De betrekkingen tussen Londen en Peking zijn de laatste tien jaar verslechterd, omdat Groot-Brittannië bezorgd is geworden dat een open deur voor Chinese investeringen nationale veiligheidsrisico's zou kunnen inhouden, en dat de militaire en economische assertiviteit van China in strijd zou kunnen zijn met zijn vrijhandelsagenda voor na de Brexit.

Truss ziet China als een bedreiging voor de op regels gebaseerde internationale orde die na de Tweede Wereldoorlog de handel en de diplomatie heeft beheerst, en zij ziet het als haar rol om daar een bolwerk tegen op te trekken.

"Landen moeten zich aan de regels houden en dat geldt ook voor China," zei zij in een spraakmakende toespraak eerder dit jaar, en zij voegde eraan toe dat Peking "in hoog tempo een leger aan het opbouwen was dat macht kon projecteren tot diep in gebieden van Europees strategisch belang".

Truss waarschuwde dat als China zich niet aan de regels van de wereld zou houden, het zijn opkomst als supermacht zou inkorten en dat het zou moeten leren van de krachtige economische reactie van het Westen op de invasie van Rusland in Oekraïne.

Zij zei dat de opkomst van China niet onvermijdelijk was en dat het Westen ervoor moet zorgen dat Taiwan, dat volgens Peking zijn eigen grondgebied is, zich kan verdedigen.

De Global Times, gepubliceerd door de officiële krant van de Communistische Partij van China, de People's Daily, heeft Truss een "radicale populiste" genoemd en gezegd dat zij de "verouderde imperiale mentaliteit" moet laten varen.

De woordvoerster van het Chinese Ministerie van Buitenlandse Zaken, Mao Ning, zei dinsdag dat zij hoopt dat de betrekkingen met Groot-Brittannië "op het goede spoor" zullen blijven.

James Rogers, mede-oprichter van de in Londen gevestigde denktank Council on Geostrategy, zei dat Truss meer beperkingen zou opleggen aan China dat Britse bedrijven opkoopt en meer zou doen om landen samen te binden om de opkomst van China tegen te gaan.

"Zij begrijpt hoe economische voordelen op korte termijn een strategische en politieke impact op lange termijn kunnen hebben, en zal proberen die beter dan in het verleden met elkaar in evenwicht te brengen," zei hij.

"TIRANNIE VAN DE GROOTSTE

Onder premier David Cameron smeedden Groot-Brittannië en China wat hij het "gouden tijdperk" van de betrekkingen noemde. Hij zei in 2015 dat hij de beste vriend van Peking in het Westen wilde zijn.

Maar in de laatste zeven jaar, met drie premierswisselingen en groeiende kritiek op de handelspraktijken van Peking en ruzies over vrijheden in Hongkong en Xingang, is Groot-Brittannië van China's grootste steunpilaar in Europa veranderd in een van zijn felste critici.

De Conservatieve Partij is vijandiger tegenover China komen te staan, zelfs toen Johnson zichzelf "vurig Sinofiel" noemde.

De regering heeft onlangs stappen ondernomen om de betrokkenheid van China bij de kernenergiesector van Groot-Brittannië te beperken. Truss heeft ook het defensiepact ondertekend om Australië de technologie te leveren om kernonderzeeërs te bouwen en zo de groeiende macht en invloed van China te helpen tegengaan.

Vorig jaar waarschuwde Truss als handelsminister dat het Westen de controle over de wereldhandel zou kunnen verliezen, tenzij het hard zou optreden tegen Peking en de hervorming van de Wereldhandelsorganisatie erdoor zou drijven.

"Als wij niet optreden, lopen wij het risico dat de wereldhandel versplintert onder de tirannie van de grootste," zei zij.

Later in 2021 overtuigde zij de collega-ministers van Buitenlandse Zaken van de G7 ervan om in hun slotcommuniqué een regel op te nemen die het economische beleid van China veroordeelde - een verwijzing naar Pekings wereldwijde investeringsbeleid dat volgens critici armere landen in een schuldenval kan doen belanden.

Truss zal naar verwachting een minister van Buitenlandse Zaken benoemen die op één lijn zit met haar wereldbeeld - bondgenoot James Cleverly zou in aanmerking komen voor de baan, bijgestaan door Tom Tugendhat, een bekende China-havik, als minister van Veiligheid.

Charles Parton, een voormalig Brits diplomaat die 22 jaar lang China heeft geanalyseerd en nu associate fellow is bij de denktank Royal United Services Institute, zei dat, hoewel China waarschijnlijk dreigementen zal uiten over het terugtrekken van investeringen, dit waarschijnlijk niet zal gebeuren.

"China is geen liefdadigheidsinstelling. Het investeert niet omdat het de kleur van onze ogen mooi vindt. Het doet dat met zeer specifieke redenen," zei hij. "Het zal blijven investeren, en het is onze taak om te zien of die investering in ons belang blijft."