De Resolution Foundation zei dat een hogere inflatiedoelstelling hogere nominale rentetarieven mogelijk zou maken, waardoor er meer ruimte zou zijn om deze te verlagen bij een economische neergang.
In combinatie met de bereidheid om de rente te verlagen tot minus 1%, zou dit de BoE in staat stellen om tijdens een crisis meer rentestimulansen te geven, waardoor de behoefte aan overheidsleningen en het opkopen van obligaties door de centrale bank zou afnemen, aldus de denktank.
"De Bank of England heeft meer monetaire vuurkracht nodig, verzekerd door licht negatieve rentetarieven mogelijk te maken en stappen te ondernemen om naar een inflatiedoelstelling van 3% te gaan," zei James Smith, onderzoeksdirecteur bij de stichting en voormalig econoom bij de BoE.
De inflatiedoelstelling mag pas worden gewijzigd als de BoE de prijsgroei heeft teruggebracht naar haar huidige doelstelling van 2%, om te voorkomen dat de geloofwaardigheid van de centrale bank wordt aangetast, aldus de denktank.
De Britse inflatie bereikte een 41-jarig hoogtepunt van 11,1% een jaar geleden en blijft met 6,7% de hoogste onder de grote geavanceerde economieën.
Een herziening van het inflatiedoelstellingskader van de BoE is waarschijnlijk na de volgende Britse nationale verkiezingen, die in 2024 worden verwacht.
Het rapport zei dat elke wijziging van de inflatiedoelstelling idealiter zou worden gedaan in coördinatie met andere geavanceerde economieën, om het negatieve effect op het Britse pond te beperken van het stellen van een hogere inflatiedoelstelling dan de Verenigde Staten en de eurozone.
Maar als dat onmogelijk zou zijn, zou een zwakkere munt een prijs zijn die het waard is om te betalen, aldus het rapport.
Zonder meer flexibiliteit in het monetaire beleid zal de staatsschuld waarschijnlijk blijven stijgen - mogelijk bijna verdubbelen tot 190% van het nationale inkomen in de komende 50 jaar.
Zowel het Office for Budget Responsibility van de overheid als het onafhankelijke Institute for Fiscal Studies hebben onlangs soortgelijke waarschuwingen gegeven over de stijgende schuld.
Hoewel Britse regeringen hun dagelijkse uitgaven en belastinginkomsten gewoonlijk in evenwicht houden, hebben ze niet de overschotten die nodig zijn om de leningen terug te betalen die veroorzaakt zijn door schokken zoals de financiële crisis, de COVID-19 pandemie of de stijging van de energieprijzen vorig jaar.
De Britse staatsschuld bedraagt nu bijna 100% van het jaarlijkse bruto binnenlands product, tegen minder dan 40% vóór de financiële crisis van 2008. (Verslaggeving door David Milliken Bewerking door William Schomberg)
