Charles, die door sommigen voor zijn mening wordt uitgemaakt en ervan wordt beschuldigd zich te bemoeien met politieke en sociale zaken die hem misschien niet aangaan, heeft altijd gevonden dat hij zich moet kunnen uitspreken over zaken waarvan hij vindt dat ze ook voor de Britten belangrijk zijn.

Maar Charles heeft gezegd dat hij zich ervan bewust was dat troonopvolger en monarch twee zeer verschillende rollen zijn.

In een TV-documentaire ter gelegenheid van zijn 70ste verjaardag in 2018, probeerde Charles de vrees weg te nemen dat hij zijn positie zou gebruiken om zijn favoriete doelen te promoten.

"Het idee, op de een of andere manier, dat ik op precies dezelfde manier verder zal gaan, als dat moet lukken, is complete onzin, want de twee - de twee situaties - zijn totaal verschillend," zei hij.

Op de vraag of zijn openbaar campagne voeren zou doorgaan als koning, zei hij: "Neen, dat zal niet gebeuren. Zo dom ben ik niet."

Die verandering is misschien niet zo eenvoudig.

Charles balanceert al jaren op de grens tussen de traditionele monarchie die zijn moeder aanhangt en waaronder hij is opgevoed, en de modernere, meer toegankelijke versie die zijn zoon, en nu erfgenaam, prins William, verpersoonlijkt.

Daardoor blijft er een tegenstelling bestaan tussen het feit dat hij aan de ene kant sociaal-liberale doelen nastreeft en aan de andere kant intrinsiek conservatief is, een dichotomie waarvan sommige commentatoren waarschuwen dat ze moeilijk zou kunnen blijken voor Charles en het publiek.

Journaliste Catharine Meyer zei in een biografie uit 2015 dat koninklijke hovelingen bezorgd waren dat Charles een radicale stijl van monarchie zou nastreven, en dat zijn passie voor bepaalde zaken, met name het milieu, onrust had veroorzaakt op Buckingham Palace, en bij wijlen koningin Elizabeth zelf.

"Sommige hovelingen -- en de vorstin zelf -- vrezen dat noch de Kroon, noch zijn onderdanen de schok van het nieuwe zullen verdragen," schreef Mayer.

"Zij hebben het gevoel dat hij zijn meer cerebrale passies -- zijn activisme -- boven zijn koninklijke baan stelt. Zij zijn nog lang niet overtuigd van Charles' evoluerende visie: dat campagne voeren en koningschap samen kunnen gaan."

Volgens de ongeschreven grondwet van Groot-Brittannië wordt de koninklijke familie verondersteld boven de politiek te blijven en Elizabeth hield haar meningen voor zich gedurende haar regeringsperiode van meer dan zeven decennia.

"Ik heb geen idee wat haar werkelijke politiek (is) en ik was 10 jaar premier," zei Tony Blair, premier van 1997 tot 2007.

ZIJN TIJD VOORUIT?

Vijf decennia lang heeft Charles campagne gevoerd voor onderwerpen die hem na aan het hart lagen, en daarbij zowel lof als afkeuring geoogst.

De aanhangers van de nieuwe koning zeggen dat hij een man is die zijn tijd vooruit is, die diep over zijn onderdanen nadenkt en zijn rol wil gebruiken om belangrijke kwesties voor het voetlicht te brengen.

Critici beweren dat zijn positie heeft betekend dat men zich heeft neergelegd bij zijn standpunten, waarvan zij er soms niet mee eens zijn.

Hij heeft zelf toegegeven dat het aan de orde stellen van onmodieuze ideeën zoals klimaatverandering, tientallen jaren voordat de wereldleiders dit centraal stelden, ertoe geleid heeft dat sommigen hem ervan beschuldigden een "idioot" te zijn.

"Ik dacht aan evenwicht en harmonie," zei Charles tegen de BBC over zijn bezorgdheid over het milieu, en hij zei dat de kritiek "niet erg leuk was".

"Omdat ik suggereerde dat er betere manieren waren om de dingen op een zo aardig mogelijke manier te doen, en op een meer evenwichtige en geïntegreerde manier, werd ik ervan beschuldigd me ermee te bemoeien en me ermee te bemoeien."

Een van zijn grootste persoonlijke prestaties was de oprichting van de Prince's Trust, een liefdadigheidsinstelling om jonge Britten te helpen vaardigheden en opleidingen te krijgen om een baan te vinden of een bedrijf te beginnen.

Opgericht rond de tijd van rellen in het hele land en te midden van een stijgende werkloosheidscrisis, heeft het sindsdien meer dan een miljoen mensen geholpen. Charles zei dat het misdadig nalatig van hem zou zijn geweest om dergelijke kwesties te negeren.

"Als het bemoeizucht is om me zorgen te maken over de binnensteden zoals ik 40 jaar geleden deed, dan ben ik er trots op," zei hij.

Hij heeft zich uitgesproken over architectuur, waarbij hij sommigen in de sector tegen zich in het harnas joeg met zijn openlijke afkeer van veel moderne gebouwen en ontwerpen.

In 1984 beschreef hij een uitbreiding van de Londense National Gallery als een "monsterlijke karbonkel op het gezicht van een zeer geliefde en elegante vriend".

Zijn eigen ideeën bracht hij in de praktijk in Poundbury, een stadsuitbreiding van de middeleeuwse stad Dorchester in Zuidwest-Engeland op 400 hectare grond die eigendom was van zijn hertogdom Cornwall, gebaseerd op de traditionele stedenbouwkundige principes die hij voorstond.

Critici zeggen dat het project, waarmee hij in 1987 is begonnen en dat in 2025 voltooid moet zijn, een fantasie-worp is. Voorstanders en veel van zijn bewoners zeggen dat het radicaal en succesvol is.

