Er wordt algemeen verwacht dat de BoE de rente zal verhogen op haar vergadering van 3 februari, nadat ze 's werelds eerste grote centrale bank werd die het beleid aanscherpte als reactie op de post-pandemische inflatiedruk in december.

De Britse inflatie was in december met 5,4% de hoogste in bijna 30 jaar, en Mann zei dat uit de maandelijkse enquête van de BoE onder bedrijven bleek dat hun prijsstellings- en loonvormingsverwachtingen niet in overeenstemming waren met een terugkeer van de inflatie naar haar doelstelling van 2%.

"De ingrediënten lijken aanwezig om de inflatie langer hoog te houden, maar het is niet onvermijdelijk dat de kosten in de prijzen worden verankerd om een versterkende dynamiek te creëren," zei Mann in een toespraak voor OMFIF, een denktank voor centrale banken.

"Naar mijn mening moet het doel van het monetaire beleid nu zijn om tegen dit 'langer sterk'-scenario te leunen," voegde ze eraan toe.

Mann is de eerste BoE-functionaris die een toespraak over het monetaire beleid houdt sinds de renteverhoging van 16 december. Hoofdeconoom Huw Pill zei in een interview met CNBC op 17 december dat meer renteverhogingen waarschijnlijk zijn als de inflatie hoog blijft, en gouverneur Andrew Bailey vertelde woensdag aan een parlementaire commissie dat hij zich zorgen maakt over de vooruitzichten voor aardgasprijzen en lonen.

Mann, die met de meerderheid van het Monetary Policy Committee van de BoE stemde voor een renteverhoging in december, zei dat ze wachtte op nieuwe briefings van de medewerkers van de BoE voordat ze besloot of de rente in februari verhoogd moest worden.

Afhankelijk van de kracht van de wereldwijde inflatiedruk, zou het monetaire beleid van de BoE strakker moeten zijn dan alleen de Britse binnenlandse economische omstandigheden rechtvaardigen, zei ze.

HANDEL EERDER, NIET LATER

Maar vroegtijdige actie om de inflatieverwachtingen van het publiek en het bedrijfsleven naar beneden te halen, kan de mate van verkrapping die verder nodig is, beperken.

"In de mate dat monetaire beleidsmaatregelen nu de verwachtingen temperen, en in de mate dat een vertraging van de mondiale prijzen wordt doorgegeven aan de Britse inflatie, en in de mate dat de financiële markten al voorzichtige beslissingen nemen, zouden de volgende stappen een ondieper pad kunnen laten zien," zei Mann.

In een vraag- en antwoordsessie verwierp Mann de beschuldiging dat de BoE te traag was geweest met het verhogen van de rente.

Hogere rentetarieven zouden weinig effect hebben gehad op de stijgende energieprijzen of de wereldwijde problemen met de toeleveringsketen, de werkgelegenheid bleef onder het niveau van voor de pandemie en de economische productie was nog steeds lager dan het geval zou zijn geweest zonder de pandemie, zei ze.

Ook kon de BoE niet dezelfde aanpak kiezen als in 2011, toen er een piek in de olieprijzen was die de inflatie ook boven de 5% stuwde, maar die kwam op een moment dat de Britse werkloosheid bijna op zijn hoogtepunt was na de wereldwijde financiële crisis.

"Waar we nu zijn, denk ik, is mogelijk een 'regimeverandering' waarbij we een krappe arbeidsmarkt hebben, we hebben krappe goederenmarkten ... Dat is een omgeving waarin bedrijven en werknemers zien dat ze prijsmacht hebben," zei Mann.

Centrale bankiers hebben over het algemeen elke gelijkenis tussen nu en de jaren 1970 gebagatelliseerd, toen de meeste Westerse economieën leden onder een zichzelf versterkende loon- en prijsspiraal in een tijd van grotere vakbondsmacht en minder gericht monetair beleid.

Maar zelfs met een ongunstige inflatoire achtergrond, zei Mann dat het onduidelijk was hoe ver de rente zou moeten stijgen.

Het vermogen van bedrijven om de prijzen te verhogen zou beperkt worden door de voortdurende druk op het beschikbare inkomen van de consument, nog versterkt door de belastingverhogingen die in april van kracht worden. Een "zeer steile rentecurve" op de financiële markten verkrapte ook de financiële voorwaarden.