In een openbare raadpleging over de plannen zei de Commissie dat de infrastructuur om CO2 af te vangen en ondergronds op te slaan of te gebruiken in de industrie zich niet snel genoeg ontwikkelt, wat wordt belemmerd door factoren zoals hoge kosten om opslaglocaties te ontwikkelen.
Om te proberen de industrie een impuls te geven, zei de Commissie dat ze een EU-strategie zal opstellen die doelstellingen voor 2040 en 2050 zou kunnen bevatten voor CO2-opslaginfrastructuur, of EU-brede normen voor CO2-kwaliteit en toegang tot koolstofafvanginfrastructuur.
Koolstofafvang- en -opslagprojecten (CCS) staan in de EU nog in de kinderschoenen en hebben een geschiedenis van controverse in landen als Duitsland, waar staten eerdere pogingen om projecten op te starten hebben geblokkeerd. Sommige actiegroepen hebben zich ook verzet tegen de technologie omdat die gebruikt zou kunnen worden om de levensduur van kolencentrales en vervuilende industrieën te verlengen.
Maar plannen om CO2 uit de atmosfeer te verwijderen hebben weer wat aan kracht gewonnen nu landen in kaart brengen hoe ze netto nul emissies kunnen bereiken - waarvoor een deel van de CO2-verwijdering nodig is om de resterende emissies van industrieën die hun CO2-uitstoot niet tot nul kunnen reduceren, zoals de luchtvaart of landbouw, te compenseren.
"Emissiereductie blijft de hoogste prioriteit van het klimaatbeleid van de EU," aldus het document van de Commissie.
De EU heeft al doelstellingen die landen verplichten om bossen en andere natuurlijke ecosystemen die CO2 kunnen absorberen en opslaan, uit te breiden.
Brussel heeft in maart voorgesteld dat de EU tegen 2030 50 miljoen ton CO2 per jaar moet kunnen opslaan, en heeft gezegd dat dit tegen 2050 misschien wel 550 miljoen ton moet zijn om het doel van netto nul emissies van het blok te halen.
Ter vergelijking: volgens gegevens van Eurostat bedroeg de totale CO2-uitstoot door energieverbruik in de EU in 2022 bijna 2,4 miljard ton.