"QUACKERIE

Zijn pleidooi voor alternatieve geneesmiddelen en therapieën is evenzeer bespot.

"Prins Charles draagt bij tot de slechte gezondheid van de natie door te doen alsof wij ons allemaal kunnen overgeven, dan zijn tinctuur innemen en weer in orde zijn," zei Edzard Ernst, een voormalig professor in de complementaire geneeskunde aan de universiteit van Exeter, in 2009.

"Onder het vaandel van holistische en integratieve gezondheidszorg promoot hij dus een 'quick fix' en regelrechte kwakzalverij."

Maar het is zijn passie voor milieukwesties en biologische landbouwproducten, waarbij hij het merk Duchy Originals heeft opgericht om biologische voeding te promoten, die hem het meest hebben beziggehouden.

Charles is zelf boer, en is beschermheer van de Soil Association, en in 2010 schreef hij samen met adviseurs een boek getiteld "Harmony: A New Way of Looking at Our World".

Hij is een voorvechter van duurzaamheid en waarschuwde de laatste jaren dat de problemen die door de klimaatverandering worden veroorzaakt, oorlogen, terrorisme en massamigraties aanwakkeren. Hij heeft zelf toegegeven dat zijn opvattingen tot controverse hebben geleid.

"Het probleem is dat ik op al deze gebieden de geaccepteerde wijsheid, de huidige orthodoxie en de conventionele manier van denken in twijfel heb getrokken," zei Charles.

"Misschien had ik niet verbaasd moeten zijn dat zoveel mensen niet doorgrondden wat ik aan het doen was. Velen leken te denken of kregen te horen dat ik alleen maar van het ene onderwerp naar het andere sprong, van architectuur het ene moment naar landbouw het volgende.

"Wat ik eigenlijk heb proberen aan te tonen is dat al deze onderwerpen volkomen met elkaar samenhangen en dat wij het hele plaatje moeten bekijken om de problemen waarmee wij te maken hebben te begrijpen."

PATAGONISCHE TANDVIS

Het zijn niet alleen zijn standpunten die bezorgdheid hebben gewekt, maar ook zijn pogingen om problemen aan te kaarten bij de regering van de dag. In 2013 werd bekend dat Charles in de drie jaar daarvoor 36 ontmoetingen had gehad met ministers van de regering.

Twee jaar later bepaalde het hoogste gerechtshof van Groot-Brittannië dat meer dan 40 brieven van en naar Charles of zijn helpers aan ministers - die de bijnaam "black spider memo's" kregen vanwege het gekrabbelde handschrift van de prins - vrijgegeven mochten worden.

De onderwerpen varieerden van betaalbare huisvesting op het platteland, de kwaliteit van het voedsel in ziekenhuizen en het behoud van historische gebouwen tot middelen voor de Britse troepen in Irak en het lot van de Patagonische ijsvis.

Nog in juni van dit jaar lokte Charles een tegenreactie van ministers uit, nadat bekend was geworden dat hij kritiek had geuit op een regeringsbeleid om asielzoekers naar Rwanda te sturen.

"Prins Charles is een versiering van ons openbare leven, maar dat zal ophouden charmant te zijn als hij probeert zich op dezelfde manier te gedragen als hij koning is," vertelde een niet met name genoemde hoge minister aan de Times. "Dat zal ernstige constitutionele problemen opleveren."

In 2014 veroorzaakte Charles ook een diplomatieke rel toen privé-commentaren waarin hij naar verluidt de Russische president Vladimir Poetin met Adolf Hitler vergeleek, na de Russische annexatie van de Krim, openbaar werden gemaakt.

"Hij heeft een kijk op de wereld en hij wil zijn kijk op die wereld opdringen, dus in alle opzichten wil hij zich niet conformeren aan de verwachtingen, dus dat maakt hem een rebel," zei Tom Bower, die een biografie over Charles schreef ter gelegenheid van zijn 70ste verjaardag.

"Ik denk dat als hij een rebelse koning is, de monarchie in gevaar komt."

In zijn nieuwe rol zal Charles wekelijks een privé-audiëntie houden met de eerste minister, waar zij regeringszaken bespreken.

Of zijn bemoeienissen met politieke zaken verder gaan dan dat is wat koninklijke aiden hun adem inhouden om te ontdekken, zeggen de media van binnen koninklijke kringen.

"Zijn rol zal veranderen wanneer hij soeverein wordt. Dan is hij gebonden aan de conventies met betrekking tot advies. Zijn toespraken en handelingen zijn dan die van zijn ministers. Het is, denk ik, absurd te denken dat hij zich daar niet van bewust is," zei grondwetshistoricus professor Vernon Bogdanor in een lezing uit 2017.

Republic, een groep die campagne voert voor de afschaffing van de monarchie, zegt dat zij een eenvoudige boodschap heeft voor de nieuwe koning.

"Als Charles zich met politiek wil bezighouden, stel je dan verkiesbaar," staat er.

Charles' vroegere privé-secretaris William Nye zei dat de nieuwe koning het voorbeeld van zijn moeder en grootvader George VI zou volgen, en daarbij uit zijn eigen ervaringen zou putten.

Charles zelf heeft echter gesuggereerd dat er enkele kwesties zijn waarover hij zal weigeren te zwijgen.

"Je wordt ervan beschuldigd controversieel te zijn, alleen maar omdat je de aandacht probeert te vestigen op dingen die niet noodzakelijk tot de conventionele standpunten behoren," zei Charles in een interview in een tijdschrift ter gelegenheid van zijn 70e verjaardag.

"Mijn probleem is dat ik vind dat er te veel dingen zijn die gedaan moeten worden of waarvoor gestreden moet worden."