De Amerikaanse Food and Drug Administration (FDA) heeft Dupixent® (dupilumab) 300 mg per week goedgekeurd voor de behandeling van patiënten met eosinofiele oesofagitis (EoE) van 12 jaar en ouder, die ten minste 40 kg wegen. Met deze goedkeuring wordt Dupixent het eerste en enige geneesmiddel dat specifiek geïndiceerd is voor de behandeling van EoE in de Verenigde Staten. Een registratiedossier voor EoE is in behandeling bij het Europees Geneesmiddelenbureau, en indiening bij regelgevende instanties in andere landen is gepland voor eind 2022.

Dupixent is het eerste en enige geneesmiddel dat geïndiceerd is voor de behandeling van eosinofiele oesofagitis in de Verenigde Staten; de goedkeuring is meer dan twee maanden vóór de actiedatum van Priority Review van de FDA verleend. Dupixent 300 mg per week verbeterde de tekenen en symptomen van eosinofiele oesofagitis aanzienlijk in vergelijking met placebo in een fase 3-studie, wat de rol van type 2 ontsteking in deze complexe ziekte onderstreept. Eosinofiele oesofagitis is een chronische, progressieve ontstekingsziekte die wordt aangedreven door type 2-ontsteking die de slokdarm beschadigt en verhindert dat deze goed werkt.

De goedkeuring betekent de eerste indicatie voor Dupixent bij een gastro-intestinale ziekte en de vierde geïndiceerde ziekte in het algemeen. EoE is een chronische ontstekingsziekte die wordt aangedreven door ontsteking van type 2, waardoor de slokdarm wordt beschadigd en niet goed meer kan werken. Voor mensen met EoE kan het doorslikken van zelfs kleine hoeveelheden voedsel een pijnlijke en zorgwekkende verstikkingservaring zijn.

Zij hebben vaak te kampen met de frustratie en de angst van een voortdurend evoluerende lijst van te vermijden voedingsmiddelen, een slechte levenskwaliteit en een grotere kans op depressie. In gevallen waarin EoE een vernauwing van de slokdarm veroorzaakt, kan een geforceerde en mogelijk pijnlijke dilatatie (fysieke uitzetting) van de slokdarm nodig zijn. In ernstige gevallen kan een voedingssonde de enige optie zijn om voor een goede calorie-inname en voldoende voeding te zorgen.

In de V.S. leven ongeveer 160.000 patiënten met EoE. Deze personen worden momenteel behandeld met therapieën die niet specifiek voor de ziekte zijn goedgekeurd, van wie er ongeveer 48.000 symptomen blijven houden ondanks meerdere behandelingen. De goedkeuring van de FDA is gebaseerd op gegevens van een fase 3-studie met twee delen (deel A en deel B) waarin de werkzaamheid en veiligheid van Dupixent 300 mg per week, vergeleken met placebo, worden geëvalueerd bij patiënten van 12 jaar en ouder met EoE, met een gewicht van ten minste 40 kg. Na 24 weken ondervonden patiënten die behandeld werden met Dupixent 300 mg per week de volgende veranderingen in respectievelijk deel A en deel B: 69% en 64% vermindering van de ziektesymptomen ten opzichte van de uitgangswaarde, vergeleken met 32% en 41% voor placebo.

Ziektesymptomen werden gemeten met de Dysphagia Symptom Questionnaire (DSQ), waarbij patiënten die Dupixent kregen een klinisch significante verbetering van 21,9 en 23,8 punten ondervonden, vergeleken met een verbetering van 9,6 en 13,9 punten voor placebo. Ongeveer 10 keer zoveel patiënten bereikten histologische ziekteremissie (piek oesofageale intra-epitheliale eosinofielen telling van =6 eos/high power field [hpf]) in vergelijking met placebo: 60% en 59% in vergelijking met 5% en 6% van de patiënten die placebo kregen. De veiligheidsresultaten waren over het algemeen consistent met het bekende veiligheidsprofiel van Dupixent bij de goedgekeurde indicaties.

Gepoolde bijwerkingen van deel A en B die vaker (=2%) werden waargenomen met Dupixent dan placebo waren injectieplaatsreacties (38% Dupixent, 33% placebo), infecties van de bovenste luchtwegen (18% Dupixent, 10% placebo), artralgie (2% Dupixent, 1% placebo) en herpesvirusinfecties (2% Dupixent, 1% placebo). De FDA heeft de aanvraag voor Dupixent geëvalueerd in het kader van Priority Review, dat wordt toegekend aan therapieën die het potentieel hebben om aanzienlijke verbeteringen aan te brengen in de behandeling, diagnose of preventie van ernstige aandoeningen. De fase 3 gerandomiseerde, dubbelblinde, placebogecontroleerde studie evalueerde de werkzaamheid en veiligheid van Dupixent bij patiënten van 12 jaar en ouder met EoE.

Aan deel A namen 81 patiënten deel en evalueerden Dupixent 300 mg per week (42 behandeld met Dupixent en 39 met placebo). Deel B nam 159 patiënten op en evalueerde Dupixent 300 mg per week (80 met Dupixent en 79 met placebo). Na 24 weken beoordeelden de co-primaire eindpunten in deel A en B patiëntgerapporteerde maten van slikmoeilijkheden (verandering ten opzichte van de uitgangswaarde in de DSQ op een schaal van 0-84) en slokdarmontsteking (proportie patiënten die histologische ziekteremissie bereiken, gedefinieerd als piektelling van slokdarm intra-epitheliale eosinofielen van =6 eos/hpf).

Dupilumab wordt gezamenlijk ontwikkeld door Sanofi en Regeneron in het kader van een wereldwijde samenwerkingsovereenkomst. Tot op heden is dupilumab onderzocht in meer dan 60 klinische studies waarbij meer dan 10.000 patiënten betrokken waren met verschillende chronische ziekten die gedeeltelijk door ontsteking van type 2 worden veroorzaakt. Naast de momenteel goedgekeurde indicaties onderzoeken Sanofi en Regeneron dupilumab bij een breed scala van ziekten die worden aangedreven door type 2-ontsteking of andere allergische processen, waaronder pediatrische atopische dermatitis (6 maanden tot 5 jaar, Fase 3), atopische dermatitis van handen en voeten (Fase 3), chronisch obstructieve longziekte met aanwijzingen voor type 2-ontsteking (Fase 3), pediatrische eosinofiele oesofagitis (Fase 3), bulleus pemphigoïd (Fase 3), prurigo nodularis (Fase 3), chronische spontane urticaria (Fase 3), chronische pruritis van onbekende oorsprong (Fase 3), chronische induceerbare urticaria-koude (Fase 3), chronische rhinosinusitis zonder nasale polyposis (Fase 3), allergische schimmelrhinosinusitis (Fase 3) en allergische bronchopulmonale aspergillose (Fase 3).

Deze potentiële toepassingen van dupilumab worden momenteel klinisch onderzocht, en de veiligheid en werkzaamheid bij deze aandoeningen zijn nog niet volledig geëvalueerd door een regelgevende instantie.