China, nooit verlegen om zijn imperialisme te demonstreren, handhaaft een wel zeer bijzondere opvatting van zijn grenzen die botst met het internationaal recht. De betreffende kaart toont een aantal betwiste en onbetwiste zones.
Niet verrassend valt eerst de Zuid-Chinese Zee op. De beruchte stippellijn verleent Beijing soevereiniteit over internationale wateren, waar incidenten legio zijn tussen Chinese en naburige zeemachten, maar dat is niet het enige probleem. De afbakening omvat ook Taiwan, wiens onafhankelijkheidsaspiraties bekend zijn, de Spratly-eilanden geclaimd door Vietnam, Maleisië en de Filipijnen, en de Paracel-eilanden, waarvan het eigendom ook wordt geclaimd door Hanoi.
Ook in het zuiden wijst de kaart China de staat Arunachal Pradesh (een van de 28 staten van India) en Aksai Chin toe, een gebied in het noordwesten van het Tibetaanse plateau, geclaimd door beide landen en het toneel van gewapende conflicten tussen Beijing en New Delhi in 2020. En dat op een moment dat de twee Aziatische giganten een "vriendschappelijke" ontmoeting hadden op de BRICS-top van 24 augustus.
Verrassender is dat de nieuwe kaart het hele eiland Bolshoi Ussuriysk omvat, een gebied dat in de jaren 2000 werd betwist door Rusland en China, een betwisting die grote woede wekte in Moskou, nochtans een grote vriend van de Chinese Republiek.
Hoewel het niet ongebruikelijk is dat Beijing een variabele lijn hanteert bij het definiëren van de grenzen van zijn natie, en het land voortdurend in geschil is over veel van zijn grenzen, lijkt het wel dat de zenuwen van Xi Jinping (of slecht kleurtalent) als een verrassing kwamen. Er kwam dan ook onmiddellijk reactie: India stuurde troepen naar zijn grenzen, terwijl andere landen het Chinese initiatief al dan niet sterk veroordeelden.
