Dat blijkt uit het stratosferische dividendrendement, dat meer lijkt op dat van een junior-obligatie van een kredietnemer op de rand van faillissement. Atypisch voor een gewoon aandeel, zelfs in een sector met aanzienlijke moeilijkheden.
Aangesteld in het voorjaar van vorig jaar, heeft de nieuwe CEO — de vijfde al in drie jaar — Magda Chambriard zich ertoe verbonden tussen de 45 en 55 miljard dollar aan dividenden uit te keren over de komende vijf jaar, met daarnaast ruimte voor speciale uitkeringen van 10 miljard dollar indien mogelijk.
Deze bedragen zijn opmerkelijk als je de beurswaarde van Petrobras van 72 miljard dollar en de bedrijfswaarde van 129 miljard dollar in beschouwing neemt. Een dergelijke waardering weerspiegelt het extreme wantrouwen van beleggers jegens de Braziliaanse president Lula, die zich ook heeft opgelegd als de feitelijke baas van Petrobras.
De Braziliaanse overheid controleert namelijk 37 % van het kapitaal van de groep, evenals de raad van bestuur en de helft van de stemrechten. Degenen die het glas halfvol zien, zullen erop wijzen dat zij de eerste begunstigde is van de dividenduitkeringen van het nationale kroonjuweel, en dus geen belang heeft bij een vermindering ervan.
De realiteit is minder duidelijk. Zonder zelfs maar de massale verduistering te noemen, hebben maatregelen ter bescherming van de koopkracht op brandstoffen en andere verwerkte producten Petrobras al tientallen miljarden gekost, terwijl ze Lula stemmen opleverden, een zelfverklaarde bewonderaar van Mao Zedong en Hugo Chavez.
Bovendien had de Braziliaanse regering tijdens het vorige mandaat van de betrokkene en dat van zijn opvolgster Dilma Rousseff Petrobras gedwongen om op alle fronten te investeren, vaak ten koste van de winstgevendheid. Sommigen zagen hierin een manier om banen en leidinggevende posities te verschaffen aan lokale politieke steunpilaren en corruptie op alle niveaus aan te moedigen.
De afgelopen jaren had Petrobras geprobeerd zich te concentreren op haar meest winstgevende segment — offshore productie — en was begonnen met het verkopen van activa om haar balans te herstructureren. De zeer gerespecteerde Jean Paul Prates wilde deze strategie voortzetten; die vasthoudendheid heeft hem blijkbaar zijn positie gekost.
Zijn opvolger Magda Chambriard heeft zich volledig aangesloten bij de door de Braziliaanse staatshoofd gedicteerde strategie. Ze belooft een "zo groot mogelijk" Petrobras, gediversifieerd in nieuwe sectoren. Deze koerswijziging, zoals blijkt uit de evolutie van de aandelenkoers, heeft de beleggers duidelijk niet behaagd.
Het is echter mogelijk dat sommigen hier een dividendrendement zien dat aantrekkelijk genoeg is om het risico te compenseren.