Volgens een lead manager was er in Italië meer dan 35 miljard euro vraag naar een nieuwe achtjarige groene obligatie, de derde emissie in dit formaat ter ondersteuning van milieuvriendelijke uitgaven.

De obligatie, die vervalt op 30 oktober 2031, zal een spread bieden van 8 basispunten ten opzichte van Italië's uitstaande obligatie met looptijd tot augustus 2031, aldus een lead manager, een daling ten opzichte van ongeveer 10 basispunten toen de verkoop van start ging.

Analisten van UniCredit zeiden te verwachten dat Italië met de verkoop zes tot zeven miljard euro zal ophalen.

En Cyprus lanceerde zijn allereerste duurzame obligatie die volgens een lead manager 1 miljard euro zal opbrengen.

Duurzame obligaties zijn een bredere vorm van schuld die gericht is op milieu, maatschappij en goed bestuur (ESG) en waarvan de opbrengst kan worden besteed aan zowel groene als sociale projecten.

Cyprus, dat een vraag van meer dan 12,5 miljard euro van beleggers zag, volgt een aantal kleinere landen, waaronder Slovenië en Luxemburg, die voor duurzame obligaties hebben gekozen omdat ze vaak moeite hebben om genoeg projecten te vinden om standalone groene obligaties te ondersteunen.

De emissie met een looptijd van 10 jaar, die op 13 april 2033 vervalt, zal worden verhandeld tegen een spread van 125 basispunten boven het mid-swapniveau, aldus de lead manager, een daling ten opzichte van 140 toen de verkoop van start ging.

Tegen een achtergrond van aanzienlijke marktvolatiliteit die de verkoop van schuldpapier de laatste tijd heeft gedempt, helpt het groene formaat een breed scala aan beleggers aan te trekken, aldus een bankier die betrokken is bij de Italiaanse transactie en die niet wilde worden geïdentificeerd.

Naast reguliere obligatiebeleggers helpen groene en bredere ESG-obligaties kredietnemers een extra groep duurzaamheidsbeleggers aan te boren die zich uitsluitend op dergelijke activa richten.

De transacties volgen op een verkoop van groene obligaties door de Europese Unie vorige week, waardoor de verkoop van gesyndiceerde schulden van leners uit de publieke sector weer op gang kwam nadat de onrust op de banken aan beide zijden van de Atlantische Oceaan de markten had doen wankelen.