Gordiichuk is een van de meer dan 32.000 Oekraïners die zich hebben aangemeld in het kader van een regeling die de Britse regering vorige maand heeft opgezet om hen in contact te brengen met Britten die onderdak hebben aangeboden aan vluchtende vluchtelingen.
Ondanks de urgentie zijn er volgens cijfers van de regering slechts 4.700 visa afgegeven in het kader van de "Homes for Ukraine" regeling, waardoor Gordiichuk en anderen die onderdak in Groot-Brittannië hebben, steeds gefrustreerder raken.
"Vanaf nu zijn we aan het wachten. Ik weet niet hoe realistisch dit alles is," zegt Gordiichuk, 64, die haar dorp met de 8-jarige Timur verliet met een tas met alleen hun documenten, wat spaargeld en een paar overhemden.
"Op sommige momenten denk ik dat we het visum niet zullen krijgen, want veel mensen schreven dat Engeland een erg geïsoleerd land is. Om een visum te krijgen, zelfs toen er vrede was, om er als toerist heen te gaan, is een enorm probleem," vertelde zij aan Reuters.
De vluchtelingenorganisatie van de Verenigde Naties (UNHCR) heeft gezegd dat meer dan 4 miljoen mensen uit Oekraïne gevlucht zijn sinds Rusland op 24 febr. het buurland binnenviel. Moskou zegt dat het een "speciale militaire operatie" is om het land te ontwapenen en te "denazificeren". Oekraïne en zijn westerse bondgenoten verwerpen dat als een vals voorwendsel voor de invasie.
De meeste mensen zijn naar de buurlanden gegaan, en in tegenstelling tot andere Europese naties heeft Groot-Brittannië van de mensen een visum geëist voor ze aankomen.
Voor de Britten die hun huizen hebben aangeboden en de Oekraïners helpen met wie zij in contact zijn gekomen, is het proces langzaam, ingewikkeld en bureaucratisch geweest.
"Nu wachten we maar en wachten we maar en het is gewoon zo frustrerend, frustrerend niet voor mij, het is niet mijn frustratie, het is haar frustratie," zei Jacky Jones, 60, die Gordiichuk en Timur zal ontvangen in haar huis in een klein gehucht buiten Stevenage, ten noorden van Londen, wanneer de visumkwestie eindelijk is opgelost.
"DAT ZOU IK KUNNEN ZIJN
"Elke dag berichten sturen, praten, controleren, zeker weten dat ze in orde is wanneer ze black-outs hebben gehad en er geen elektriciteit is. En de frustratie voelen in haar stem, in haar berichten en ik maar verontschuldigen voor het immigratieproces en de vertraging voor de visa."
Uitleggend waarom zij Gordiichuk wilde helpen, zei Jones: "Ik dacht dat zou ik kunnen zijn, dat zou ik kunnen zijn met mijn kleinzoon."
Het Home Office (ministerie van Binnenlandse Zaken) heeft moeite gehad om de vraag naar de Oekraïense vluchtelingenregelingen - voor degenen met en zonder familie in Groot-Brittannië - aan te kunnen, waardoor veel vluchtelingen en hun Britse sponsors in het ongewisse blijven. Het ministerie zegt dat het de grootste en snelste vluchtelingenoperatie in zijn geschiedenis is.
Dinsdag zei de vorige maand benoemde minister van vluchtelingen Richard Harrington dat "de zaken niet goed zijn", maar hij heeft beloofd de 51 bladzijden tellende visumaanvraag te vereenvoudigen en heeft een doorlooptijd van 48 uur als streefdoel gesteld.
"Het was moeilijk te begrijpen waarom de regering zo'n prachtig programma heeft, maar ons wachten zo lang duurt," zei schooljuf Alona Tkachenko, 27, die met haar broer Vlad, 17, van hun huis in Dnipro naar Groot-Brittannië is gereisd.
Zij vluchtten aanvankelijk naar Slowakije met alleen rugzakken en nog een tas, waarbij Tkachenko in tranen vertelde hoe haar vader zich zorgen had gemaakt over hun veiligheid.
Kris Talikowski, een plaatselijke zakenman die Tkachenko met zijn vriendin in hun appartement in Swindon, West-Engeland, onderbrengt, zei dat het alleen de tussenkomst van zijn plaatselijke wetgever was die het proces had weten te bespoedigen.
"Ik kan me voorstellen dat er duizenden mensen woedend en boos zijn over de situatie, omdat ze hun huizen hebben opengesteld voor Oekraïners en ze daar zitten te wachten, terwijl ze weten dat die mensen in wanhopig slechte omstandigheden verkeren in een oorlogsgebied en gewoon weg willen," zei hij.
De regering zei dat zij zo snel mogelijk werkte om diegenen te helpen die gebruik maakten van de "Homes for Ukraine" regeling, of een aparte regeling voor diegenen met familie in Groot-Brittannië.
"Wij hebben het proces gestroomlijnd, zodat houders van een geldig paspoort geen persoonlijke afspraak hoeven te maken voordat zij in het Verenigd Koninkrijk aankomen, wij hebben onze formulieren vereenvoudigd en het aantal maatschappelijk werkers opgevoerd, terwijl wij ervoor zorgen dat er essentiële veiligheidscontroles worden uitgevoerd," zei een woordvoerder.
Maar intussen gaat het wachten voor mensen als Gordiichuk en haar Britse sponsor Jones gewoon door.
"Ik begrijp dat iemand er naar kijkt, dat het op zijn bureau ligt en dat ze het doornemen, maar als ze vragen hebben, kunnen ze die haar niet stellen, want de internetverbinding is echt slecht, de telefoonverbinding werkt niet - ze zit in een schuilkelder," zei Jones.
"Ik kan gewoon niet wachten om haar te omhelzen," zei ze.
