De Britse veerbootmaatschappij Wightlink wil een ultramoderne elektrische veerboot van $60 miljoen bestellen om haar overtochten schoner en groener te maken. Maar het schip kan pas in gebruik worden genomen als het een energie-upgrade krijgt.

Het bedrijf vervoert elk jaar 4 miljoen eilandbewoners, vakantiegangers en festivalgangers op een vijf zeemijl lange overtocht tussen de pittoreske zuidkust van Engeland en het Isle of Wight. De zeestraat, bekend als de Solent, is populair bij jachten en pleziervaartuigen, terwijl een groot deel van de kustlijn beschermd is.

Wightlink heeft financiering geregeld voor een elektrisch aangedreven autoveerboot die de uitstoot op zee en in de haven zou verminderen, in navolging van pionier Noorwegen, dat in 2015 de eerste veerboot ter wereld introduceerde.

De regering heeft gezegd dat het koolstofvrij maken van het zeevervoer essentieel is voor het behalen van de netto nuldoelstelling van Groot-Brittannië in 2050. Binnenlandse zeeschepen vertegenwoordigden ongeveer 5% van de Britse broeikasgasemissies van transport in 2020, meer dan trein en bus samen, aldus de regering in een rapport uit 2022.

En de lange gemiddelde levensduur van schepen betekent dat groenere schepen volgend jaar al ingezet moeten worden om tegen 2050 een groene vloot te hebben.

Maar uit interviews met 22 mensen - waaronder investeerders, werknemers van energiebedrijven, overheidsfunctionarissen, personeel van Wightlink en campagnevoerders voor het platteland - bleek dat lange wachttijden voor netaansluitingen in combinatie met planningsobstakels miljoenen ponden aan groene transportinvesteringen in gevaar brengen.

"We willen elektrisch gaan rijden. We denken dat dit het juiste is," vertelde Wightlink Chief Executive Keith Greenfield aan Reuters aan boord van een hybride veerboot, die diesel gebruikt om elektrische batterijen op te laden, waardoor ongeveer 20% aan uitstoot wordt bespaard. "We worden tegengehouden door een gebrek aan walstroom."

Wightlink moet zijn volgende schip binnen 12-18 maanden bestellen om een verouderd schip te vervangen, maar kan zich niet vastleggen om uitsluitend elektrisch te gaan varen zonder een wettelijk bindend energiecontract, zei Greenfield.

Regionale netwerkbeheerder Scottish & Southern Electricity Networks (SSEN) vertelde Wightlink twee jaar geleden dat een nieuwe verbinding bij de terminal in Portsmouth infrastructuurupgrades zou vereisen, inclusief bij een nabijgelegen substation op het nationale hoogspanningsnetwerk, volgens een document dat door Reuters en leidinggevenden van de veerbootmaatschappij is bekeken.

De verbeteringen aan het onderstation door National Grid zouden volgens de planning pas in 2037 klaar zijn.

Nadat Reuters leidinggevenden van Wightlink had geïnterviewd, zei SSEN deze maand dat er mogelijk voldoende stroom beschikbaar is zonder de werkzaamheden van National Grid, en dat SSEN nieuwe gesprekken zou voeren met de veerbootmaatschappij.

Als Wightlink een nieuwe offerte van SSEN accepteert, kan het de capaciteit garanderen en zijn plaats in de rij voor aansluitingen bevestigen.

"We kijken ernaar uit om hen begin volgende maand te ontmoeten om de voorstellen te bespreken," vertelde een woordvoerder van SSEN aan Reuters. Zij weigerde commentaar te geven op de verandering.

Groot-Brittannië houdt op 4 juli algemene verkiezingen en de peilingen voorspellen een overwinning voor de oppositiepartij Labour na 14 jaar Conservatief bewind.

Het dilemma van Wightlink onderstreept de uitdaging waar de volgende regering van Groot-Brittannië voor komt te staan bij het leveren van de infrastructuur voor hernieuwbare energie en het elektriciteitsnet die nodig is om een verschuiving naar elektrische veerboten, auto's en huisverwarming in de op één na grootste economie van Europa mogelijk te maken.

Groot-Brittannië was de eerste grote economie die een wettelijk bindende netto nul-doelstelling voor 2050 opstelde. Het is toonaangevend op het gebied van windenergie op zee en heeft de uitstoot sinds 1990 gehalveerd na het sluiten van kolencentrales.

Centraal in de netto nul-doelstelling staat een plan om het elektriciteitssysteem tegen 2035 koolstofvrij te maken. Maar de staatsadviseur, de Climate Change Committee, zei in een voortgangsrapport in juni 2023 dat de regering geen volledige strategie had om dat doel te bereiken.

VERANDERENDE DATA

Hoe netto nul te bereiken, en tegen welke kosten, is zowel nationaal als lokaal een strijdtoneel geworden.

Britten steunen het beleid van netto nul, maar staan vaak huiverig tegenover de kosten en de infrastructuur die nodig zijn om dat doel te bereiken, zo blijkt uit enquêtes. Premier Rishi Sunak heeft vorig jaar een aantal doelstellingen geschrapt, omdat hij zei dat hij de steun van het publiek moest behouden in het licht van "onaanvaardbare kosten".

Labour heeft beloofd om het elektriciteitsnet tegen 2030 koolstofvrij te maken, vijf jaar eerder dan het doel van de Conservatieven van 2035. Het hervormen van netaansluitingen is één onderdeel van het ambitieuze plan.

