LNG-markt biedt ruimte voor middellangetermijncontracten, zegt Vitol-directeur

Op de markt voor vloeibaar aardgas (LNG) zal de behoefte aan overeenkomsten op middellange termijn en op maat groeien, omdat sommige kopers zich zorgen maken over de prijsrisico's van langetermijncontracten en over het conflict met de doelstellingen voor het koolstofvrij maken van de economie, zei een kaderlid van de wereldwijde handelsfirma Vitol op donderdag.

Naar schatting wordt ongeveer 70% van het LNG wereldwijd verkocht via langetermijncontracten die gewoonlijk tussen 10 en 25 jaar lopen. Contracten op middellange termijn hebben gewoonlijk een looptijd van drie tot vijf jaar.

De wereldwijde doelstelling om tegen 2050 een koolstofuitstoot van nul te bereiken, heeft veel landen de laatste tijd onwillig gemaakt om zich op dergelijke contracten vast te leggen, met name in Europa, waar spot- en kortetermijncontracten ongeveer 45%-50% van de LNG-handel vertegenwoordigen.

Een meningsverschil over de duur van de contracten is een van de kernproblemen geweest in de besprekingen om de LNG-levering van de grote producent Qatar aan Duitsland veilig te stellen, dat in belangrijke mate op LNG rekent als een van de middelen om het Russische gas geleidelijk uit te bannen.

"We hebben zoveel mensen gehad die het hadden over netto nul .... Je gaat de (contract)duur beëindigen en een periode ingaan waarin LNG op zijn retour is." zei Sid Bambawale, hoofd van LNG Asia op de Asia Pacific LNG and Gas Summit in Singapore.

Kopen op de spotmarkt, waar de deals meestal duurder zijn dan bij langetermijnovereenkomsten, werkt niet voor elke koper, die misschien specifieke prijsvereisten heeft of de mogelijkheid om een deal te annuleren, zei hij.

"Dit alles maakt het een meer op maat gemaakte ruimte in die overgang. Wij zien dat er een rol is weggelegd voor de middellange termijn, wanneer men van hoge spotprijzen overgaat naar lange termijn."

Andere leidinggevenden echoden dezelfde boodschap en zeiden dat de decarbonisatiedoelstelling in sommige Aziatische landen, zoals de grote LNG-importeur Japan die tegen 2050 een netto-nul-uitstootdoelstelling heeft, het voor zijn grote kopers moeilijk maakt om klassieke, langlopende bulkcontracten te kopen als zij nu met de inkoop beginnen.

"Aangezien de staart van de contracten de grens van 2050 zou raken, moeten zij daar iets aan doen.... Er is dus een middenweg waar de eindkopers, vooral in Japan, naar moeten kijken," zei Gen Kunihiro, voorzitter en chief executive van Diamond Gas International.

Over het algemeen willen gasproducenten langetermijnverbintenissen voor capaciteitsuitbreidingen bij kapitaalintensieve projecten.

Robert Songer, LNG-analist bij data intelligence firma ICIS, zei dat de verschuiving naar contracten op middellange termijn niet verwonderlijk hoeft te zijn, gezien de toename van handelsmaatschappijen die langetermijncontracten als hun bedrijfsmodel nemen, waardoor zij zoveel mogelijk waarde halen uit marktkansen.

Hij voegde eraan toe dat veel portefeuillemaatschappijen, zoals BP, TotalEnergies en Shell, de laatste jaren hun uitgestrekte portefeuilles hebben gebruikt om hetzelfde te doen.