Het gebruik van vreemde valuta is in het Zuid-Amerikaanse land toegenomen sinds de regering van president Nicolas Maduro in 2019 de economische controles heeft versoepeld, wat sommige bedrijven heeft geholpen, maar de inflatie van de bolivar, de officiële nationale munt, blijft 222% bedragen en het herstel is ongelijkmatig geweest.

Staatsambtenaren, wier salarissen hoofdzakelijk in bolivars worden betaald en slechts sporadisch worden verhoogd, zijn het zwaarst getroffen. In de particuliere sector wordt minstens 63% van de lonen in dollars uitbetaald, volgens het Venezolaanse Waarnemingscentrum voor Financiën, een onafhankelijk economisch onderzoeksbureau.

"Wij lijden al enige tijd onder de lage lonen," zei Seyyer Chacon, een 43-jarige verpleegster in een openbaar ziekenhuis in het oosten van San Cristobal.

"Ik verdien niet genoeg om de olie in mijn auto te verversen," zei Chacon, die 250 bolivar per maand verdient, wat overeenkomt met ongeveer $55.

De lage lonen hebben ertoe geleid dat overheidsambtenaren en gepensioneerden in de OPEC-lidstaat wekelijks buiten de gebouwen van het ministerie van Arbeid in verschillende steden protestacties houden om meer loon te eisen.

In het eerste kwartaal van het jaar waren er 700 arbeidersprotesten, 27% meer dan in dezelfde periode van 2021, volgens het niet-gouvernementele Venezuelan Observatory of Social Conflict.

"De hyperinflatie die verantwoordelijk is voor de grote transacties in dollars van vandaag, die een licht herstel van sommige activiteiten mogelijk hebben gemaakt, heeft ook de verschillen tussen de lonen in de particuliere sector en in de openbare sector verdiept," zei Omar Zambrano, directeur van het plaatselijke onderzoeksbureau Anova Policy.

"Alles werd in dollars omgezet, behalve in de openbare sector, die niet genoeg deviezen genereert en geen hogere salarissen kan betalen aan zijn bijna 2 miljoen werknemers."

Een beperkte reactie van de regering heeft sommige werknemers ertoe aangezet hun baan helemaal op te geven, zeiden drie vakbondsleden die vroegen niet bij naam genoemd te worden uit vrees voor hun baanzekerheid.

Personeelstekorten hebben de verstrekking van basisdiensten en de activiteiten van staatsbedrijven aangetast, voegden de vakbondsbronnen eraan toe, met inbegrip van staatsoliemaatschappij PDVSA, die al gehavend is door jaren van desinvestering, wanbeheer en Amerikaanse sancties.

Het Ministerie van Arbeid van Venezuela heeft niet onmiddellijk gereageerd op een verzoek om commentaar. De vice-president van het land, Delcy Rodrguez, zei deze week dat wanneer het land meer inkomsten heeft, het welzijn van de arbeiders zal verbeteren.

HET "SALARIS IS NIET GENOEG

In Venezuela verdienen werknemers in de publieke sector het equivalent van tussen de $30 en $100 per maand, volgens de laatste salarisherzieningen van de regering.

Ondertussen verdienen de werknemers in de particuliere sector gemiddeld tussen 106 dollar en 247 dollar per maand, berekende het Observatorium van Financiën van Venezuela in april.

Ramona Franco, 59 jaar, heeft haar baan als lerares op een openbare school in Maracaibo, de hoofdstad van de eens zo rijke oliestaat Zulia, opgegeven, en komt nu rond door lunches van $1 te verkopen.

"Jaren geleden was lerares zijn in Venezuela een kans om te groeien, want de salarissen waren genoeg om van te leven, maar momenteel is het onlogisch - een lerarensalaris is niet genoeg voor een kilo kaas," zei Franco, wier vroegere salaris na 19 jaar lesgeven neerkwam op slechts 15 dollar per maand.

Dat is ver beneden de gemiddelde kosten van 300 dollar voor de basisvoedselbehoeften van een gezin.

Hernando Gonzalez, 23, werkt sinds twee maanden als ober in het kustplaatsje Maracaibo, waar hij een gemengd salaris verdient van dollars en bolivars ter waarde van ongeveer 100 dollar.

Zelfs zijn gedeeltelijke betaling in vreemde valuta is niet voldoende om financiële zekerheid te garanderen.

"Ik probeer mijn loon zo lang mogelijk te verlengen om te kunnen eten en om in de behoeften van mijn eenjarig zoontje te voorzien," vertelde Gonzalez aan Reuters.

Ondertussen ontvangen gepensioneerden het bolivar-equivalent van een minimumloon - ongeveer 30 dollar per maand.

"Ik heb 35 jaar bijgedragen aan de sociale zekerheid en mijn pensioen gaat naar het kopen van medicijnen," zei Alis Moreno, 67, terwijl hij met andere gepensioneerden protesteerde buiten het ministerie van Arbeid.

Moreno verkoopt snoepjes in de metro van Caracas om de eindjes aan elkaar te knopen, en verdient tussen de $2,50 en $5 per dag.

"Ik voelde me middenklasse, nu vraag ik om aalmoezen om te overleven."