De ongebreidelde voedselinflatie en de chronische tekorten aan kookgas en benzine maken het dagelijks leven tot een strijd voor miljoenen mensen te midden van Sri Lanka's ergste economische crisis sinds de onafhankelijkheid van Groot-Brittannië in 1948.

"Er is geen inkomen," zei Indrani, een van de honderden die in de middagzon in de rij staan bij een geïmproviseerde keuken die door een kerk wordt gerund. "Er is het grootste deel van de tijd geen eten, we hebben veel geleden."

De prijs van een kilo rijst was gestegen tot 250 roepies, van 90 roepies zes maanden geleden, zei zij.

"Thuis is er geen eten," voegde de 57-jarige eraan toe. "We zullen nog meer moeten lijden. Wij willen alleen maar eten, om te overleven."

Twee dozijn vrijwilligers koken rijst, snijden uien in blokjes en schrapen het vruchtvlees van kokosnoten terwijl zij koken boven open vuur, wegens het tekort aan gas in de ruimte op het platte dak van de kerk in de buurt van het parlement van Sri Lanka.

"De nood is zo hoog," zei Akila Alles, de chief operating officer van het Bethany Christian Life Centre, dat keukens heeft opgezet in 12 van zijn kerken en sinds juni elke dag aan ongeveer 1.500 mensen voedsel serveert.

"De inflatie is zo hoog dat de mensen zich niet kunnen veroorloven te eten. Zonder gas kunnen de mensen niet koken, en zonder vervoer kunnen de mensen niet werken."

De omstandigheden zijn zo grimmig dat meer dan 5 miljoen Srilankanen gemeld hebben dat zij gedwongen zijn maaltijden over te slaan om rond te komen, zei het Wereldvoedselprogramma deze week op Twitter.

Maanden van anti-regeringsprotesten die deze maand tot een hoogtepunt kwamen nadat duizenden regeringsgebouwen bestormden, waardoor de voormalige president Gotabaya Rajapaksa ten val kwam, hebben religieuze en etnische lijnen overschreden in de diverse natie aan de Indische Oceaan.

Katholieke nonnen en boeddhistische monniken zijn regelmatig te zien geweest bij protesten, en gemeenschappen hebben samengewerkt om aan de groeiende humanitaire nood te voldoen.

Donaties zijn zelfs van China en Vietnam gekomen, en een boeddhistische monnik heeft een grote donatie van rijst bij de kerk afgegeven.

"Soms hebben de mensen die hier komen helemaal niets," zei een vrijwillige kok, K. D. Irani, terwijl hij in een ketel dal, of linzen, roerde.

"Ik ben 66, maar ik heb nog nooit in mijn leven zo'n crisis meegemaakt. Wij doen dit uit liefde voor de mensen."