In september kwam een groep Braziliaanse boeren en ambtenaren aan in het Peruaanse vissersstadje Chancay. De aantrekkingskracht: een nieuwe Chinese megahaven aan de kust van de Stille Oceaan, die de Zuid-Amerikaanse handelsbetrekkingen met China een enorme impuls zou geven.

De 3,5 miljard dollar kostende diepwaterhaven, die eind dit jaar in gebruik wordt genomen, zal China een directe toegangspoort tot de grondstofrijke regio bieden. In de afgelopen tien jaar heeft Peking de Verenigde Staten verdrongen als de grootste handelspartner van Zuid-Amerika, door haar soja, maïs en koper op te slokken.

De haven, waarin het Chinese staatsbedrijf Cosco Shipping een meerderheidsbelang heeft, zal de eerste haven zijn die door China in Zuid-Amerika wordt gecontroleerd. Ze zal de grootste vrachtschepen kunnen ontvangen, die rechtstreeks naar Azië kunnen varen, waardoor de reistijd voor sommige exporteurs twee weken korter wordt.

Beijing en Lima hopen dat Chancay een regionaal knooppunt wordt, zowel voor de export van koper uit de Andes-natie als voor soja uit West-Brazilië, die momenteel door het Panamakanaal vaart of langs de Atlantische Oceaan scheert voordat ze naar China varen.

"De megahaven Chancay heeft als doel om van Peru een strategisch commercieel en havenknooppunt te maken tussen Zuid-Amerika en Azië," vertelde Juan Mathews Salazar, de Peruaanse minister van Handel, aan Reuters.

De nieuwe haven, die deel uitmaakt van China's tien jaar oude 'Belt and Road'-campagne, belichaamt de uitdaging waar de Verenigde Staten en Europa voor staan als ze de toenemende invloed van Peking in Latijns-Amerika proberen tegen te gaan. China's handelskracht heeft geholpen om bondgenoten te winnen en invloed te krijgen op politieke fora, financiën en technologie.

De volledige bouw begon in 2018 in Chancay, zo'n 80 kilometer ten noorden van Lima. Arbeiders leggen nu duizenden palen en golfbrekers; werkborden zijn geschreven in wit-op-rode Chinese karakters.

De eerste fase van Chancay moet in november 2024 klaar zijn. De Chinese president Xi Jinping, die die maand in Peru wordt verwacht voor een top van de Asia-Pacific Economic Cooperation (APEC), zou de haven kunnen inwijden, aldus een diplomatieke bron in Lima.

De Chinese ambassade in Lima reageerde niet op vragen van Reuters.

"Het maakt deel uit van China's nieuwe Zijderoute," zei Mario de las Casas, manager bedrijfszaken van Cosco Shipping, dat een belang van 60% in de haven heeft. De rest wordt gecontroleerd door de lokale mijnbouwer Volcan, waarin Glencore een belang heeft.

Jose Adriano da Silva, een agrarische ondernemer uit de Braziliaanse deelstaat Acre in het westen die de haven bezocht, zei dat het project de regionale ontwikkeling zou versnellen. Hij zei dat er gesprekken gaande waren tussen Peruaanse en Braziliaanse ambtenaren om de problemen met het vervoer over land op te lossen.

De Peruaanse regering plant een exclusieve economische zone in de buurt van de haven en Cosco wil een industrieel centrum bouwen in de buurt van Chancay om grondstoffen te verwerken, waaronder granen en vlees uit Brazilië, voordat ze naar Azië worden verscheept.

De ambassadeur van Brazilië in Peru, Clemente Baena Soares, zei dat er plannen waren voor bijeenkomsten tussen ambtenaren begin dit jaar om te proberen logistieke, sanitaire en bureaucratische hindernissen bij de grens op te lossen, zodat Braziliaanse vrachtwagens de haven gemakkelijker kunnen bereiken.

"Het is een kans voor graan- en vleesproductie - vooral uit Rondonia, Acre, Mato Grosso en Amazonas - om via de haven van Chancay naar Azië te gaan," zei Soares, die in september ook Chancay bezocht en vier staten in het westen van Brazilië noemde.

"(Braziliaanse bedrijven) zijn blij met de mogelijkheid om het Panamakanaal niet te gebruiken om hun goederen naar Azië te brengen."

