De Britse centrale bank maakt donderdag haar laatste beleidsbeslissing bekend. Hoewel het onwaarschijnlijk is dat ze de Britse basisrente deze week zal wijzigen, wordt er gespeculeerd over de vraag of ze de markten kan sturen in de richting van een verlaging volgende maand al - slechts twee weken na een alom gesignaleerde stap van de Europese Centrale Bank op 6 juni.
Meer dovish recente geluiden van senior BoE-figuren, niet in het minst vice-gouverneur Dave Ramsden, suggereren enige retorische beweging in het Threadneedle Street-huis van de Bank - zelfs als Fed-haviken vasthouden aan een 'hoger-voor-langer'-aanpak aan de andere kant van de Atlantische Oceaan.
Zoals het er nu voor staat, zien de geldmarkten 90% kans op een ECB-beweging volgende maand, maar minder dan 50% kans op een BoE-verlaging in juni - waarbij een verlaging met een kwart punt voor de laatste pas volledig is ingeprijsd op de vergadering van 1 aug. Nu een eerste verruiming door de Fed pas in november volledig in de futuresmarkt is verdisconteerd, kan die middenweg comfortabel lijken voor Britse beleidsmakers.
De aarzeling van de BoE om zich bij de ECB aan te sluiten, kan echter deels voortkomen uit een tegenzin om het pond te ondermijnen ten opzichte van een oplevende Amerikaanse dollar - omdat dat op zijn beurt de in dollars geprijsde importkosten voor energie, grondstoffen en andere goederen kan verergeren en het Britse desinflatieproces kan doorkruisen.
Maar als de dollar meer in het algemeen van de kook is geraakt, zouden er in Londen wel eens moediger opvattingen kunnen zijn.
In dat opzicht zou de interventie van de Japanse overheid in de afgelopen week om dollars te verkopen en een bodem onder de kelderende yen te leggen, eindelijk de hitte op de greenback kunnen doen afnemen - net nu de Fed de sudderende speculatie over een nieuwe verhoging daar afkoelt.
Strategen van Morgan Stanley wijzen erop dat toen Japan eind 2022 voor het laatst ingreep om de Amerikaanse valuta te verkopen, de bredere DXY-index van de dollar - die bijna 60% gewogen is ten opzichte van de euro, maar ook tot 14% en 12% respectievelijk ten opzichte van de yen en het pond sterling - in de daaropvolgende drie maanden met 10% terugviel.
Hoewel ze er snel op wijzen dat dit niet allemaal te wijten was aan de verkoop door Japan, werd de sneeuwbaleffecten destijds geholpen door een hervatting van de Amerikaanse desinflatie en een opleving van China - ook deze keer geen onwaarschijnlijke combinatie, ook al is het minder krachtig.
Nu de dollar in ieder geval strakker aan de leiband loopt, kan de bereidheid van de BoE om wat meer onafhankelijkheid te tonen ten opzichte van de vaste beleidstijdlijn van de Fed, toenemen.
En ervan uitgaande dat de deur deze week wel eens open zou kunnen gaan voor een renteverlaging van de BoE in juni, zei het team van Morgan Stanley dat haar schatting van een "gevoeligheid" van 4,5% van de sterling/dollar wisselkoers voor elke daling van 100 basispunten in de tweejaars renteverschillen tussen de VS en het VK, dat aanvaardbaar zou maken.
"Hoewel dit niet bevorderlijk is voor de inflatiedynamiek op de korte termijn, is dit geen dramatische depreciatie," schreef het team, eraan toevoegend dat het genoeg is om de BoE enigszins te laten afwijken van de Fed.
'GEWIJZIGD RICHTSNOER'
Strateeg Shreyas Gopal van Deutsche Bank en econoom Sanjay Raja uit het VK gingen uit van een soortgelijk thema en zeiden dat "de divergentie tussen de BoE en de Fed nu duidelijker in beeld komt".
Het Deutsche pair zei dat de omgeving van lage volatiliteit op de valutamarkten meer in het algemeen de gevoeligheid van het Britse pond voor een divergerend rentepad heeft verminderd. Het ziet een nog kleinere daling van 3,5% voor het pond bij een daling van 100 basispunten in het tweejaars renteverschil tussen de VS en het VK, tegenover wat een equivalente klap van 8% voor het pond zou zijn geweest in het decennium vóór COVID-19.
En zo'n beperkte valutaschok zou slechts een bescheiden 6 basispunten stijging van de Britse inflatie in het daaropvolgende jaar tot gevolg hebben, zeiden ze.
Ook Barclays denkt dat de BoE deze week voet bij stuk zal houden - maar "met gewijzigde richtlijnen om de weg vrij te maken voor een verlaging in juni".
Wat de BoE nog meer zal aanmoedigen om naar juni te leunen, is de manier waarop de euro de afgelopen maanden slechts een kleine klap heeft gekregen toen ECB-functionarissen volhielden dat er volgende maand een verlaging in het verschiet ligt.
Dus hoewel de Japanse interventie het verste weg kan zijn in de gedachten van de beleidsmakers van de BoE op donderdag, kan Tokio's tijdige schot voor de boeg van de dollar hen indirect aanmoedigen dat het pond comfortabel stand kan houden in het kruisvuur.
De hier geuite meningen zijn die van de auteur, een columnist voor Reuters.
