CMC Metals Ltd. heeft de aanvang aangekondigd van het geofysisch programma op het Bridal Veil Project van de onderneming in Central Newfoundland, Canada. De geofysische ploeg is begonnen met het IP-onderzoek (Induced Polarization) dat het noordelijke contact zal testen van een intrusief lichaam dat is afgeleid uit het magnetisch onderzoek van de onderneming uit 2022 en noordoostelijke breukstructuren die zijn geëxtrapoleerd uit een structurele interpretatie van een magnetisch onderzoek vanuit de lucht dat is uitgevoerd op het aangrenzende Gander North Property, eigendom van Sassy Resources Inc. Het onderzoeksplan zal ook prospectieve structuren bestrijken waar geochemische bemonstering van goud in de bodem anomale resultaten heeft opgeleverd in het gebied van zowel Bridal Veil als Gander North. MES Geophysics uit St.

John's, NL, is gecontracteerd om rasterlijnen te snijden en het onderzoek uit te voeren van 11 lijnkilometers in twee blokken langs het contact. Een paal-dipoolonderzoek (N=8, A=25m) zal worden gebruikt om hoge resolutie en 3D-kartering van de weerstand te combineren tot een diepte van ongeveer 100 meter. Deze onderzoeken zullen gegevens opleveren over laadbaarheid en weerstand.

Anomalieën met betrekking tot de oplaadbaarheid wijzen op sulfide-mineralen en de weerstand kan silicificatie aan het licht brengen. Samen vormen deze metingen de beste geofysische beoordeling van het mineralisatiepotentieel langs het contact. De onderzoeksopzet laat zien waar de lijnen zich bevinden ten opzichte van de magnetische eerste verticale afgeleide resultaten die wijzen op de noordoostelijke rand van sterk gesilicificeerd vulkanisch gesteente en het intrusieve Gander Graniet in het zuidoosten.

Na voltooiing van het IP-onderzoek zal een gedetailleerde evaluatie van alle werkzaamheden tot nu toe worden uitgevoerd om de voordelen van verdere exploratie-inspanningen op dit terrein te bepalen. De resultaten tot nu toe wijzen op een noordoostelijke trend van goud-in-grond-anomalieën parallel aan en in de nabijheid van het contact tussen de gesilicificeerde vulkanen en het Gander Graniet. Op het terrein zijn weinig rotsen blootgelegd, maar er is een reeks breuk- en kiezelrijke veranderde sequenties, eveneens parallel aan de contactzone, die in noordoostelijke richting evolueren en sporadische semi-massieve tot gedissemineerde sulfidemineralen bevatten.

Deze mineralisatie wekte de eerste belangstelling voor het terrein van de Newfoundland Geological Survey, die het gebied beschouwde als een potentiële locatie voor orogene goudafzettingen.