De complexe strijd stelt concurrerende visies op de beste manier om het milieu te beschermen tegenover elkaar. Nauru roept op tot een snelle elektrificatie van de wereldeconomie om de klimaatopwarming van de koolstofuitstoot tegen te gaan - een stap waarvoor meer mineralen nodig zijn - terwijl natuurbeschermers geloven dat het delven van de oceaanbodem de biodiversiteit van vitale ecosystemen zou bedreigen.

De Internationale Zeebodemautoriteit (ISA) van de Verenigde Naties, die bevoegd is om mijnbouw toe te staan en te reguleren in wateren die buiten de nationale jurisdictie vallen, is er na wekenlange onderhandelingen in Jamaica niet in geslaagd om eind vorige maand normen af te ronden voor diepzeemijnbouw, waarbij op een diepte van 4 tot 6 kilometer (2,5 tot 4 mijl) metaalknollen uit de zeebodem worden gewonnen.

De onderhandelingen zullen de komende weken vrijwel worden voortgezet, maar een proces dat in 2021 door Nauru in gang werd gezet, betekent dat de ISA in juli moet beginnen met het accepteren van aanvragen voor diepzeemijnbouw, zelfs als er geen normen zijn vastgesteld.

Milieuactivisten maken zich zorgen dat mijnbouwbedrijven binnenkort ongehinderd hun gang kunnen gaan op de zeebodem van de wereld, hoewel functionarissen van Nauru vragen om strenge normen zodat de opkomende industrie vooruit kan.

"Het gaat er niet om dat iedereen zijn gang kan gaan," vertelde Margo Deiye, Nauru's ambassadeur bij de Verenigde Naties en ISA, aan Reuters. "Ons belang is rechtszekerheid en verantwoorde ontwikkeling."

Andere landen kunnen ook een aanvraag indienen om in juli met mijnbouw te beginnen, maar Nauru werd de meest prominente voorstander na het in gang zetten van de twee jaar durende aftelling, waartoe het wettelijk gemachtigd was onder het VN-Zeerechtverdrag. Nauru werkt samen met Canada's The Metals Company (TMC), dat zijn plannen om diepzeemineralen te winnen voor Glencore Plc en anderen wijd en zijd heeft gepromoot.

Deiye zei dat Nauru TMC in juli geen vergunning zal laten aanvragen als er geen normen zijn, maar weigerde commentaar te geven op de vraag of het land in de toekomst aanvragen zou blokkeren, onder verwijzing naar de vertrouwelijkheidsovereenkomst met het bedrijf.

De ISA vertelde Reuters in een verklaring dat het "zich volledig inzet voor de bescherming van het mariene milieu en de regulering van economische, exploratieve en wetenschappelijke activiteiten in de diepzee".

Studies suggereren dat onderzeese mijnafvalpluimen de migratie van dieren kunnen verstoren en dat industrieel lawaai dat over lange afstanden wordt overgedragen de communicatie tussen walvissen kan blokkeren.

"Op dit moment wijst het wetenschappelijk bewijs erop dat de schade aan het mariene milieu permanent zou zijn," zei Beth Orcutt, een oceanograaf van het Bigelow Laboratory for Ocean Sciences in Maine die deelnam aan de Jamaica-besprekingen.

Nauru, dat langzaam wegzinkt in de Stille Oceaan, erkent dat diepzeemijnbouw een verstoring zou veroorzaken, maar wil dat de ISA ervoor zorgt dat er basisregels worden vastgesteld voor aanvaardbaar stof, lawaai en andere factoren, aldus Deiye.

"Geef ons de drempelwaarden zodat we dit op een verantwoorde manier kunnen doen, wetende dat we ons in een wereldwijde klimaatcrisis bevinden," zei Deiye. "Het traject dat we nu volgen is vrij somber voor mijn land."

Het in Vancouver gevestigde TMC dringt ook aan op het stellen van normen, maar zei dat het zich het recht voorbehoudt om een vergunning aan te vragen als het regelgevingsproces vastloopt.

"Er moet een acceptatie komen van het feit dat we meer metalen nodig hebben," vertelde Gerard Barron, directeur van TMC, aan Reuters. "Waarom is het zinvol om regenwouden te vernietigen om nikkel te delven, maar het metaal niet van de bodem van de oceaan te halen op een deel van de planeet waar het minste leven is?"

DE MAAS DICHTEN

De ISA heeft op grond van haar handvest een dubbel mandaat als toezichthouder op de mijnbouw en beheerder van het zeebodemmilieu, waardoor sommige milieuactivisten haar ervan beschuldigen dat ze te dicht bij de mijnbouwindustrie staat. In een verklaring zei de ISA dat haar procedures "volledig transparant" zijn geweest.

Zes experts vertelden Reuters dat de ISA waarschijnlijk de deadline van juli om mijnbouwnormen vast te stellen niet zal halen, waardoor de onzekerheid over de vraag of en hoe mijnbouwvergunningen kunnen worden verleend, nog verder toeneemt.

Volgens de huidige regels moet een mijnbouwaanvraag die door een land wordt ingediend, eerst worden doorgelicht door de Juridische en Technische Commissie (LTC) van ISA, die vervolgens aanbevelingen doet aan de ISA-raad. Om een vergunning te krijgen, heeft het plan slechts de steun nodig van een derde van de 36 leden van de raad.

De raad zou in theorie de LTC kunnen opdragen om geen aanbevelingen te doen voordat er geschikte regels zijn opgesteld, waardoor het proces in wezen wordt bevroren met een bureacratische stap, aldus Jessica Battle van het Wereld Natuur Fonds.

TMC en anderen zeggen dat zij geloven dat een dergelijke stap niet toegestaan zou zijn volgens de Zeewet en merken op dat veel leden van de ISA aan beide kanten van de zaak lijken te staan.

Verschillende landen, waaronder Duitsland, roepen op tot een moratorium op de start van de praktijk, terwijl ze zelf licenties verwerven om de zeebodem te ontginnen voor de overgang naar groene energie.

"De risico's moeten daarom beheersbaar zijn en er moet onderzoek worden gedaan naar milieuvriendelijke technologieën voor mijnbouw," vertelde Franziska Brantner, de Duitse staatssecretaris voor economische zaken en klimaatactie, aan Reuters. "Anders moeten we onze handen er vanaf houden."