Nieuw-Zeeland zou zijn emissiereductiedoelstelling voor 2035 wel eens niet kunnen halen, ondanks het feit dat het op schema ligt om de klimaatveranderingsdoelen voor 2022 tot 2030 te halen, zo bleek uit een discussiestuk over het plan dat woensdag werd vrijgegeven.

De kooldioxide-uitstoot in de vijf jaar tot 2035 zal naar verwachting 7% hoger zijn dan het streefcijfer, tenzij er veranderingen worden doorgevoerd, volgens een discussiestuk over Nieuw-Zeeland's tweede emissiereductieplan dat door het ministerie van Milieu is vrijgegeven.

Dat de doelstelling naar verwachting niet gehaald zal worden, is deels te wijten aan het feit dat de centrumrechtse regering een aantal van de klimaatbeleidsmaatregelen van haar centrumlinkse voorganger heeft geschrapt en dat er commercieel minder bomen worden geplant, aldus het document.

Een andere factor die wordt genoemd is de beslissing van de particuliere eigenaren van de Nieuw-Zeelandse aluminiumsmelterij om deze in bedrijf te houden, wat een buitenproportionele impact heeft aangezien het land weinig zware industrie heeft.

Simon Watts, minister van Klimaatverandering, zei in het voorwoord van het plan dat hij er vertrouwen in bleef houden dat Nieuw-Zeeland in 2050 een netto nuluitstoot kan bereiken door middel van krachtige maatregelen.

"Ons succes zal afhangen van ons vermogen om duurzaam over te stappen op een economie met lage emissies," zei hij.

Het nieuwe plan, voor de periode van 2026 tot 2030, omvat het stimuleren van het oplaadnetwerk voor elektrische voertuigen, het onderzoeken van koolstofafvang en -opslag, het verhogen van de productie van hernieuwbare energie, het stimuleren van openbaar vervoer, het verbeteren van afvalbeheer en het nieuw leven inblazen van het emissiehandelssysteem.

Chloe Swarbrick, co-leider van de oppositiepartij Green Party, riep op tot geloofwaardige oplossingen waaronder meer investeringen in openbaar vervoer, energie-efficiëntie en decarbonisatie om de klimaatdoelstellingen te halen.

Het publiek kan commentaar geven op het plan voordat het definitief wordt gemaakt. (Verslaggeving door Lucy Craymer; Redactie door Jamie Freed)