Nog geen jaar na zijn beursrecord heeft het Deense bedrijf de helft van zijn waarde verloren. Zoals een voormalig president ooit zei: problemen komen nooit alleen. In dit geval zijn het er vier. Ten eerste zijn de paradepaardjes van Novo Nordisk minder effectief dan die van grote rivaal Eli Lilly. Daarnaast dringen concurrenten zich op en wagen het zelfs om goedkope kopieën te maken. Bovendien heeft de Amerikaanse overheid besloten druk uit te oefenen op de prijzen van geneesmiddelen. En alsof dat niet genoeg is, zijn de betrekkingen tussen Washington en Kopenhagen verslechterd sinds de Groenland-affaire.

Parvus, bekend van interventies bij Ryanair, Accor, Ipsen, Flutter en UniCredit, heeft de 5 %-drempel nog niet overschreden die het fonds zou verplichten zich officieel bekend te maken, maar het heeft een plan: invloed uitoefenen op de keuze van de toekomstige CEO, aldus de FT. De huidige CEO, Lars Fruergaard Jørgensen, vertrekt zodra er een vervanger is gevonden. Het probleem? Het is niet een investeerder die de kapitein van het schip Novo kiest, maar een stichting. De Novo Nordisk Foundation bezit de meerderheid van de stemrechten, controleert de bedrijfsvoering, en heeft zojuist zijn voormalige baas — Lars Rebien Sørensen — als waarnemer in de raad geplaatst. Maar wie beter dan een activistisch fonds om de grenzen van een gesloten governance (bedrijfsvoering) te testen?