Evelo Biosciences, Inc. heeft een late-breaking oral abstract gepresenteerd over gegevens van een Fase 2 studie met EDP1815 bij psoriasis op de 2022 American Academy of Dermatology (AAD) Annual Meeting, die 25-29 maart gehouden wordt in Boston, Massachusetts. Late-Breaking Oral Presentation at AAD 2022: A phase 2 study investigating the effect of EDP1815, an orally-delivered, anti-inflammatory, gut-restricted commensal microbe in the treatment of mild and moderate plaque psoriasis, D. Maslin, Y. Mihaylov, D. Macaro, N. Carpenter, G. Mehraei, M. Bodmer, J. Zung, M. Plinio, D. McHale, B. Ehst EDP1815-201 was een klinische studie van fase 2 waarin EDP1815 tegen placebo werd geëvalueerd voor de behandeling van milde en matige psoriasis, bestaande uit een deel A, waarin patiënten gedurende 16 weken ofwel EDP1815 ofwel placebo kregen, en een deel B, waarin patiënten tot 24 weken werden gevolgd nadat zij gestopt waren met het krijgen van EDP1815 of placebo. EDP1815 werd goed verdragen met veiligheidsgegevens die vergelijkbaar waren met die van placebo: geen geneesmiddelgerelateerde ernstige ongewenste voorvallen, en geen betekenisvol verschil in infecties of gastro-intestinale voorvallen waargenomen. Tijdens de 16 weken durende doseringsperiode toonde de primaire eindpuntanalyse aan dat EDP1815 superieur was aan placebo met 80-90% waarschijnlijkheid in elk cohort. Elk cohort vertoonde verhoogde Psoriasis Area and Severity Index (PASI) score-responsen, zoals gemeten door het aandeel patiënten dat ten minste 50% verbetering in PASI (PASI-50) bereikte ten opzichte van de uitgangswaarde op week 16: statistisch significant (p < 0,05) ten opzichte van placebo in cohort 1 en 2. Een post-hocanalyse waarbij het PGA 0/1 responspercentage werd vergeleken, toonde statistische significantie met een percentage van 20,2% vergeleken met 9,1% bij placebo (p=0,048). In deel B van de proef werden de patiënten gevolgd tot 24 weken nadat zij gestopt waren met het krijgen van EDP1815 of placebo. Tijdens de nabehandelingsperiode werden duurzame en verdiepende klinische responsen waargenomen, zonder opflakkering of terugslag van psoriasis. Er waren 83 patiënten die EDP1815 hadden gekregen in deel A die deel B ingingen. Dertig van deze 83 patiënten bereikten een PASI-50 of grotere vermindering aan het eind van deel A. Achttien van de 30 patiënten bleven op PASI-50 of groter aan het eind van deel B. Tien van deze 30 patiënten bereikten een PASI-75 of groter aan het eind van deel A en 5 van hen bleven op PASI-75 of groter aan het eind van deel B. Deze resultaten leveren de eerste demonstratie in een Fase 2 studie van de veiligheid en werkzaamheid van een oraal toegediend, darmbeperkt SINTAX-medicijn, waarmee de mogelijkheid wordt bewezen om SINTAX in te zetten voor de behandeling van systemische ontsteking, en waarmee de weg wordt vrijgemaakt voor een nieuwe modaliteit van ontstekingsremmende medicijnen. EDP1815 is een experimenteel oraal geneesmiddel dat ontwikkeld wordt voor de behandeling van ontstekingsziekten. Het is een niet-levend farmaceutisch preparaat van een stam van Prevotella histicola, geselecteerd op zijn potentieel om systemische farmacologische effecten te geven na orale toediening met een darmbeperkte distributie. Omdat het niet levend is, is niet waargenomen dat het de darm koloniseert of het microbioom wijzigt. Preklinisch had EDP1815 ontstekingsremmende effecten in modellen die meerdere ontstekingswegen bestrijken, Th1, Th2 en Th17. Klinische resultaten van meerdere onafhankelijke cohorten leveren bewijs voor EDP1815’s potentieel om Th1, Th2 en Th17-gemedieerde ontsteking aan te pakken. EDP1815-201 was een multicenter, gerandomiseerde, dubbelblinde, placebogecontroleerde, parallel-cohort, dosis-afhankelijke studie bij volwassen patiënten met milde en matige psoriasis. De studie omvatte een deel A (behandelingsfase) en een deel B (verlengde follow-upfase, buiten behandeling). In deel A van de studie werden 249 patiënten gerandomiseerd in een verhouding van 1:1:1 naar een van de drie parallelle cohorten: 1 capsule, 4 capsules of 10 capsules. Vervolgens werden zij in een 2:1 verhouding gerandomiseerd naar actief of placebo voordat met de dosering werd begonnen. De proefmedicatie werd gedurende 16 weken eenmaal daags ingenomen, en de patiënten werden na beëindiging van de behandeling gedurende 4 weken gevolgd tot week 20. In de proef werden de PASI-scores beoordeeld aan de hand van zowel de gemiddelde veranderingen ten opzichte van de uitgangswaarde als de responderpercentages. Het primaire eindpunt was de gemiddelde procentuele verandering in PASI tussen behandeling en placebo. Secundaire eindpunten waren onder meer het percentage deelnemers aan de proef dat een PASI-50 respons of meer bereikt. Het 16 weken durende primaire eindpunt gaf waarschijnlijkheden dat EDP1815 superieur was aan placebo variërend van 80% tot 90% over de voorgespecificeerde analyses en cohorten. 25% tot 32% van de patiënten over de drie cohorten die met EDP1815 werden behandeld, bereikten een PASI-50 op week 16, vergeleken met 12% op placebo. Alle patiënten hadden de mogelijkheid om aan deel B van de proef deel te nemen. Het doel van deel B was de duurzaamheid van de behandelingsrespons en de incidentie van rebound (d.w.z. toename van de PASI-score tot 125% van de uitgangswaarde of hoger, of het optreden van nieuwe pustuleuze erythrodermische psoriasis binnen 3 maanden na het stoppen van de dosering) na het stoppen van de dosering te beoordelen. De patiënten in deel B werden beoordeeld tijdens follow-upbezoeken op week 24 en 28. Alleen patiënten die op week 16 een PASI-50 of hoger hadden bereikt, werden ook op week 40 geëvalueerd. De patiënten mochten tijdens deel B geen andere psoriasisbehandelingen of -onderzoeken beginnen.