In zijn jaarlijkse Artikel IV-rapport over de Italiaanse economie drong het IMF er bij de regering op aan om een primair overschot - na aftrek van de schuldendienstkosten - van ongeveer 3% van de productie te bereiken om een geleidelijk dalende schuld/BBP-ratio te garanderen.
Italië is van plan om het tekort in 2026 onder de 3%-drempel van de Europese Unie te brengen, terwijl de schuld, de op één na grootste in de eurozone als percentage van de productie, een stijgende trend zal volgen naar 140% van het BBP in 2026.
Dit jaar voorspelt de regering een primair tekort van 0,4% van het BBP, een daling ten opzichte van een primair tekort van 3,4% in 2023.
"Binnenlandse factoren kunnen de groei verzwakken, zoals het onvermogen om de uitgaven na de pandemie af te ronden en hervormingen effectief door te voeren, terwijl de nog steeds grote begrotingstekorten het vertrouwen van investeerders kunnen aantasten, waardoor de overheidsfinanciën verder verzwakken," aldus het IMF.
Rome zou ook de effectieve pensioenleeftijd moeten verhogen om de dure pensioenrekening te stroomlijnen.
Het IMF gaat ervan uit dat het Italiaanse bbp in 2024 en 2025 met 0,7% zal stijgen, omdat het expansieve effect van de EU-fondsen naar verwachting grotendeels de geleidelijke afschaffing van dure stimuleringsmaatregelen voor woningrenovaties, de zogenaamde Superbonus, zal compenseren.
Een "sneller dan geplande begrotingsaanpassing is echter gerechtvaardigd om de schuldquote met een groot vertrouwen te verlagen en de financieringsrisico's te verminderen".
Het Italiaanse banksysteem blijft volgens het IMF gezond, maar de stabiliteitsrisico's zouden kunnen toenemen naarmate het monetaire beleid minder restrictief wordt en de effecten van de uitzonderlijke steunmaatregelen afnemen.
"De huidige stijging van de bankwinsten moet worden gebruikt om de weerbaarheid tegen mogelijke toekomstige schokken te versterken, terwijl de financiering voldoende gediversifieerd moet zijn," aldus het rapport, dat eraan toevoegde dat elke regeling die kredietnemers toestaat om eerder verkochte leningen die niet aan de betalingsverplichtingen voldoen (non-performing loans, NPL's) terug te kopen, het risico inhoudt dat de secundaire markt voor slechte leningen wordt ondermijnd.
Vorig jaar steunde een groeiend aantal wetgevers van zowel regerings- als oppositiepartijen voorstellen om de regels voor slechte leningen aan te passen om leners te helpen - zowel particulieren als kleine en middelgrote bedrijven - waardoor de onzekerheid in de sector die slechte leningen opkoopt, die al te kampen heeft met een gebrek aan activiteit, nog verder toenam.
