New Age Exploration Limited heeft de volgende informatie verstrekt over de Nieuw-Zeelandse goudprojecten OPQ, Manorburn en Marlborough. De resultaten van oppervlaktebemonstering in Manorburn hebben de tendens van eerdere, in de jaren tachtig verzamelde monsters bevestigd. Veldkartering heeft bevestigd dat de noordwestelijke structuren die het Manorburn Permit doorkruisen anomale goud- en arseenwaarden bevatten. Het nabijgelegen Bendigo-Ophir-project van Santana Mineral Limited wordt door een noordwestelijke structuur ondersteund.

Verkenningsbemonstering binnen het Marlborough Permit heeft significante goudwaarden opgeleverd van uitstekende kwartsaders en historisch ontgonnen materiaal. De resultaten van de monsters hebben meer inzicht gegeven in de goudkwaliteit van het erts dat tijdens de actieve mijnbouw tussen 1910 en 1930 werd verwerkt. De resultaten hebben aangetoond dat het historisch ontgonnen erts een aanzienlijk hogere goudkwaliteit bevatte dan de historische mijnontginningen en bemonsteringen door moderne onderzoekers.

De boringen bij OPQ zullen worden uitgevoerd met een RC-boorinstallatie op rupsbanden. Er zullen zes gaten worden geboord tot een diepte tussen 120 en 180 m, met als doel de goudhoudende kwartsaders in de buurt van oude mijnen te doorsnijden. De boringen zullen ook testen naar verspreide goudhoudende sulfide in de OPQ-scheidingszone van de gastheer over een lengte van 750 m.

De noordwestelijke OPQ-scheidingszone is volgens de historische mijnbouwwerken tot 6 m breed en is door NAE-oppervlaktebemonstering over meer dan 6 km getraceerd. De OPQ mijn produceerde goud na de ontdekking in 1861 tot 1903, toen hoge ontwikkelingskosten en slechte weersomstandigheden tot sluiting dwongen. De OPQ Mine en de OPQ Shear Zone zijn nooit aan boorproeven onderworpen.

Positieve resultaten van dit eerste RC-boorprogramma zullen verdere boorproeven aanmoedigen langs de OPQ Shear Zone, die grotendeels verborgen wordt gehouden door een dunne bedekking. Lage detectiewaarden voor goud, verzameld in het Manorburn Permit, zijn een vervolg op resultaten van exploratie in de jaren tachtig van de vorige eeuw en op doelen die naar voren kwamen uit recentelijk opnieuw verwerkte geofysica. Er zijn monsters verzameld in het centrale deel van het Manorburn-vergunning, waar eerdere onderzoekers anomalisme in beeksedimenten in de buurt van alluviale werkzaamheden hebben vastgesteld.

De NAE-bemonstering was gericht op het testen van structuren in noordoostelijke en noordwestelijke richting waarvan bekend is dat ze goud herbergen in het Otago Projectgebied. Uit de analyseresultaten blijkt dat de noordoostelijke structuren een laag goud- en arseenanomalisme bevatten. Uit de analyseresultaten en geologische veldobservatie blijkt dat de noordoostelijke structuren in het vergunningsgebied waarschijnlijk een zeer hoog gelegen deel zijn van een orogeen hydrothermaal systeem.

Positieve goudtestresultaten kwamen uit gebieden met noordwestelijke structurele structuren die zich uitstrekken vanuit kleine breukzones. Toekomstig werk zal zich richten op het identificeren van prospectieve NW-gerichte structuren. Het Wakamarina Valley gedeelte van het Marlborough Permit was het doel van een verkenningsreis eind 2022.

De historische mijnen Mountain Camp en Golden Bar werden bezocht, waarbij monsters werden genomen van kwartsaders, mijninfrastructuur en mullockbergen. De bemonstering bij de Golden Bar Mine ging in op inconsistenties in de historische literatuur, met name wat betreft de ertskwaliteiten die voor verwerking werden aangeboden. Golden Bar produceerde goud en wolfraam in verschillende perioden tussen 1910 en 1930.

Het terugwinnen van goud en wolfraam uit hetzelfde erts is moeilijk vanwege de verschillende vereiste maalsels. Toen de mijn zich op wolfraam richtte, ging fijn goud verloren tijdens de verwerking van het erts, en omgekeerd. Dit betekent waarschijnlijk dat de gepubliceerde historische goud- en wolfraamproductiecijfers duidelijk de gedolven goudertskwaliteiten weergeven.

Uit de goudtestresultaten van NAE blijkt dat het erts dat naar de Golden Bar verwerkingsfabrieken is getransporteerd een gemiddelde kwaliteit heeft die veel hoger is dan de gemiddelde mijnproductie die in intermitterende historische verslagen wordt vermeld. Hogere goudgehaltes vormen een positief voordeel voor NAE's toekomstige exploratietests bij de Golden Bar mijn. Aanvullend veldwerk en onderzoek zal worden uitgevoerd om inzicht te krijgen in de kwaliteit van het erts dat in Golden Bar wordt gedolven en om de 850 m continue kwartsaderstrekking uit te breiden.