Tanzi stierf aan longontsteking in een ziekenhuis in Parma, de stad in Midden-Italië waar hij zijn fortuin had gemaakt, aldus zijn familie.
Parmalat stortte in 2003 in toen er een gat van 14 miljard euro in de balans werd ontdekt, waardoor het spaargeld van duizenden kleine beleggers werd weggevaagd in een faillissement dat ook zijn weerklank vond in de wereld van het bankwezen, de sport, het toerisme en het amusement.
Het bedrijf bleek jarenlang zijn winsten en omzet te hebben overschat en de ineenstorting leidde wereldwijd tot rechtszaken tegen tientallen banken.
Tanzi onderging samen met andere bedrijfsleiders en prominente Italiaanse bankiers een reeks rechtszaken. Hij werd veroordeeld voor marktfraude, frauduleus faillissement en andere aanklachten en kreeg verschillende gevangenisstraffen.
Geboren in 1938 in het stadje Collecchio, nam hij op 22-jarige leeftijd het plaatselijke melkbedrijf van zijn grootvader over. Meer dan vier decennia later had de Parmalat groep ongeveer 130 fabrieken over de hele wereld die melk, yoghurt en andere voedingsmiddelen maakten.
Zijn bedrijfsmelkweg omvatte ook een eerste divisie voetbalclub, een toerismebedrijf en een televisienetwerk. Het bedrijf sponsorde ook ski- en Formule 1-autoraceteams.
De Parmalat-crisis brak uit in 2003 toen het bedrijf zei dat een bankrekening van 4 miljard euro van een afdeling op de Kaaimaneilanden niet bestond, waardoor het management gedwongen werd om faillissementsbescherming aan te vragen en er een strafrechtelijk fraudeonderzoek werd gestart.
Ondanks de investment-grade rating van het bedrijf op dat moment, was er al eerder bezorgdheid ontstaan over het feit dat het bedrijf niet kon uitleggen waarom het de kasmiddelen op de balans niet gebruikte om de schuld te verminderen.
De autoriteiten ontdekten later dat Tanzi kunstschatten van meesters als Pablo Picasso, Claude Monet en Vincent van Gogh bij vrienden thuis had verstopt. De kunst werd in 2019 geveild.
(In dit verhaal is de spelling van de voornaam aangepast, Calisto niet Callisto)
