Firetail Resources Limited heeft een update gegeven van de exploratie-activiteiten op haar Yalgoo Lithium Project (Yalgoo) in West-Australië, waar een tweede campagne van kartering en bemonstering van rotsspanen succesvol is geweest in het verder uitbreiden van de voetafdruk van lithium-bevattende pegmatieten. De onderneming is zeer bemoedigd door dit geologisch bewijsmateriaal en verheugt zich erop binnenkort te beginnen met haar eerste boorcampagne, in wat de allereerste boring zal zijn om het potentieel van pegmatiet-houdende lithium-caesium-tantaal (LCT) mineralisatie op het project te testen. De laatste campagne heeft de gedetailleerde kartering uitgebreid tot een gebied van ongeveer 2,5 km bij 2,0 km en heeft met succes pegmatiet- en kwartsaders geïdentificeerd die verschillende bekende lithiumvoorkomens omringen. De resultaten van de analyses van steenslagmonsters hebben twee nieuwe gebieden voor lithiummineralisatie aan het licht gebracht, met verschillende anomale resultaten voor lithium, cesium en tantaal (LCT). Sterke LCT-mineralisatie in monsters van rotsspaanders komt overeen met zeer grofkorrelige pegmatieten met overwegend kwarts-veldspaat-muscovietmineralogie, zoals bij de kartering is waargenomen. Er zijn in totaal 231 monsters van verschillende soorten gesteente verzameld, voornamelijk pegmatiet en kwartsaders, met ook enkele monsters van granitoïd materiaal. De laatste multi-element geochemische rotsspaandermonsters zijn naar een geochemisch consulent gestuurd en het bedrijf wacht op de interpretatie van hun resultaten met betrekking tot de lithiumvooruitzichten. De in kaart gebrachte amfibolieten, gebandeerde ijzerformatie en granitoïde dykes wijzen op metamorfisme van tot midden amfiboliet facies. Het belangrijkste doordringingsweefsel houdt verband met een over het algemeen NNW-ZZO georiënteerde, relatief hoge spanningscorridor die zich concentreert langs een groensteen-granitoïde contact dat regionale plooien doorsnijdt, regionale lithostratigrafische tendensen doorsnijdt en zich waarschijnlijk over vele kilometers uitstrekt over de Yalgoo Singleton groenesteengordel. De pegmatietaders en -dijken, die over het algemeen N-Z-georiënteerd zijn, benaderen de tendens van het veel zwakkere N-Z-georiënteerde spaced fabric, en ook het axiale vlak van regionale plooien. De pegmatietcontacten doorsnijden het doordringende hoofdweefsel, wat de betrekkelijk late timing van de pegmatietemplacement ondersteunt, samen met de aanwezigheid van gefolieerde greenstone rafts binnen sommige pegmatietdykes.
De duplex-achtige geometrie van de pegmatietaders die de grotere pegmatietdykes met elkaar verbinden, impliceert dat de sinistrale wringing langs de regionale NNW-ZZO tendens van invloed kan zijn geweest op de verplaatsing van de pegmatiet. Grotere pegmatietlichamen lijken minder beïnvloed te zijn door de onderliggende structurele trends en weefsels, waarbij veel van deze lichamen beide structurele weefsels onder een grote hoek doorsnijden. Deze grotere pegmatietlichamen worden geïnterpreteerd als blow outs in verband met structurele intersecties.