De herhaalde OPEC-productieverlagingen sinds het vierde kwartaal van 2022 hebben de Amerikaanse producenten een reddingslijn toegeworpen om een diepere prijsdaling te voorkomen en meer marktaandeel aan hen af te staan.
De Amerikaanse productie van ruwe olie en condensaat steeg in september met 224.000 vaten per dag (b/d) tot 13,24 miljoen b/d ten opzichte van augustus, volgens de U.S. Energy Information Administration.
De productie van ruwe olie en condensaat was in de voorgaande drie maanden met 342.000 b/d gestegen (een groei van 11% op jaarbasis) en was 750.000 b/d hoger dan een jaar eerder (een stijging van 7%).
Grafiek: Amerikaanse olie- en gasproductie
De grote toename van de binnenlandse productie heeft bijgedragen aan de accumulatie van de ruwe olievoorraden en de verzwakking van de prijzen sinds het begin van het vierde kwartaal.
In de meest recente maand steeg de productie in de federale wateren van de Golf van Mexico (+108.000 b/d) en Alaska (+19.000) en in de lagere 48 staten (+97.000).
De productie in de lagere 48 staten steeg naar een record van 10,8 miljoen b/d, waarmee de piek van vóór de pandemie van 10,5 miljoen b/d in december 2019 werd overtroffen.
De productie in Lower 48 was in de voorgaande drie maanden met 210.000 b/d gestegen (een stijging op jaarbasis van +8%) en met 750.000 b/d in het voorgaande jaar (een stijging van +7%).
BOREN EFFICIËNTER MAKEN
Er zijn weinig tekenen dat de productiegroei in de Lower 48 vertraagt, ondanks de ineenstorting van de prijzen en de daling van het aantal actieve booreilanden in het afgelopen jaar.
De voor inflatie gecorrigeerde Amerikaanse termijnprijzen voor ruwe olie zijn gedaald van gemiddeld $121 per vat in juni 2022 naar $90 in september 2023 en verder naar $77 in november 2023.
De booractiviteit daalt gewoonlijk ongeveer 4-5 maanden nadat de prijzen zijn gedaald en de productie daalt 10-12 maanden nadat de prijzen zijn gedaald.
Ongeveer in lijn hiermee daalde het aantal boorplatforms dat naar olie boort van gemiddeld 623 in december 2022 naar 510 in september 2023 en 498 in november 2023.
Desondanks is de productie blijven stijgen omdat boormachines de efficiëntie opvoeren door zich te concentreren op de meest veelbelovende locaties en langere horizontale boorputsecties te boren om het contact met oliehoudend gesteente te maximaliseren.
De Amerikaanse producenten hebben ook geprofiteerd van de herhaalde OPEC-bezuinigingen die de prijzen op een relatief hoog niveau hebben gestabiliseerd en het prijssignaal om het boren verder terug te schroeven, hebben afgezwakt.
De front-maandprijzen bedroegen gemiddeld $90 in september 2023, wat iets hoger was dan $87 in dezelfde maand een jaar eerder, rekening houdend met inflatie.
In november waren de prijzen gedaald tot gemiddeld $77, maar dat was bijna precies in lijn met het voor inflatie gecorrigeerde gemiddelde sinds het begin van deze eeuw.
De markt wordt opnieuw in evenwicht gebracht door OPEC-verminderingen en een toename van de collectieve reservecapaciteit van de groep, in plaats van door veranderingen in de prijzen en de Amerikaanse productie.
RIVALISERENDE PRODUCENTEN OMARMEN
Saoedi-Arabië heeft, samen met zijn naaste OPEC-partners, met tegenzin zijn traditionele rol van "swing producer", die de markt in evenwicht houdt door zijn eigen productie, weer opgepakt.
Ondertussen zijn Amerikaanse schaliebedrijven en andere niet-OPEC non-shale (NONS) producenten in dezelfde rol van meelifters gestapt als de Noordzeeproducenten in de jaren tachtig.
De meelifters hebben het meest geprofiteerd van de vastberadenheid van Saoedi-Arabië en zijn bondgenoten om een opeenhoping van ruwe voorraden af te wenden en de prijzen op te drijven.
Het uitbreiden van de controlegroep is altijd de voorkeursstrategie van Saoedi-Arabië en de OPEC geweest om met meelifters om te gaan.