Om netto nul te bereiken, moet Groot-Brittannië het hoogspanningsnetwerk in Engeland en Wales uitbreiden, dat bovengronds op grote masten wordt vervoerd, die vervolgens op regionale distributienetwerken worden aangesloten.

Het netwerk, dat eigendom is van en beheerd wordt door het in Londen genoteerde National Grid Plc, werd gebouwd om stroom die opgewekt werd uit kolenvelden in gebieden zoals Yorkshire en Nottinghamshire door het hele land te transporteren.

Tegenwoordig komt er meer elektriciteit van windmolenparken in Schotland en voor de oostkust van Groot-Brittannië, en er is nieuwe infrastructuur nodig om deze naar Londen en het zuiden te transporteren.

Momenteel worden windparken betaald om uit te schakelen bij sterke wind, wanneer het elektriciteitsnet niet alle opgewekte stroom kan absorberen, zo blijkt uit gegevens van de beheerder van het elektriciteitsnet van het land.

De regering heeft gezegd dat de versterkingen die nodig zijn om de capaciteit te verhogen, waaronder nieuwe onderstations, hoogspanningsleidingen of transformatoren voor het supernet, tot 13 jaar in beslag kunnen nemen, deels vanwege de goedkeuring van de regelgeving en planning.

Zij wil die tijd halveren en werkt samen met de regelgevende instantie Ofgem, netwerkbeheerders en de industrie om de aansluitingen te versnellen.

National Grid zei in mei dat het de komende vijf jaar meer dan 30 miljard pond (38 miljard dollar) aan het netwerk zou uitgeven.

"We werken aan de grootste hervormingen van ons elektriciteitsnet sinds de jaren 1950," vertelde het Department for Energy Security & Net Zero aan Reuters.

Het stelde in november een doel om de gemiddelde vertraging waarmee levensvatbare net-nul projecten zoals Wightlink te maken krijgen voor aansluitingen, terug te brengen van ongeveer vijf jaar naar zes maanden, en zei dat er tegen 2025 een sneller systeem moest zijn.

INFRASTRUCTUUR V BEHOUD

Een probleem dat de ontwikkeling van het net en de duurzame energieprojecten die nodig zijn om het net van stroom te voorzien in de weg staat, zijn de Britse planningswetten.

De goedkeuringstermijnen zijn de afgelopen jaren opgelopen, terwijl lokale gemeenteraden moeite hebben om aanvragen te verwerken en plattelandsgemeenschappen juridische stappen ondernemen om grote werken tegen te houden.

De tijd die nodig is om toestemming te krijgen voor grootschalige projecten zoals windmolenparken is sinds 2012 met 65% toegenomen tot 4,2 jaar, volgens een door de regering gevraagd rapport van de National Infrastructure Commission in 2023.

Het percentage projecten dat onderworpen wordt aan langdurige gerechtelijke herzieningen is gestegen van een langetermijngemiddelde van 10% naar 58%, aldus het rapport.

Dat drijft de projectkosten op en vormt een bedreiging voor investeringen.

Fiera Infrastructure, de Canadese mede-eigenaar van Wightlink, waarschuwde dat investeerders hun kapitaal altijd elders kunnen besteden.

"Wereldwijde investeerders zijn nog niet op het punt om de Britse infrastructuur de rug toe te keren, maar misstappen rond het beleid hebben het vertrouwen van investeerders aangetast," vertelde voorzitter Alina Osorio aan Reuters.

Het sentiment werd herhaald door andere investeerders in infrastructuur, waaronder een van de grootste in Groot-Brittannië, die een bedrijf heeft gesteund dat opladers voor elektrische auto's bij snelwegen bouwt.

De fondsbeheerder, die niet bij naam genoemd wilde worden, zei dat een gebrek aan nieuwe energie het bedrijf had gedwongen om sommige van zijn projecten aan te passen.

Minal Patel, een partner bij Schroders Greencoat, een investeringsmanager in hernieuwbare energie, zei dat de sterke vraag van investeerders naar hernieuwbare energie aantoont dat Groot-Brittannië aantrekkelijk blijft, maar dat trage netaansluitingen een uitdaging vormen.

VERBINDING

Voor Wightlink is de jacht op een aansluiting moeilijk geweest.

In 2022 heeft SSEN Wightlink 4,6 miljoen pond geboden voor 12MW-aansluitingen om de laders van stroom te voorzien die het bedrijf in Portsmouth en Fishbourne moet installeren, volgens documenten die Reuters heeft gezien. De eenheden moeten de elektrische veerboot opladen in de 20 minuten die de veerboot tussen afvaarten heeft.

Het werk in Fishbourne - een van de terminals van Wightlink op het Isle of Wight - zou in ongeveer 12 maanden voltooid kunnen zijn, maar er werd geen tijdlijn gegeven voor de verbinding met Portsmouth.

Volgens de regels moet een project zoals dat van Wightlink een offerte van de distributienetwerkprovider accepteren om een plaats in de rij voor aansluitingen veilig te stellen.

Maar Greenfield van Wightlink zei dat het geen veerboot van 50 miljoen pond kon bestellen zonder een garantie van stroom.

In de afgelopen week zei SSEN dat er genoeg capaciteit zou kunnen zijn om meer stroom te leveren dan Wightlink in eerste instantie wilde.

Charlie Field, hoofd Engineering & Estates van Wightlink, hoopt dat er eindelijk een contract kan worden afgesloten.

"Een paar weken geleden waren alle deals wat ons betreft van de baan. We moesten wachten tot 2037," zei Field. "Nu is dat misschien niet meer het geval." ($1 = 0,7865 pond)