per jaar, vergeleken met 10,2 % voor de S&P 500. Dit is een van de langste trackrecords op de markt, met een prestatie die ver boven het marktgemiddelde ligt.