Kincora Copper Limited heeft een update gegeven van de nieuwe fase van de boringen in het Trundle-project, gelegen in de Macquarieboog van de Lachlan Fold Belt (LFB) in NSW, Australië. Tijdens de boring worden 5 ondiepe, grootschalige porfier- en porfiergerelateerde skarntargets getest over
de 3,2 km lange strekking van het gemineraliseerde magnetische complex in het zuidelijke deel van de Trundle-licentie. De nieuwe boorfase van Kincora op het Trundle-project is op 1 januari van start gegaan en omvat het testen van 5 aangrenzende systemen en afzonderlijke grootschalige porfier-doelen over een bestaande gemineraliseerde lijn van 3,2 km (zie figuur 1). De resultaten van de eerste boringen van Kincora in de prospects Dunn's North en Dunn's South, die 640 meter uit elkaar liggen, zijn bekend. Deze analyses hebben significante zones van potentieel ertswaardige porfiermineralen op geringe diepte bevestigd, zie tabellen 1 en 2. Petrologie en vruchtbaarheidsanalyse zijn in afwachting van een beoordeling van deze en aangrenzende open prospects voor vervolgonderzoek. Terwijl de analyseresultaten van de eerste boring in de Botfield-prospectie nog op zich laten wachten, is prioriteit gegeven aan opmerkelijke zones met zichtbare mineralisatie. Deze omvatten een zone van grove chalcopyriet-borniet-pyriet epithermale aders, alsmede massieve en gebandeerde magnetiet-pyriet-chalcopyriet skarn-horizonten. Er wordt gewerkt aan een boring naar eerdere ondiepe intrusieve mineralisatie in de North-East Gold Zone, waarna een prioritaire boring in het Botfield-prospect staat gepland. De eerste boring van Kincora in de Botfield prospect, TRDD037, was bedoeld om voor het eerst een groot magnetisch hoogcomplex te testen dat samenvalt met ondiep anomaal koper-goud en een hoge IP-laadbaarheidsanomalie. Het concept dat Kincora wilde testen was dat van een groot ongetest skarn- en/of porfiercomplex, mogelijk geassocieerd met de opkomende Southern Extension Zone (SEZ). Deze ontdekking werd in de afgelopen 18 maanden door Kincora gedaan in het westen, en is de zuidelijke uitbreiding van de intrusieve complexen met meerdere fasen die door Kincora en eerdere exploratieboringen zijn ontdekt.
Hoewel de analyseresultaten nog op zich laten wachten, is prioriteit gegeven aan opmerkelijke zones met zichtbare mineralisatie: Grof gebandeerde chalcopyriet-borniet-pyriet epithermale aders (van 128-132m), massieve magnetiet-pyriet-chalcopyriet skarn (>80% magnetiet, van 376-407m), gebandeerd magnetiet-pyroxeen-veldspaat skarn met pyriet en chalcopyriet (< 30% magnetiet van 407-425m). Boring TRDD037 ondersteunt de huidige werkinterpretatie dat het Botfield-prospect in een opgeheven blok ligt, in de orde van grootte van bijna 500 m, ten opzichte van het onmiddellijk aangrenzende SEZ-prospect over een geïnterpreteerde significante N-S-breukzone, zie figuren 1 en 2. De relatief ondiepe chalcopyriet-orniet-pyriet epithermale aders zijn nieuw voor het project, en ondersteunen vectoren naar een meer proximaal en prospectief niveau in het porfiersysteem - zie foto 1 (a). In boring TRDD037 werd meer dan 30 meter massief magnetietskarnaat aangetroffen op slechts 330 meter verticale diepte (zie foto 1 (b)), vergeleken met een geïnterpreteerde equivalente horizon van 34 meter op 710 meter verticale diepte in TRDD032, 430 meter westelijker gelegen, met vergelijkbare stratigrafische horizonten boven en onder deze zones. De geofysische inversies en doelen voor TRDD037 correleren goed met de visuele logging en de huidige interpretaties van de teruggezonden diamantkern, en profiteren van de relatief geringe diepte
en de breedte van de massieve magnetische zone en de bijbehorende sulfiden. Het Botfield-project heeft prioriteit gekregen voor follow-up. De geplande boring TRDD039 zal nog eens 250 meter verder naar het oosten gaan om de samenvallende magnetische en geïnduceerde polarisatie (IP) anomaliekernen opwaarts te testen, en op potentieel open diepte.