Barnier, een ervaren politicus die voorheen de Brexit-onderhandelaar van de Europese Unie was, wordt de kortstzittende premier in de moderne Franse geschiedenis. Geen enkele Franse regering had een vertrouwensstemming verloren sinds die van Georges Pompidou in 1962.
Hard links en extreem rechts bestraften Barnier omdat hij een impopulaire begroting zonder stemming door een onrustig parlement had geramd. In de ontwerpbegroting werd gestreefd naar 60 miljard euro ($63,07 miljard) aan besparingen in een poging om het gapende tekort terug te dringen.
Het ontslag van Barnier is het einde van weken van spanningen over de begroting, die volgens de extreemrechtse National Rally van Marine Le Pen te streng was voor werkende mensen. Het verzwakt ook het aanzien van president Emmanuel Macron, die de huidige crisis veroorzaakte met een noodlottig besluit om vervroegd verkiezingen uit te schrijven in de aanloop naar de Olympische Zomerspelen in Parijs.
Er gaan steeds meer stemmen op om af te treden, maar Macron heeft een mandaat tot 2027 en kan niet worden weggeduwd. Toch is hij door het langdurige politieke debacle een mindere figuur geworden.
Frankrijk loopt nu het risico om het jaar af te sluiten zonder een stabiele regering of een begroting voor 2025, hoewel de grondwet speciale maatregelen toestaat die een shutdown van de regering zoals in de VS kunnen voorkomen.
De politieke onrust in Frankrijk zal een Europese Unie die al lijdt onder de implosie van de Duitse coalitieregering verder verzwakken, en dat weken voordat de gekozen president van de VS, Donald Trump, terugkeert naar het Witte Huis.
Trump zal zaterdag een bezoek brengen aan Parijs voor de onthulling van de gerenoveerde kathedraal Notre Dame, en Macron wil voor die tijd een premier benoemen, meldde Reuters woensdag.
Frankrijk staat nu voor een periode van grote politieke onzekerheid die beleggers in Franse staatsobligaties en aandelen al angst aanjaagt. Eerder deze week overtroffen de leenkosten van Frankrijk kort die van Griekenland, dat over het algemeen als veel riskanter wordt beschouwd.
Elke nieuwe premier zou voor dezelfde uitdagingen komen te staan als Barnier om wetsvoorstellen, waaronder de begroting voor 2025, aangenomen te krijgen door een verdeeld parlement. Er kunnen geen nieuwe parlementsverkiezingen plaatsvinden voor juli.
