Corvus Pharmaceuticals, Inc. heeft de publicatie aangekondigd van preklinische gegevens die het potentieel aantonen van ITK-inhibitie als een nieuwe benadering voor de behandeling van T cel-gemedieerde ontstekings- en immuunziekten. Corvus? ITK-remmers omvatten soquelitinib (voorheen bekend als CPI-818), dat gebruikt werd in de preklinische studies en momenteel in klinisch onderzoek is voor oncologische indicaties, en verschillende moleculen van de volgende generatie die geoptimaliseerd worden voor gebruik in een verscheidenheid aan indicaties voor ontstekings- en immuunziekten.

De belangrijkste resultaten van de preklinische studies die in de publicatie worden beschreven, toonden aan dat soquelitinib de volgende waargenomen effecten had in ontstekingsziektemodellen: Acute en chronische astmamodellen: Significante reducties in Th2-cytokines IL-4, IL-5 en IL-13 in beide modellen, samen met reducties in een gevalideerde ziekteactiviteitsscore. Vermindering van IL-6 betekent een verbetering van de ontsteking. Systemische sclerose (Fra2-genoverexpressie) model: Verbetering in klinische score en behoud van lichaamsgewicht; Verbetering in longhistologie, vermindering van fibrose en verbetering in pulmonale vasculaire hypertensie; Vermindering van GATA3-drukkende T-cellen, wat wijst op effect op Th2-cellen; Vermindering van ROR gammaT-cellen (ROR?T), wat wijst op effect op Th17-cellen.

Longfibrose (bleomycine-geïnduceerd) model: Consistentere vermindering van longfibrose in vergelijking met een door de FDA goedgekeurd medicijn (nintedanib); Vergelijkbare vermindering in GATA3 als de resultaten van het systemische sclerosemodel; Vermindering in MMP2 en TGF-bèta, twee boodschapper-RNA's die in verband worden gebracht met fibrose. Psoriasismodel (imiquimod (IMQ)-geïnduceerd): Verbetering in epidermale dikte, erosie en ontsteking; In-vitro-onderzoeken toonden een vermindering aan in de expressie van ROR?T-eiwit, een hoofdtranscriptiefactor die verantwoordelijk is voor de ontwikkeling van Th17-cellen, en een overeenkomstige dosisafhankelijke vermindering van de IL-17 cytokineproductie. Graft versus host disease (GVHD)-model: Verbetering in overlevingspercentages en overeenkomstige afname in klinische GVHD-score; Geen invloed op engraftment of graft-versus-tumor effect.