In de jaren 80 was er een (mislukte) poging om het Verenigd Koninkrijk en andere Noordzeeproducenten de hand te reiken om de last van de prijsondersteuning te delen.
Sinds de jaren '90 zijn er herhaalde pogingen geweest om Rusland en andere voormalige Sovjetstaten erbij te betrekken, met als hoogtepunt de Overeenkomst van Wenen en de Samenwerkingsverklaring in 2016.
Amerikaanse antitrustwetten verhinderen dat Amerikaanse schalieproducenten deel uitmaken van een formele samenwerkingsovereenkomst met de OPEC.
Maar OPEC heeft al contact gezocht met andere niet-OPEC producenten die geen schalie produceren, zoals Brazilië, om te proberen hen formeel of informeel bij het coördinatiesysteem te betrekken.
De handreiking aan Brazilië, en waarschijnlijk uiteindelijk ook aan Guyana en de andere NONS, past in het historische patroon van het omarmen van snelgroeiende rivaliserende producenten.
Om een productiecontroleregeling te laten werken, moet deze een voldoende groot deel van de wereldwijde productie controleren, waarbij meelifters slechts een bescheiden rol spelen.
Als het verhogen van de prijzen leidt tot te veel onbeperkte groei buiten het kartel, moet er ofwel een volumeoorlog en een prijsdaling plaatsvinden om de ongecontroleerde producenten aan banden te leggen, of ze moeten binnen het controlesysteem worden gebracht.
Voorlopig hebben Saoedi-Arabië en zijn OPEC-partners ervoor gekozen om te proberen rivalen in het systeem te krijgen in plaats van nog een volumeoorlog te beginnen.
GASPRODUCTIE IN DE VS
Net als bij ruwe olie bereikte de Amerikaanse gasproductie in september een seizoensgebonden recordhoogte van 3.126 miljard kubieke voet (bcf), volgens de Energy Information Administration.
Maar in tegenstelling tot ruwe olie zijn er duidelijke tekenen dat de productiegroei vertraagt als reactie op de zeer lage prijzen en bij gebrek aan een grote producent die de prijzen hoger kan houden.
De gasproductie was in september 2023 met slechts 55 miljard kubieke voet (+1,8%) gestegen in vergelijking met dezelfde maand een jaar eerder.
De productiegroei is sinds het midden van 2022 voortdurend vertraagd als reactie op de scherpe daling van de prijzen.
De reële prijzen zijn gedaald van gemiddeld meer dan $9 per miljoen Britse thermische eenheden (79e percentiel) in augustus 2022 tot slechts $2,23 (2e percentiel) in april 2023 en waren slechts $3,06 (12e percentiel) in november 2023.
Hoewel de groei vertraagt, hebben de vertragingen ervoor gezorgd dat er overtollige voorraden zijn opgebouwd.
De werkvoorraden in ondergrondse opslag waren op 24 november gestegen tot 3.836 bcf, het hoogste voor de tijd van het jaar sinds 2020 en daarvoor 2016.
De voorraden lagen 186 bcf (+5% of +0,67 standaarddeviaties) boven het voorgaande seizoensgemiddelde van 10 jaar en het overschot heeft tot nu toe dit jaar geen tekenen van verdwijning vertoond.
In het centrale en oostelijke deel van de Stille Oceaan worden de El Niño-omstandigheden sterker, waarbij de huidige episode op het punt staat een van de sterkste in de afgelopen 40 jaar te worden.
Een sterke El Niño gaat gepaard met warmer dan normale temperaturen in de noordelijke staten van de V.S. tussen december en februari en een daling van de landelijke vraag naar verwarming met ongeveer 7%.
Dus hoewel het herstel van het evenwicht op de gasmarkt goed op gang is gekomen, kan het zijn dat de prijzen nog een paar maanden erg laag moeten blijven om ervoor te zorgen dat de overtollige voorraden uitgeput raken.
Gerelateerde kolommen:
- Amerikaanse olieproductie bereikt record als producenten boren efficiënter maken (1 november 2023)
- Amerikaanse olieproducenten opgelucht door Saudische productieverlaging
John Kemp is marktanalist bij Reuters. Zijn standpunten zijn de zijne. Volg al zijn commentaar op X: https://twitter.com/JKempEnergy (Redactie door Barbara Lewis)
