Door Tarek Amara en Jihed Abidellaoui
TUNIS (Reuters) - De voedseltekorten in Tunesië worden steeds nijpender met lege schappen in supermarkten en bakkerijen, waardoor de ontevredenheid van de bevolking over de hoge prijzen nog toeneemt en onrust dreigt nu de regering een crisis in de overheidsfinanciën probeert af te wenden.
Er zijn wijdverbreide tekorten aan suiker, bakolie, melk en boter, koffie, tabak en gebotteld water, waarbij de situatie erger lijkt in armere streken ver van de hoofdstad.
Straattheeverkoper Mustafa Dahech, 82 jaar, zegt dat hij afhankelijk is van suiker om de zoete drank te maken die hij in papieren bekertjes verkoopt uit een metalen theepot terwijl hij door de smalle steegjes van een arme wijk in Tunis slentert.
"Er is geen suiker. Ik zweer u dat er geen is," zei hij, waardoor het voor hem moeilijker wordt zijn inkomen te verhogen boven zijn staatspensioen van $55 per maand.
Kleine protesten hebben reeds plaats gehad en het hoofd van de machtige voornaamste vakbond, de UGTT, heeft de laatste maanden herhaaldelijk gewaarschuwd voor een "revolutie van de hongerigen".
De tekorten zijn gedeeltelijk te wijten aan een wereldwijde grondstoffenkrapte en prijsstijging wegens verstoringen die verband houden met de COVID-pandemie en met de oorlog in Oekraïne.
WANKELE FINANCIËN
Tunesië kan echter met nog meer ontwrichting te maken krijgen, omdat zijn zwakke begrotingspositie het moeilijker maakt om basisproducten tegen verhoogde internationale prijzen te kopen en ze binnenlands te verkopen tegen hetzelfde gesubsidieerde tarief dat het al gebruikte.
De regering streeft naar een financiële reddingsoperatie van het Internationaal Monetair Fonds (IMF) om haar te helpen haar begroting te financieren en schulden af te lossen, maar de steun zal waarschijnlijk afhangen van een verlaging van de subsidies en de lonen in de overheidssector, en van de herstructurering van staatsbedrijven.
De besprekingen tussen de regering en de UGTT om het eens te worden over die hervormingen - een waarschijnlijke voorwaarde voor steun van het IMF - zitten nog steeds muurvast.
Zonder een reddingsoperatie van het IMF zou Tunesië waarschijnlijk intern moeten lenen, waardoor de kredietverlening aan het plaatselijke bedrijfsleven zou worden beperkt op een wijze die volgens diplomaten de economie verder zou kunnen schaden, of zijn deviezenreserves moeten gebruiken, waardoor de dinar zou worden aangetast en de inflatie zou toenemen.
De regering heeft de tekorten toegeschreven aan de wereldwijde grondstoffenkrapte en aan binnenlandse oppoters en speculanten en ontkend dat zij problemen heeft om de invoer te betalen.
De UGTT zei eerder dit jaar dat de regering moeite had om de invoer van tarwe te betalen. De Wereldbank, de Europese Unie, Japan en de Europese Bank voor Wederopbouw en Ontwikkeling hebben Tunesië dit jaar allemaal voedselhulpleningen gegeven.
De zuivelproducenten hebben overheidssteun geëist voor de inflatie van diervoeder en andere bedrijfskosten, waarvan zij de tekorten aan melk en boter hebben geweten.
Een ambtenaar van de UGTT heeft gezegd dat het suikertekort heeft geleid tot uitval in verschillende levensmiddelenfabrieken. Werknemers van een frisdrankfabriek hebben vorige week geprotesteerd tegen de bedreiging van hun baan.
Tekorten aan koffie, die in sommige winkels wordt gerantsoeneerd tot één pak per klant, hebben ook geleid tot enkele tijdelijke sluitingen van cafés.
"Wij zijn een café. Wij hebben onze klanten niets anders te bieden dan koffie," zei Noureddine Ben Hsan, eigenaar van het Independence café in Tunis, eraan toevoegend dat het tekort aan koffie, melk en suiker hem gedwongen had te sluiten.
