Axsome Therapeutics, Inc. kondigde aan dat Sunosi het primaire eindpunt in de SHARP-studie heeft gehaald en de cognitieve functie, gemeten met de Digit Symbol Substitution Test subtest van de Repeatable Battery for the Assessment of Neuropsychological Status (DSST RBANS), significant heeft verbeterd in vergelijking met placebo bij cognitief gehandicapte patiënten met overmatige slaperigheid overdag (EDS) geassocieerd met obstructieve slaapapneu (OSA). De superioriteit van Sunosi ten opzichte van placebo werd verder aangetoond aan de hand van door de patiënt gerapporteerde metingen van de cognitieve functie. In de studie herhaalde Sunosi eerdere bevindingen door de EDS-symptomen significant te verminderen in vergelijking met placebo.

SHARP (Solriamfetol's Effect on Cognitive Health in Apnea Participants During a Randomized Placebo-controlled Study) was een gerandomiseerd, dubbelblind, placebo-gecontroleerd, crossover, multicenter onderzoek bij 59 patiënten met EDS geassocieerd met OSA, en een verminderde cognitieve functie. Alle patiënten werden gedurende 2 weken behandeld met Sunosi en gedurende 2 weken met placebo, waarbij de behandelingsperioden werden gescheiden door 1 week down-titratie en wash-out. Op het primaire eindpunt van het onderzoek toonde Sunosi een statistisch significante verbetering van de cognitieve functie in vergelijking met placebo, zoals beoordeeld aan de hand van de verandering ten opzichte van de uitgangswaarde op de DSST RBANS (6,49 vs. 4,75, p=0,5).

4,75, p=0,009), met een effectgrootte van 0,36. De DSST RBANS is een objectieve neuropsychologische test die de executieve functie, verwerkingssnelheid en aandacht beoordeelt. Statistisch significante verbetering van de cognitieve functie met behandeling met Sunosi werd ook aangetoond met de British Columbia Cognitive Complaints Inventory (BC-CCI) totaalscore vergeleken met placebo (p=0,002), met een effectgrootte van 0,43.

De BC-CCI is een door de patiënt gerapporteerde test die de domeinen geheugen, concentratie, moeite met het uitdrukken van gedachten, woordvinding en probleemoplossing beoordeelt. Sunosi verbeterde de EDS-symptomen aanzienlijk in vergelijking met placebo, zoals gemeten door de Epworth Sleepiness Scale (ESS). De verbetering op de ESS met Sunosi behandeling was ongeveer twee keer zo groot als die met placebo (p=0,004), met een effectgrootte van 0,50.

De meest gemelde bijwerkingen van de Sunosi-behandeling (incidentie =3%) waren misselijkheid (6,9%) en angst (3,4%). Het voltooiingspercentage van het onderzoek was 96,7% voor patiënten die waren gerandomiseerd naar elke behandelingsreeks (Sunosi gevolgd door placebo, of placebo gevolgd door Sunosi). Nieuwe gegevens die activering van TAAR1 door Solriamfetol aantonen gepresenteerd op Psych Congres 2022: Nieuwe preklinische farmacologische studies hebben agonistische activiteit op de trace amine-geassocieerde receptor 1 (TAAR1) en lagere potentie agonistische activiteit op 5-HT1A receptoren voor solriamfetol geïdentificeerd, naast zijn activiteit als een dopamine en noradrenaline heropname-remmer (DNRI).

TAAR1 is een G-eiwit gekoppelde receptor met affiniteit voor sporenaminen, en TAAR1-agonisten hebben bij knaagdieren en primaten pro-cognitieve en waakbevorderende effecten aangetoond. De resultaten van de studies toonden aan dat solriamfetol menselijk TAAR1 in vitro activeert bij potenties die binnen het klinisch relevante plasmaconcentratiebereik liggen en overlappen met de waargenomen remmende potenties van dopamine en noradrenaline transporter [3]. Er werd geen menselijke TAAR1-activiteit waargenomen voor de wakkere stof (WPA) modafinil of de DNRI bupropion.

Bovendien verminderde solriamfetol, vergelijkbaar met bekende TAAR1-agonisten, de afvuurfrequentie van muis VTA dopamine neuronen op een D2-gevoelige manier. Deze bevindingen werden onlangs gepresenteerd op het 2022 Psych Congres op 18 september. Het werkingsmechanisme van solriamfetol om de waakzaamheid te verbeteren bij patiënten met overmatige slaperigheid overdag geassocieerd met narcolepsie of obstructieve slaapapneu, en om mogelijk de cognitie te beïnvloeden, is onduidelijk.