Hij voegde eraan toe dat er geïnvesteerd zou moeten worden in een bestaande weg die bekend staat als de Interoceanische snelweg - die van verder naar het zuiden in Peru over de Andes naar Brazilië loopt - om de transportroutes te verbeteren. Een lang besproken spoorverbinding bevindt zich nog in de studiefase, zei hij.

GRIMMIGE TRANSFORMATIE

Onder voormalig president Donald Trump haalde China de Verenigde Staten in op het gebied van handel in Zuid- en Midden-Amerika, ondanks dat zijn regering de regio waarschuwde voor de gevaren van een te nauwe band met Peking. Onder president Joe Biden is de kloof groter geworden, ondanks pogingen om deze te verkleinen.

Amerikaanse functionarissen gooien het nu over een andere boeg met het argument dat de Verenigde Staten de regio naast handel ook andere dingen te bieden hebben, zoals investeringen in hightechindustrieën.

"Ik denk dat het gebruik van de metriek van de handel om de invloed van China te evalueren niet de juiste manier is," vertelde Juan Gonzalez, een adviseur van het Witte Huis en senior directeur Western Hemisphere van de Nationale Veiligheidsraad, aan Reuters in Buenos Aires.

"We hebben vertrouwen in ons vermogen om met China te concurreren," voegde hij eraan toe, en hij drong er bij de regionale regeringen op aan om ervoor te zorgen dat er geen "politieke voorwaarden" aan de handel met Beijing verbonden zijn.

Beijing zegt dat zijn handel en investeringen in Latijns-Amerika een win-win situatie is voor beide partijen. Ongeveer 150 landen hebben de Belt and Road met China ondertekend, waaronder 22 in Latijns-Amerika.

De verandering in tien jaar tijd is enorm.

Tien jaar geleden handelde Peru, 's werelds nr. 2 koperproducent ter wereld, iets meer handel met de Verenigde Staten dan met China. Nu heeft China een voorsprong van meer dan $10 miljard in de bilaterale handel, zo blijkt uit de laatste jaarlijkse gegevens.

Deze trend doet zich overal in de regio voor.

Reuters interviewde twee dozijn ambtenaren, bedrijfsleiders en handelsexperts, en analyseerde tien jaar aan handelsgegevens. Hieruit bleek hoe China's infrastructuuruitgaven zijn rol als belangrijkste handels- en investeringspartner voor Zuid-Amerika verstevigen, een economische vertraging in eigen land trotseert en Amerikaanse waarschuwingen over

schuldenval

diplomatie.

Een deel van de verschuiving is pragmatisch. Het snelgroeiende China heeft het koper en lithium uit de Zuid-Amerikaanse Andes nodig, samen met de maïs en soja uit de vlakten van Argentinië en Brazilië.

Maar zijn groeiende handelsvoorsprong - zo'n $100 miljard rond Zuid-Amerika volgens de meest recente jaarlijkse gegevens - brengt extra slagkracht met zich mee.

Beijing heeft het afgelopen jaar de banden met Uruguay en Colombia opgewaardeerd tot "strategische partnerschappen" - de laatste is een bondgenoot van de VS.

De Argentijnse president Javier Milei, die ooit zeer kritisch tegenover China stond, heeft zijn houding versoepeld sinds hij vorige maand is aangetreden, wat het belang van Beijing voor de door de crisis getroffen economie weerspiegelt.

China is de grootste afnemer van Argentijnse soja en rundvlees en heeft een valutaswapfaciliteit van $18 miljard met het land - die de met geld overladen Argentijnse regering heeft aangesproken om haar schulden te betalen, waaronder die bij het Internationaal Monetair Fonds (IMF).

"Het laatste wat onze lieve Argentijnse vrienden in deze moeilijke tijden nodig hebben, is het verliezen van de steun van een belangrijke partner als China," schreef de Chinese ambassadeur in Colombia op het sociale mediaplatform X na de inauguratie van Milei.

HEFBOOMWERKING

De handel van Peru met China is de afgelopen tien jaar verdubbeld tot 33 miljard dollar in 2022, dankzij de stijgende koperexport, terwijl de handel met de Verenigde Staten stagneerde. China heeft in dezelfde periode ongeveer 24 miljard dollar geïnvesteerd in Peruaanse mijnen, het elektriciteitsnet, transport en de opwekking van hydro-elektrische energie.

