China's ineenstorting van de vastgoedsector en de steeds interventionistischere regering hebben, samen met de steeds diepere geopolitieke breuklijnen met de Verenigde Staten, de aantrekkingskracht van het land als bestemming voor internationaal kapitaal drastisch verminderd.
China is misschien nog niet "onbelegbaar", zoals de Amerikaanse minister van Handel Gina Raimondo Amerikaanse bedrijven suggereerde, maar veel beleggers zijn hun verminderde blootstelling aan China aan het hercategoriseren - in sommige gevallen naar alternatieve beleggingen.
"Alts" zijn typisch activa buiten de traditionele aandelen, obligaties en contanten, zoals hedgefondsen, vastgoed en private equity. Ze zijn vaak risicovoller, maar kunnen lucratiever zijn, en zijn aantrekkelijk vanwege hun diversificatie- en afdekkingskwaliteiten.
Cruciaal is dat ze niet gecorreleerd zijn met traditionele activa. Dit is wat veel beleggers nu zien in Chinese aandelen en obligaties - een niet-gerelateerd, idiosyncratisch spel, dat hun kernbeleggingen effectief afdekt.
Dat was het anekdotische bewijs dat beleggers, vermogensbeheerders en allocators verzamelden aan de zijlijn van de recente "Hedge Fund Week" conferenties in Miami. Het wordt ook ondersteund door de wereldwijde trends in kapitaalstromen.
Eén fondsbeheerder zei dat hij misschien 5-10% van zijn portefeuille in Chinese aandelen stopt, maar dat hij bereid is om die te verliezen. Een hedgefondsbeheerder die miljarden dollars aan activa beheert, zei dat hij van de "eigenaardigheden" en diversificatie-eigenschappen van China houdt, maar merkte op dat het geld van zijn beleggers meestal offshore is, niet onshore.
Alex Lennard, fondsbeheerder bij Ruffer, gaf toe dat het economische klimaat in China "duidelijk verschrikkelijk" is, maar zijn bedrijf zet daar geld in, hoofdzakelijk als een afdekking.
"Het is een klein deel van onze portefeuille, ongeveer 4%, maar het biedt een tegenwicht voor enkele van de andere 'zekerheden' die er op de markt zijn," zei Lennard.
Het is de moeite waard om op te merken dat zij relatieve optimisten zijn over China. De bredere consensus is veel somberder.
UITSTROOM, UITSTROOM, UITSTROOM
Volgens Morningstar Direct bedroeg de gemiddelde naar activa gewogen blootstelling van Amerikaanse aandelenfondsen aan Chinese aandelen in december vorig jaar 1,38%, tegen 2,17% drie jaar eerder, terwijl hun gemiddelde gelijkgewogen blootstelling daalde van 4,13% naar 3,5%.
Het aandeel van Amerikaanse opkomende marktfondsen in de totale blootstelling aan China daalde van 28,6% naar 20,6% op een naar activa gewogen basis, en van 26% naar 20% op een naar evenredigheid gewogen basis.
Het patroon is vergelijkbaar voor alle wereldwijde opkomende marktfondsen. Het aandeel van China in hun totale EM-aandelenallocatie is gedaald naar 19,5% van 27,1% op een naar activa gewogen basis en naar 21% van 25,5% op een gelijkgewogen basis, volgens Morningstar Data.
De vraag naar Chinese obligaties zou echter sterker moeten zijn, toch?
China is opgenomen in de $ 1,2 biljoen benchmark JP Morgan EMBI Global Diversified obligatie-index, en er is nu een ingebouwde vraag naar Chinese obligaties door de opkomst van de yuan in de afgelopen jaren als een alternatieve internationale reservemunt.
Maar het aandeel van China in de wereldwijde FX-reservetaart van $ 12 biljoen is gedaald naar een vierjarig dieptepunt van 2,37% en is volgens het Internationaal Monetair Fonds nooit hoger geweest dan 2,83%.
Cijfers van het Institute of International Finance laten al zeven maanden op rij een uitstroom uit Chinese schuldportefeuilles zien en slechts drie maandelijkse instromen in de afgelopen twee jaar.
Schuldfondsen van opkomende markten exclusief China hebben de afgelopen zeven maanden een instroom gehad en in januari $47,3 miljard aangetrokken, het grootste bedrag sinds oktober 2022 en een van de hoogste ooit.
Hoe je het ook wendt of keert, beleggers van allerlei pluimage halen chips van de Chinese tafel.
BURST OPTIMISME
Dit is niet hoe velen dachten dat het zou uitpakken.
Uit een onderzoek van Greenwich Associates onder institutionele vermogensbeheerders in 2020 bleek dat pensioenfondsen en schenkingen 3-5% aan China hadden toegewezen en dat slechts 5% van de Noord-Amerikaanse instellingen een specifieke blootstelling aan Chinese aandelen had.
Bijna een kwart van de respondenten zei dat ze van plan waren om hun specifieke toewijzing aan Chinese aandelen in de komende drie tot vijf jaar te verhogen of aanzienlijk te verhogen.
Liang Yin, investment director bij Willis Towers Watson, schreef in november van dat jaar dat beleggers zouden moeten overwegen om hun allocatie aan China de komende tien jaar te verhogen tot ongeveer 20%.
Maar de toenadering van Beijing tot Moskou, de verslechterde betrekkingen met Washington en de steeds sterkere interventionistische hand in het bedrijfsleven en op de markten in eigen land hebben veel paarden de stuipen op het lijf gejaagd.
De bevindingen van een recent onderzoek door het Official Monetary and Financial Institutions Forum onder 22 openbare pensioen- en staatsfondsen die $4,3 biljoen aan activa beheren, waren opzienbarend - niet één had een positieve verwachting voor de Chinese economie of zag daar hogere relatieve rendementen.
(De hier geuite meningen zijn die van de auteur, een columnist voor Reuters).
