De koers van Hewlett Packard Enterprise stond begin dit jaar op hetzelfde niveau als bij de opsplitsing van de twee divisies van de groep acht jaar eerder. Dit contrasteerde pijnlijk met het succes van HP — de tak consumentenelektronica — waarvan de beurswaarde in die periode verdrievoudigde.

Het gebrek aan groei in termen van omzet en winst, grillige kasstromen en een aanzienlijke margekrimp ontmoedigden beleggers. Daarbovenop kwamen massale aandeleninkopen tussen 2017 en 2019, terwijl de waarderingsveelvouden van HPE — slechts enkele maanden — in oververhit gebied zat.

Dit leidde tot een aanzienlijke waarderingskorting ten opzichte van vergelijkbare bedrijven zoals Dell of Cisco. De eerste presteerde inderdaad beter sinds zijn megafusie met EMC; de tweede behaalt marges die drie keer zo hoog zijn als die van HPE. De straf is dus niet onterecht.

Het keerpunt ligt echter mogelijk om de hoek, mede dankzij de overname van Juniper Networks — waarvan de financiële dynamiek echter doet denken aan die van HPE. De transactie, die als een directe gok op AI werd gepresenteerd en nog onderworpen is aan goedkeuring door mededingingsautoriteiten, waardeert Juniper tegen bijna veertig keer zijn operationele winst.

Het strategische karakter ervan wordt zo benadrukt, aangezien HPE gewaardeerd wordt tegen veertien keer zijn operationele winst, Dell tegen zeventien keer en Cisco tegen tweeëntwintig keer. Laten we hopen dat deze dure overname een minder noodlottig lot beschoren is dan die van Autonomy in 2011 — het begin van een legendarische neergang voor Hewlett-Packard, die vier jaar later leidde tot de opsplitsing van de groep.

Een ander potentieel teken van hoop: het uitstekende kwartaal dat HPE zojuist heeft afgesloten, met een omzetstijging van 15 % ten opzichte van dezelfde periode vorig jaar en vergelijkbare vooruitzichten voor het eerste kwartaal van 2025 dat begint.

Deze winsten zijn volledig te danken aan exponentieel stijgende serververkopen in de afgelopen maanden. Het is belangrijk om niet te bezwijken voor een tijdelijk cyclus-effect; het zou niet de eerste keer zijn, aangezien de activiteiten van HPE gevoelig blijven voor dergelijke effecten.

Het einde van het boekjaar 2024 leent zich in ieder geval voor een moment van reflectie en een langetermijnperspectief op de economische prestaties van HPE, dat in negen jaar tijd 15 miljard USD aan cumulatieve vrije kasstromen heeft gegenereerd. In diezelfde periode is 17,5 miljard USD teruggegeven aan aandeelhouders, voornamelijk via aandeleninkopen — hoewel HPE hier de laatste jaren mee is gestopt. De aanvullende 2,5 miljard USD is gefinancierd door een vergelijkbare toename van de schuldenlast.

Dit geeft enige geloofwaardigheid aan analisten die stelden dat een beurswaarde van minder dan 20 miljard USD onterecht laag was. Desalniettemin kan waardecreatie in een cyclische en hypercompetitieve sector alleen plaatsvinden door een goed doordachte strategie van fusies en overnames, een domein waarin HPE's geschiedenis zoals eerder gezegd niet bepaald glansrijk is.

Maar alle heiligen hebben een verleden en alle zondaars een toekomst. In het licht van de overname van Juniper hopen de aandeelhouders van HPE niets liever dan de geldigheid van deze oude wijsheid te kunnen verifiëren.