De export naar China groeide in de eerste elf maanden van vorig jaar met 9,3%, zo blijkt uit overheidsgegevens, sneller dan de 5,3% groei van de export naar de Verenigde Staten. Peru heeft een handelsoverschot van $9,4 miljard met China en een tekort van $1,3 miljard met de Verenigde Staten.

President Dina Boluarte van Peru ontmoette Xi van China in november op het forum van de Asia-Pacific Economic Cooperation (APEC) in San Francisco. Ze bespraken de haven van Chancay, waarvan Boluarte zei dat het een "belangrijke impuls voor de vrije handel en nieuwe Chinese investeringen" was.

Dit kwam na een ongemakkelijke ontmoeting in Washington met Biden, die geen volledige bilaterale vergaderstatus kreeg.

"China maakt misbruik van onze afwezigheid en dat is een echt probleem," zei Eric Farnsworth, een voormalig adviseur van het Witte Huis en ambtenaar van het ministerie van Buitenlandse Zaken, die nu Latijns-Amerika-expert is bij de Council of the Americas en de Americas Society.

Hij zei dat de haven de machtige positie van China in Peru versterkt en een "hefboomeffect" in de regio creëert.

Twee regionale diplomaten zeiden dat het ook een weerspiegeling was van een gespierder en ambitieuzer China, vaak gesteund door diepe zakken: een verre schreeuw van de golf van Chinese immigratie naar Peru twee eeuwen geleden, toen migranten kwamen als katoenarbeiders of om 'chifas' - Chinese eetgelegenheden - op te zetten.

"Nu komen er zakenmannen of bankiers, met grote projecten onder hun riem," zei Juan Carlos Capuñay, de voormalige ambassadeur van Peru in China.

NIEUW STRIJDTONEEL VOOR MINERALEN

China heeft niet alles naar zijn hand gezet. Zijn Belt and Road heeft te kampen gehad met tegenwerking in Azië en Europa - Italië heeft zich onlangs uit het initiatief teruggetrokken - terwijl de oninbare schulden aan China zijn opgelopen. In Latijns-Amerika hebben projecten van Argentinië tot Venezuela vertraging opgelopen.

Diplomaten en handelsdeskundigen waarschuwden ook dat de haven van Chancay alleen een succes zou worden als de regionale infrastructuur, waaronder wegen en spoorwegen, verbeterd zou worden zodat goederen, waaronder graan uit Brazilië, daarheen kunnen komen.

Momenteel verbindt de Interocean Highway - een weinig gebruikte wegcorridor van zo'n 2600 kilometer in vijf delen, die meer dan tien jaar geleden is aangelegd - de Pacifische kust in het zuiden van Peru met de Braziliaanse staat Acre.

"Het probleem op dit moment is een gebrek aan regionale verbindingen, wat erg complex is voor het succes van het project," zei Fernando Reyes Matta, voormalig ambassadeur van Chili in China.

Desalniettemin zeiden verschillende mensen dat de opkomst van China in Zuid-Amerika ondanks deze tegenwind steeds sterker wordt, omdat de regio wanhopig op zoek is naar financiering en buitenlandse valuta.

Een hooggeplaatste Europese diplomaat met standplaats in Zuid-Amerika zei dat het grote gat in de financiering van infrastructuur in de regio het voor de Verenigde Staten moeilijk maakt om lokale overheden te "dwingen" om Chinees geld af te wijzen.

Ondertussen is de wereldwijde belangstelling voor Zuid-Amerikaanse hulpbronnen zoals lithium, koper en granen gegroeid.

"Latijns-Amerika is een nieuw strijdtoneel geworden voor die mineralen tussen de Verenigde Staten, Europa en China," zei hij.

(Verslaggeving door Marco Aquino en Adam Jourdan; Aanvullende rapportage door Lucinda Elliott in Montevideo, Matt Spetalnick in Washington, Adriana Barrera in Mexico, Natalia Ramos in Santiago, Vivian Sequera en Mayela Armas in Caracas, Candelaria Grimberg in Buenos Aires, Luis Jaime Acosta in Bogota, Gustavo Palencia in Tegucigalpa, Alvaro Murillo in San Jose, Nelson Rentería in San Salvador en Ana Mano in Sao Paulo; Redactie door Daniel Flynn)