De operationele marge van Elior blijft minimaal - een weerspiegeling van de groepsstrategie gebaseerd op de meest concurrentiële prijzen - en de schuldenlast is problematisch, vooral in een context van stijgende rentevoeten. De klantretentie daalt met 1,3 % ten opzichte van vorig jaar.

De prijsverhogingen, die goed zijn opgevangen door de klanten, hebben Elior in staat gesteld om terug te keren naar organische groei, terwijl de komst van Derichebourg als referentieaandeelhouder de schuldeisers geruststelde. De synergiedoelstellingen met de divisie Multiservices zijn zelfs verhoogd.

Ondanks structureel lage marges heeft het bedrijfsmodel serieuze voordelen: het is kapitaalintensief, steunt op een zeer goede zichtbaarheid van de inkomsten dankzij langetermijncontracten, en over het algemeen zien we hoge retentiepercentages.

Elior is de nummer één in zijn sector in Frankrijk, Spanje en Italië. De thuismarkt - iets minder dan de helft van de geconsolideerde omzet - is nu grotendeels geconsolideerd door Elior, Sodexo en Compass, die samen meer dan twee derde van die markt in handen hebben.

Dit leidt tot een zekere rationalisatie van de concurrentie, hoewel Elior de eerste was die de kaart van agressieve prijzen speelde. In dit opzicht worden de excessen uit het verleden waarschijnlijk opgeruimd door het nieuwe managementteam onder leiding van de uitstekende Daniel Derichebourg.

Ongetwijfeld heeft deze strategie - naast een reeks slecht geïntegreerde overnames - de groep in het verleden teleurstellende financiële prestaties opgeleverd. Men kan het glas halfleeg zien en denken dat de dobbelstenen zijn gegooid, of juist halfvol en blij zijn met een groot potentieel voor verbetering.

Hoewel de algemene situatie van de groep in 2023 stabiliseert, blijven er zorgen bestaan. De cashflow is negatief en met marges die al tien jaar continu eroderen, zal het moeilijk zijn om terrein te herwinnen. De operationele winst is kleiner dan de kosten van de schuld.

Ondanks positieve signalen en de kwaliteit van het managementteam, belooft de weg lang te zijn. De solvabiliteit verbetert dit jaar slechts een beetje, en de sprong in de aandelenkoers eind vorige week lijkt vooral te wijten aan minder slechte resultaten dan verwacht.

Als alles goed gaat, moeten we wachten tot eind 2026 voordat de nettoschuld terugkeert naar een redelijk niveau van drie keer de operationele winst vóór afschrijvingen.