Carnarvon Energy Limited heeft de evaluatie van zijn Pavo-bronnen voltooid om verslag uit te brengen over de voorwaardelijke en prospectieve bronnen. De succesvolle Pavo-1 olievondst vergroot de olievoorraden van Carnarvon aanzienlijk voor potentiële ontwikkeling via de Dorado faciliteiten die zich op ongeveer 46 kilometer van Pavo bevinden. De grotere Pavo sluiting bestaat uit een noordelijke structuur, waaruit de Pavo-1 put koolwaterstoffen heeft gehaald, en een zuidelijke structuur. De twee structuren worden gescheiden door een smalle synclinale lijn, waarbij de diepte van de synclinale ondieper is dan een geïnterpreteerd overblijvend olie-water contact dat in Pavo-1 werd opgemerkt. Dit ondersteunt het standpunt dat Pavo-Zuid waarschijnlijk gevuld is met dezelfde olie Potentiële ontwikkeling. De Pavo structuur ligt ongeveer 46 kilometer ten oosten van de voorgestelde plaats van de Dorado produktiefaciliteiten. De Dorado productiefaciliteiten zullen bestaan uit een wellhead-platform verbonden met een Floating Production, Storage and Offloading-schip dat ongeveer 2 kilometer van elkaar verwijderd ligt. Het ontwerp voor de faciliteiten biedt de nodige flexibiliteit om koolwaterstofvloeistoffen uit andere velden aan te voeren voor verwerking en opslag, met voorzieningen voor een toekomstige fase van gasproductie en -uitvoer. Tijdens de aanvankelijke olieproductie van het Dorado-veld zal gas opnieuw worden geïnjecteerd om de olieterugwinning te verbeteren. Dit zal resulteren in zeer hoge aanvankelijke olieproductiesnelheden, waarbij de installaties ontworpen zijn om snelheden tot 100.000 vaten olie per dag aan te kunnen. Verwacht wordt dat de productie van vloeibare olie uit Dorado na een plateau van 1 à 2 jaar op natuurlijke wijze zal dalen; op dat ogenblik zal er reservecapaciteit zijn in de installaties voor de behandeling van ruwe olie, zodat nieuwe velden zoals Pavo kunnen worden bijgevuld. Het Pavo veld ligt binnen de industriële standaardafstanden voor tie-back en zou aan de Dorado faciliteiten kunnen worden geleverd op een tijdstip en in een tempo dat een zeer efficiënt gebruik van de Dorado faciliteit mogelijk maakt en de periode verlengt dat het Dorado project op capaciteit kan produceren. Technisch overzicht: De Pavo structuur wordt geïnterpreteerd als bestaande uit twee afzonderlijke accumulaties, Pavo Noord en Pavo Zuid. De put Pavo-1 werd geboord op de noordelijke culminatie van de grotere Pavo structuur en trof een 60 meter bruto koolwaterstofkolom aan in het primaire Caley Member reservoir target. Wireline gegevens bevestigden 46 meter netto oliepasta binnen de 60 meter bruto oliekolom, met een olie-water contact dat op 3.004 meter gemeten diepte, of 2.960 meter onder de zeespiegel, werd doorsneden. De oliekolom bevindt zich geheel binnen de noordelijke culminatie van de Pavo structuur. Uit de wireline logs blijkt dat het Caley Lid reservoir van uitstekende kwaliteit is, met een gemiddelde porositeit van 19%, doorlatendheden van 100 tot 1.000 milliDarcy en koolwaterstofverzadigingen van gemiddeld 80%, zoals die in het Dorado Field gevonden zijn.
Uit de oliemonsters die van Pavo-1 zijn genomen blijkt dat de ruwe olie een lichte, zoete olie is met een betrekkelijk lage GOR vergeleken met de Dorado-vloeistoffen. De GOR is hoog genoeg om erop te wijzen dat er bij de productie voldoende gas beschikbaar is om de vloeistof efficiënt uit het reservoir op te pompen. De terugwinningsfactoren worden geacht zeer goed te zijn dank zij de uitstekende reservoirparameters, de lichte aard van de vloeistof, en de zeer waarschijnlijke sterke aandrijving van de aquifer. Gezien de nabijheid van Pavo North, en de vergelijkbare interpreteerbaarheid van de seismische gegevens, wordt voor de Pavo South structuur een uitstekende geologische kans op succes verwacht, met een Pg van 51%. Het voornaamste risico houdt hoofdzakelijk verband met de oliemigratie van Pavo North naar Pavo South. Aanwijzingen van een dieper, residueel of paleo-olie-water contact in de Pavo-1 put op ongeveer 3.045 meter MD, of 3.001 mss, kunnen erop wijzen dat de twee Pavo culminaties op een eerder tijdstip met elkaar verbonden waren. Als dit het geval was, ondersteunt een gemeenschappelijk dieper contact de oplading van beide structuren met dezelfde olie die in de Pavo North accumulatie ontdekt werd.