De financiële markten proberen de relatief slechte nieuwsberichten over inflatie te verteren en lijken zich nu te concentreren op de bedrijfsresultaten. Het moet gezegd worden dat de afgelopen week niet gekenmerkt werd door de publicatie van belangrijke statistieken, verre van dat. We onthouden alleen de detailhandelsverkopen in de Verenigde Staten die beter uitvielen dan verwacht. Hoewel dit nieuws aanvankelijk gunstig werd ontvangen, gaven beleggers er later de voorkeur aan om het glas als halfleeg te zien, toegevend dat de goede veerkracht van de Amerikaanse economie de facto het scenario van een langer dan verwacht handhaven van hoge rentetarieven voedde. Ter herinnering, de financiële gemeenschap rekende eind vorig jaar op zes tot zeven renteverlagingen in 2024 met een eerste versoepeling in maart. De tijd is verstreken en de verwachtingen zijn teruggebracht tot twee renteverlagingen, waarvan de eerste pas in de zomer of zelfs het najaar zou kunnen plaatsvinden.

In dit verband is het vaak nuttiger om naar de bewegingen van het Amerikaanse staatspapier op 2 jaar te kijken om de evenwichtsrente vast te vinden, in plaats van aandacht te schenken aan de soms veranderlijke hersenspinsels van onze dierbare centrale bankiers. De onderstaande grafiek legt vrij duidelijk uit waarom de markt een veel betere raadgever (en visionair zou je kunnen zeggen) is dan welk comité dan ook.

Bron: Bloomberg

Voor meer duidelijkheid: de verticale balken geven het moment aan waarop de tarieven hun jaarlijks voortschrijdend gemiddelde kruisen. In de afgelopen 25 jaar lijkt het rendement van de Amerikaanse obligaties op 2 jaar zich te keren - zowel naar boven als naar beneden - vóór de Fed-fondsen. Op dit moment piekt het en we wachten geduldig op de doorbraak van de 4 % om de neerwaartse ommekeer van de markt bevestigd te zien. De Fed zou dan in de daaropvolgende maanden de beweging moeten volgen.