Afgelopen week sloeg het Amerikaanse Congres met de vuist op tafel. ByteDance, het moederbedrijf van TikTok, heeft 9 maanden de tijd om zijn platform te verkopen aan een Amerikaans bedrijf, als het in de Verenigde Staten wil blijven opereren. Zoniet, dan is het exit.

Het is bekend dat sociale netwerken zijn ontworpen als datazuigmachines, om gebruikers te voeden met virale inhoud (irritant en haatdragend als het even kan), om verslaving te creëren, en niet als informatieve tools die bedoeld zijn om ons intellectueel te verheffen, ons te verlichten over de schoonheid en de fijne dingen in de wereld, of om menselijke connecties tot stand te brengen (wat de oorspronkelijke belofte was, voor degenen die het zich herinneren). Tot zover is alles duidelijk.

Maar waarom is TikTok zoveel meer de luis in de pels als haar Amerikaanse tegenhangers Facebook, Instagram of SnapChat?

Ten eerste is er het probleem van het algoritme. De technologie die de touwtjes van de aanbevelingen in handen heeft (de code die beslist wat we op de app zullen zien) is bijzonder krachtig en direct onderworpen aan de wil van de Chinese autoriteiten.

Daarnaast is er het ontwerp, gebaseerd op de "interessesignalen" die door de gebruiker worden uitgezonden. Ook hier wordt de slagkracht van de app aangewezen, omdat deze in staat is zich aan te passen aan veranderingen in voorkeuren en appetijt van gebruikers, met een nauwkeurigheid die het begrip tart. Het platform heeft vanaf het begin geprofiteerd van aanzienlijke menselijke en technologische investeringen en heeft de praktijken van zijn neef Douyin overgenomen wat betreft het labelen van inhoud en gebruikers.

Dan is er wat ik de "zuigsnelheid" zou noemen. Het formaat, gebaseerd op korte video's, stelt het systeem in staat om onze gewoonten sneller “op te zuigen” en te verteren dan zijn tegenhangers die zijn gebaseerd op teksten, afbeeldingen of langere video's. De verzameling van data acceleert.

En er is ook het platform. Ontworpen vanaf het begin voor mobiele apparaten en alleen voor korte video's, heeft de app een voorsprong genomen op zijn collega's, die hun interfaces, ontworpen voor computergebruik, moesten aanpassen en conformeren aan intensief kijken.

Verder is het concept 'openheid'. Nadat de app ons heeft doordrenkt met inhoud gerelateerd aan onze interesses, krijgen we zogenaamde exploratievideo's te zien, die onze initiële nieuwsgierigheid overstijgen. Ze zijn bedoeld om onze wensen te peilen om ons beter te definiëren, en natuurlijk om ons op het netwerk te houden.

En TikTok is ook een sociaal fenomeen. Het platform moedigt gebruikers aan om groepen te vormen via hashtags, zodat persoonlijkheden en hun gedrag in de gemeenschap nog beter kunnen worden gescand.

Bovenop deze fundamenten vrezen westerse autoriteiten natuurlijk de trouw van het netwerk aan Beijing en de mogelijkheid dat persoonlijke data door de Chinese autoriteiten worden gebruikt. Het gereedschap is zo goed bedacht dat het geavanceerde spionage onder hele populaties mogelijk maakt. Anderen beweren tenslotte dat het platform in staat is om de massa's te “verdoven”. Het is niet nodig om hier de voordelen uit te leggen van een bevolking die aan video's van katten gekluisterd is, in plaats van aan geopolitieke studies.