Als de Bank of England inderdaad klaar is met het verhogen van de rente, dan komt er een einde aan een triest paar jaar voor Britse staatsobligaties - zelfs nu de centrale bank meer van haar giltvoorraad van de hand doet.

Gekneusde en gehavende obligatiestieren kijken nu naar Groot-Brittannië voor hoop op enige verlossing in alweer een jaar van verliezen op de markten voor staatsobligaties - niet in de laatste plaats omdat ze een nieuwe klap voor Amerikaanse Treasuries opvangen nadat de Federal Reserve deze week aangaf dat er nog een renteverhoging in het verschiet lag en haar groeiprognoses verhoogde.

Maar vooruitlopend op nieuws over een verrassende daling van de Britse inflatie vorige maand en de waarschijnlijkheid van verdere desinflatie in de komende maanden, stopte een verdeelde beleidsvormende raad van de BoE op donderdag - in ieder geval tijdelijk - haar meedogenloze tweejaars crunch.

Het was genoeg voor veel banken om te zeggen dat de piekrente in het VK nu eindelijk binnen is op 5,25% na meer dan 500 basispunten van verhogingen - een cyclus die volgens BlackRock drie keer zo groot is als enige andere sinds de BoE in 1997 de leiding nam over het vaststellen van de rente.

Groot-Brittannië is tot nu toe zeker een buitenbeentje geweest op het gebied van inflatie in de post-pandemische prijsstijging. Het heeft meer dan de meeste andere landen te kampen gehad met de door Rusland veroorzaakte energieschok en de gilts hebben ernstige geloofwaardigheidschade opgelopen tijdens de mislukte begrotingsgolf van een jaar geleden.

Maar met een onderliggende economie die zwakker is en vatbaarder voor de op handen zijnde hypotheekrenteherzieningen dan die van andere landen, kunnen Britse obligaties eindelijk beter geprijsd zijn dan andere G7-obligaties voor de weg die voor ons ligt.

"Vanuit het oogpunt van totaalrendement binnen de soevereine ruimte, zijn 10-jaars gilts waarschijnlijk de meest aantrekkelijke obligatiemarkt," zei Oliver Eichmann, portefeuillebeheerder bij de gigantische Duitse vermogensbeheerder DWS, ook al waarschuwde hij dat een tweede golf van wereldwijde inflatie nog steeds duidelijk een risico is voor alle obligatiemarkten.

Veel fondsen hebben al om hun positie gestreden.

De 10-jaars nominale giltrente is al bijna 50 basispunten gedaald vanaf een piek van 4,75% in 15 jaar geleden en is voor het eerst sinds maart lager dan de Amerikaanse en Australische equivalenten. De tweejarige giltrente is sinds juli bijna een vol procentpunt gedaald en staat nu met 4,85% onder de Amerikaanse en Canadese tegenhangers.

Ondanks de recente opleving zijn de exchange traded funds in gilts op jaarbasis nog steeds meer dan twee keer zo laag als de Amerikaanse en Europese tegenhangers, en beleggers zien nog steeds waarde in Britse obligaties.

"Gilts zien er aantrekkelijk uit met de BoE in de wacht," zei David Zahn van Franklin Templeton, en hij voegde eraan toe dat FT nu "long duration" is gepositioneerd in zijn giltfonds en valutagedekte gilts heeft toegevoegd aan zijn Europese vastrentende rekeningen.

Strateeg Vivek Paul van BlackRock beschreef de economische vooruitzichten voor het VK als "somber", maar voegde eraan toe: "Het positieve nieuws is dat de prijsstelling van Britse activa veel van dit verhaal weerspiegelt, waardoor Britse gilts en aandelen aantrekkelijk zijn ten opzichte van Amerikaanse concurrenten."

De fondsbeheerder van Candriam, Jamie Niven, vindt de Britse rente ook aantrekkelijker dan die van sectorgenoten wereldwijd, waarbij "de markt het huidige niveau van restrictiviteit onderschat".

NIETS DOEN

En daar wringt voor veel beleggers de schoen.

Wat UBS-econoom Paul Donovan het "niets doen"-beleid noemt - ook bekend als "langer hoger" - verhoogt automatisch de reële kredietkosten in economieën naarmate de inkomensgroei afneemt.

De lonen in het VK blijven flink stijgen - maar de situatie wordt in Groot-Brittannië nog verergerd doordat herfinanciering op de nu dominante Britse markt voor vastrentende hypotheken sneller gaat dan in de Verenigde Staten of de eurozone, omdat de meeste hypotheken nog steeds maar een looptijd van twee tot vijf jaar hebben.

"Als de rente niet opnieuw wordt verhoogd, zal de impact van renteverhogingen blijven toenemen", aldus James Smith van ING. Hij voegde eraan toe dat de duur dat de rente hoog blijft, veel belangrijker is dan hoe hoog de rente op korte termijn gaat.

Smith wees erop dat de gemiddelde rente op bestaande Britse hypotheken al van ruwweg 2% naar 3% is gegaan, maar als meer mensen gaan herfinancieren, gaat dat naar 4% tegen volgend voorjaar en waarschijnlijk 4,5% tegen het einde van volgend jaar.

"Uiteindelijk kan de Britse economie de rente niet eeuwig boven de 5% houden en wij denken dat iets dichter bij de 3% een waarschijnlijker niveau op de middellange termijn is," zei hij.

En dus hoewel het VK misschien niet de eerste grote centrale bank is die de piekrente heeft bereikt - de Europese Centrale Bank was haar vorige week waarschijnlijk voor, zelfs als de U.S. Federal Reserve nog steeds veinst om de rente nog een keer te verhogen - zou de BoE wel eens de eerste kunnen zijn die volgend jaar verlaagt, ondanks haar "langer hoger"-spreuk.

Wat kan er misgaan voor gilts?

Een tweede golf inflatiepiek - die zorgwekkend is gezien de recente stijging van de energieprijzen - is duidelijk een risico voor alle obligatiemarkten en beleidsmakers. En een hernieuwde duikeling van het pond sterling zou dat effect op in dollars gedomineerde energie- en grondstoffenimportprijzen kunnen verergeren.

Een jaar na de begrotingsklucht van 2022 is het begrotingsbeleid altijd een punt van zorg. Maar minister van Financiën Jeremy Hunt hield woensdag vast aan zijn strakkere begrotingsstandpunt door te benadrukken dat belastingverlagingen dit jaar "vrijwel onmogelijk" zijn.

Het besluit van de BoE om haar obligatievoorraad de komende 12 maanden met 100 miljard pond (122,91 miljard dollar) te verminderen - door middel van zowel verkopen als het laten vervallen van obligaties - was groter dan de vermindering van 80 miljard pond in het afgelopen jaar en kan pijn doen.

Net als de Fed en de ECB zal de BoE erop gebrand zijn om de obligatiemarkten niet te vroeg te laten verslappen voordat de inflatie verder daalt.

Maar de BoE had de balans van donderdag van tevoren goed gesignaleerd en beweerde deze zomer dat uitgebreide contacten met de markt erop wijzen dat het extra bedrag zonder verstoring kan worden geabsorbeerd.

Voor sommigen versterkt dit duwtje in de rug van de liquiditeit op lange termijn alleen maar de kans dat de BoE nu klaar is met de beleidsrente.

En dus zouden gilts, lange tijd de achterblijvers, wel eens weer in zwang kunnen komen.

De hier geuite meningen zijn die van de auteur, een columnist voor Reuters ($1 = 0,8136 pond)