"Ze kleedden de mannen uit, zochten naar tatoeages," zei Kartayov, een 32-jarige bouwvakker, die zei dat de troepen vooral aandacht hadden voor de knieën van de mannen.
"Ik werk, ik doe reparaties, natuurlijk zijn mijn knieën - dit zijn werkknieën. Ze zeggen - (u) hebt loopgraven beklommen, gegraven, en dergelijke."
Sprekend in een supermarkt die omgebouwd is tot opvangcentrum in de door de Oekraïeners bezette stad Zaporizja, zo'n 200 km van Mariupol, vertelde hij aan Reuters dat het gezin de belegerde stad naar het westen verlaten had, en per bus de haven van Berdyansk bereikt had, alvorens te voet over te steken naar het door de Oekraïeners bezette gebied.
Onderweg zei Kartavov dat Russische soldaten de mannen controleerden op tekenen dat zij met de Oekraïense strijdkrachten gevochten hadden.
"Ze controleerden mijn onderarmen, keken naar de handen, controleerden of ik aan het schieten was, of er al dan niet eelt hier op de armen zal zijn," voegde hij eraan toe.
Het Russische ministerie van defensie reageerde niet op een verzoek om commentaar op de huiszoekingen.
Mariupol, een industriële havenstad dicht bij de afgescheiden Volksrepubliek Donetsk, had voor de oorlog een bevolking van ongeveer 400.000, maar de stad is verwoest door regelmatige bombardementen sinds Rusland op 24 febr. Oekraïne binnenviel.
Het hevige verzet van de Oekraïense strijdkrachten, waaronder reguliere legertroepen en leden van het Azov Bataljon, een extreem-rechtse militie die nu deel uitmaakt van de Nationale Garde van Oekraïne, heeft de aanval wekenlang afgehouden en de eisen van het Kremlin om de wapens neer te leggen, afgewezen.
De gevechten hebben ongeveer 5.000 burgers gedood, volgens de stadsautoriteiten, en duizenden gedwongen te vluchten, hetzij met eigen auto's, hetzij in georganiseerde konvooien van bussen naar Oost-Oekraïne, waar de pro-Russische separatisten de scepter zwaaien, of naar het noorden en westen naar gebieden die door de Oekraïners gecontroleerd worden.
Terwijl de konvooien proberen te vertrekken, zijn controles om strijders te identificeren een vast onderdeel van de beproeving geworden, zeiden getuigen.
Vladimir Andreev, een 63-jarige gepensioneerde uit Mariupol en voormalig werknemer van het staalbedrijf Metinvest, reisde in een aparte groep waar ook zijn vrouw en hun vriendin, Valentina Kirichek, deel van uitmaakten.
Andreev zei dat het gezelschap ongeveer 17 keer werd tegengehouden bij verschillende Russische controleposten.
"Bij elke controlepost werden we tegengehouden (...) We werden gecontroleerd, uitgekleed. Ze controleerden onze schouders, armen ... (om te zien) of ik aan de gevechten had deelgenomen."
