Die gok zal waarschijnlijk zijn vruchten afwerpen, dankzij de hernieuwde rivaliteit tussen het Westen, China en Rusland om de mineralen van Afrika en stemmen in de VN, nog versterkt door de oorlog van Rusland tegen Oekraïne.

Ongeacht de uitspraak van het Internationaal Gerechtshof (ICJ) op vrijdag, is de zaak duidelijk gênant voor Israël en zijn bondgenoten in Washington, Brussel en Londen.

En ze kunnen wel mopperen, maar ze kunnen het zich nauwelijks veroorloven om het industriële en diplomatieke zwaargewicht van Afrika van zich te vervreemden - vooral nu de belangrijkste rivaal van de supermacht van de Verenigde Staten, China, het continent het hof maakt met geld, spoorwegen en technologieoverdracht.

"Als je Zuid-Afrika gaat straffen omdat het naar het Internationaal Gerechtshof is gegaan, dan moet je ook veel andere Afrikaanse landen gaan straffen (omdat ze de Palestijnen steunen)," zei Steven Friedman, directeur van het Zuid-Afrikaanse Centrum voor de Studie van Democratie.

"Als je dat doet, dan kun je (de Chinese president) Xi Jinping net zo goed een brief sturen waarin staat 'je hebt gewonnen'".

Tijdens een bezoek aan Angola op donderdag zei de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Antony Blinken over de zaak van Zuid-Afrika bij het Internationaal Gerechtshof: "Of we het nu wel of niet oneens zijn, één bepaalde zaak doet niets af aan het belangrijke werk dat we samen doen op zoveel andere gebieden."

Zuid-Afrikaanse functionarissen vergelijken hun vroegere strijd tegen de blanke minderheidsoverheersing vaak met de Palestijnse zaak -- een vergelijking die Israël sterk bestrijdt.

"PUNT VAN TROTS

Zuid-Afrika werpt zich op als criticus van een wereldorde waarvan het vindt dat die vooral de belangen dient van de Verenigde Staten en hun bondgenoten van rijke landen, die internationale normen promoten die ze wel opleggen aan vijanden, maar vaak niet aan vrienden of zelfs aan zichzelf.

Tijdens de COVID-19 pandemie was het de Zuid-Afrikaanse president Cyril Ramaphosa die de rijke wereld aanklaagde omdat ze alle vaccins inpikte, merkt Chris Ogunmodede op, analist en redacteur van World Politics Review.

Zuid-Afrika speelde een belangrijke rol in de marketing van BRICS - het forum dat wordt geleid door Brazilië, Rusland, India, China en Zuid-Afrika - als alternatief voor de westerse hegemonie, waarbij vorig jaar 40 landen in de rij stonden om lid te worden.

"(De zaak voor het ICJ) is ... nog een indicatie van de belangrijke plaats die Zuid-Afrika wil innemen als (een van) de leidende stemmen van het continent in mondiale aangelegenheden," zei Ogunmodede.

Dit doel zal worden versterkt door een duidelijk standpunt in te nemen over de Gaza-oorlog, die volgens Gazaanse functionarissen ongeveer 1,9 miljoen Palestijnen op de vlucht heeft gejaagd, minstens 26.000 mensen het leven heeft gekost en tot wereldwijde verontwaardiging heeft geleid.

Het feit dat Zuid-Afrika niet zo'n ondubbelzinnig moreel standpunt over Rusland innam, heeft de wenkbrauwen doen fronsen. Vorig jaar vroeg de regering tevergeefs om een ontheffing van haar verplichting om president Vladamir Poetin te arresteren voor vermeende oorlogsmisdaden in Oekraïne, zodat hij een BRICS-top kon bijwonen.

"(Een) elementair principe van moraliteit is dat het niet selectief kan zijn. Zuid-Afrika heeft het Oekraïense volk geen recht gedaan," schreef schrijfster en columniste Ferial Haffajee deze maand in de nationale Daily Maverick, maar ze prees Zuid-Afrika voor het kiezen van een eersteklas juridisch team om de zaak voor het ICJ aan te vechten.

De Zuid-Afrikanen zijn trots op de sterke rechtsstaat die voortgekomen is uit hun anti-apartheidsstrijd, die vaak rancuneuze binnenlandse politieke geschillen oplost.

"Zien dat hun rechters op de bank van het ICJ Zuid-Afrikaanse sjaals dragen, is alsof je de Springboks (het nationale rugbyteam) de wereldbeker ziet winnen," zei Chris Vandome, een senior onderzoeker voor zuidelijk Afrika bij Chatham House.

"Het is een punt van trots."