Uit gegevens blijkt dat miljoenen mensen in Europa een recordbedrag van hun inkomen uitgeven aan energie, terwijl de groothandelsprijzen voor gas en elektriciteit de pan uit rijzen.
In de Oost-Engelse stad Grimsby zette Philip Keetley zijn koelventilator thuis niet aan toen Groot-Brittannië deze zomer gebukt ging onder een recordhittegolf.
Een blik op zijn bankrekening leerde dat hij zich dat niet kon veroorloven.
"De kosten van levensonderhoud zijn gestegen en toch wordt er van je verwacht dat je leeft van het geld dat was voorzien toen er nog geen crisis was ... Ik kan of mijn verwarming aan hebben of eten," zei Keetley.
Ook in andere Europese landen nemen burgers vrijwillig maatregelen om hun verbruik te verminderen nu de gas-, elektriciteits- en brandstofprijzen de pan uit rijzen als gevolg van de oorlog in Oekraïne, de sancties tegen Rusland en de nasleep van de pandemie van het coronavirus.
De Europese referentieprijs voor gas is de afgelopen 12 maanden met 550% gestegen. De energiekosten voor Britse consumenten zullen vanaf oktober met 80% stijgen, aldus toezichthouder Ofgem op vrijdag, waardoor de gemiddelde jaarrekeningen voor huishoudens oplopen tot 3.549 pond (4.188 dollar).
Europese regeringen hebben zich gehaast om hulp te bieden, maar uit gegevens blijkt dat de hulp voor huishoudens geen significant verschil heeft gemaakt.
Deze winter zullen de Britten gemiddeld 10% van hun huishoudinkomen uitgeven aan gas, elektriciteit en andere verwarmingsbrandstoffen, alsook aan brandstoffen voor huishoudelijke voertuigen, voornamelijk benzine en diesel, twee keer zoveel als in 2021, volgens berekeningen van Carbon Brief op basis van officiële gegevens.
Daarmee is de huidige energiecrisis ernstiger dan die van de jaren zeventig en tachtig. Het olie-embargo van een olieproducent en de Iraanse revolutie in 1979 veroorzaakten black-outs en lange rijen bij tankstations in het Westen. Op het hoogtepunt van die crisis in 1982 betaalden de mensen in het Verenigd Koninkrijk 9,3% van hun inkomen aan energie.
De Britse liefdadigheidsinstelling National Energy Action (NEA) schat dat 8,9 miljoen Britse huishoudens na oktober in brandstofarmoede kunnen verkeren wanneer het Britse plafond wordt verhoogd, tegenover 4,5 miljoen in oktober vorig jaar.
Een huishouden wordt gedefinieerd als levend in brandstofarmoede als het een laag inkomen heeft en 10% of meer van zijn inkomen moet besteden aan energie, volgens NEA en andere Britse liefdadigheidsinstellingen. De definitie wordt onofficieel gebruikt in andere Europese landen.
"De stijging van de energierekeningen die we zien is volstrekt ongekend", aldus Peter Smith, directeur beleid en belangenbehartiging bij NEA.
"Wij denken dat die historische trends van huishoudens met een laag inkomen die onevenredig veel meer van hun inkomen uitgeven aan energie nog steeds heel duidelijk zijn."
ETEN OF VERWARMEN
Keetley verloor in april zijn baan als raadsadviseur en leeft van 600 pond (706,44 dollar) per maand van een socialezekerheidsregeling. De helft daarvan gaat op aan huur, zegt hij, en de rest dekt nauwelijks de eerste levensbehoeften.
Hij eet nu één maaltijd per dag en hoewel hij het energieverbruik tot een minimum heeft beperkt, besteedt hij meer dan 15% van zijn inkomen aan energierekeningen.
Uit een onderzoek van de Financial Fairness Trust blijkt dat een derde van de Britse huishoudens het gebruik van fornuizen en ovens heeft verminderd, een derde heeft het aantal douches verminderd en de helft heeft de temperatuur in huis verlaagd.
"Mensen doen veel om hun rekeningen laag te houden, maar ze stijgen toch. Daarom willen we meer actie van de overheid," zei Jamie Evans, senior onderzoeker aan de Universiteit van Bristol, die betrokken was bij het onderzoek van de Financial Fairness Trust.
Dawn White, die aan nierfalen lijdt, vreest dat de stijgende energiekosten van Groot-Brittannië betekenen dat ze haar levensreddende behandeling niet meer kan betalen.
"Zonder mijn (dialyse)machine, vijf keer per week, 20 uur lang, zal ik sterven," vertelde de 59-jarige White, die in het zuidoosten van Engeland woont, aan Reuters.
De gasprijzen voor gezinnen in de meeste toonaangevende Europese economieën overschreden begin 2022 de piek van eerdere crises in de jaren 1970, 1980 en 2000, volgens een voor inflatie gecorrigeerde index voor huishoudens van het Internationaal Energie Agentschap (IEA).
Europa ziet er slechter uit dan andere ontwikkelde economieën.
Aan het eind van het eerste kwartaal was de gasprijsindex van de OESO nog steeds lager dan de piek van de vorige crises.
Uit gegevens van het IEA die teruggaan tot 1978 blijkt dat, hoewel Amerikaanse huishoudens de afgelopen vier decennia gemiddeld hogere prijzen voor aardgas betaalden, de gasprijs voor Europese gezinnen in 2022 het Amerikaanse niveau heeft overtroffen.
GAS OP HET WERK
In Turkije zijn de gasprijzen in juli meer dan verdubbeld ten opzichte van een jaar eerder, terwijl de elektriciteitsprijzen op jaarbasis met 67% stegen, zo blijkt uit gegevens van het Turks Statistisch Instituut.
eyda Bal, 27, in Istanbul, zei dat ze het gebruik van de oven heeft beperkt tot drie keer per maand om energie te besparen. Haar man gaat met de bus naar zijn werk om brandstof te besparen, hoewel hij er drie keer zo lang over doet.
In de Europese Unie behoren Italiaanse en Duitse gezinnen tot de zwaarst getroffen door de stijgende gasprijzen, zo blijkt uit gegevens van het IEA.
De energierekening van een gemiddeld Italiaans gezin, voornamelijk voor gas en elektriciteit, is in juli 2022 gestegen tot 5% van de totale huishoudelijke uitgaven, tegen 3,5% in 2019, zo blijkt uit gegevens van economisch onderzoeksbureau Prometeia. Het niveau van juli was het hoogste sinds 1995 op basis van gegevens van de OESO.
In de grootste economie van Europa, Duitsland, zijn de gasrekeningen van huishoudens in juli meer dan verdubbeld ten opzichte van 2021, bleek uit gegevens van prijzenportaal Check24, terwijl de prijzen voor stookolie voor gezinnen met een tussenwoning in mei met 78% j-o-j stegen.
Ercan Erden, 58 jaar, woont in de stad Nidda, ten noordoosten van Frankfurt, en werkt als machineoperator in een mineraalwaterfabriek. "Ik neem nu mijn douche op de werkplek na het werk, en ik scheer me op het werk," zei hij. (1 dollar = 0,8493 pond)
(Bozorgmehr Sharafedin, Canan Sevgili, Francesca Landini, Susanna Twidale, Stephanie Van Den Berg, Layli Foroudi, Robert Muller, Vera Eckert, Kate Holton, Inti Landauro, John Chalmers, Riham Alkousaa, Anna Koper, Marek Strzelecki, David Gaffen, Jan Lopatka, Scott DiSavino en Lucy Marks; Redactie door Veronica Brown en Susan Fenton)
