PVW Resources heeft meegedeeld dat het een belangrijk nieuw REE-exploratiedoel heeft geïdentificeerd bij zijn Tanami Heavy Rare Earth and Gold Project in West-Australië, dat voor 100% in handen is, na een belangrijke doorbraak door zijn exploratieteam. Het zeer prioritaire exploratiedoel is het resultaat van een herinterpretatie van de structurele geologie rond de door de unconformiteit gesteunde REE-mineralen die zijn aangetroffen in het onlangs voltooide boorprogramma 2022 van de onderneming in de Watt's Rise prospect. Een uitgebreid karteringsprogramma, uitgevoerd door een vooraanstaand consultant-geoloog, heeft geresulteerd in de identificatie van een noordwest georiënteerde Breccia-zone die een mogelijke controle vormt op de REE-mineralen in het gebied.

Als gevolg daarvan is een nieuw doelwit ontstaan op basis van de geïnterpreteerde uitbreiding van deze structuur op diepte, waar deze de onconformiteit onder een grote hoek doorsnijdt. Evaluatie Tanami Project - REE De recente voltooiing van de veldcampagne van 2022, bestaande uit 10.727 m aan omgekeerde circulatieboringen, 16.206 m aan luchtboringen, zwaartekrachtonderzoek op de grond en gedetailleerde kartering van de Castella en Watts Rises prospects, heeft PVW in een zeer goed geïnformeerde positie gebracht voor het exploratieprogramma van 2023. Positieve boorresultaten in combinatie met de eerste karteringsresultaten hebben al nieuwe REE-targets aan het licht gebracht.

De volledige evaluatie van alle gegevensniveaus wordt in januari 2023 verwacht en zal de eerste vereiste zijn om nieuwe targets te identificeren en technisch te onderbouwen. Het REE-mineralisatiemodel in de Tanami is een onconformiteit/structuurgestuurd HREE-systeem dat voortdurend wordt verfijnd en ontwikkeld naarmate meer geologische gegevens worden verkregen. Tijdens het exploratieprogramma van 2022 heeft PVW de unconformity getest op mineralisatie bij zowel Castella als Watts Rise.

Bij Watts Rise werd REE-anomalisme aangetroffen langs de unconformity bij het contact tussen de Killi Killi Formation en de Pargee Sandstone, en hoogwaardige mineralisatie in de Pargee Sandstone ongeveer 50-60 m stratigrafisch boven deze unconformity. Tijdens het recente karteringsprogramma onder leiding van consultant-geoloog Carl Brauhart werd de verbrokkelde structuur ten noorden van de Watts Rise-mineralen ontdekt. Deze structuur is ongeveer 1 km lang en tot 5 m breed en verdwijnt onder de grond naar het noordwesten en zuidoosten.

De veldkaarten worden momenteel gedigitaliseerd in GIS-formaat voor gebruik op plannen en doorsneden. Wanneer de kartering en interpretatie in verband worden gebracht met de boorresultaten bij Watts Rise, komt een belangrijk nieuw REE-doel naar voren. Mineralisatie op de unconformiteit en in het Pargee zandsteen.

De naar het zuidoosten aflopende breccia-zone, die in kaart is gebracht, ligt subparallel aan boringen uit 2022 en daarom is de conceptuele locatie niet getest door de huidige boringen. Hoewel de structuur aan de oppervlakte niet gemineraliseerd is, zou deze de mineralisatie langs de unconformity en in de Pargee Sandstone kunnen sturen. De breccia aan de oppervlakte vertoont intense silicificatie en een niveau van brecciatie dat elders in de Pargee zandsteen niet voorkomt, wat erop wijst dat de breccia zou kunnen dienen als een REE-vloeistofroute en een toevoer naar het systeem.

Bovendien verschijnt er een geochemische discontinuïteit tussen de boringen aan weerszijden van de geïnterpreteerde positie van de breccia-zone. Een duidelijke toename van het aluminiumgehalte wordt gezien in de boorgaten in de geïnterpreteerde voetwand in vergelijking met die in de hangwand van de brecciazone. Mineraliserende vloeistoffen die vanuit de diepte omhoog migreren, kunnen de unconformity en geschikt gastgesteente binnen de Pargee Sandstone of Killi Killi Formation doorsnijden en REE-mineralen doen neerslaan, zoals blijkt uit de boorresultaten van 2022 (max. 1,43% TREO @ 63m, 90% HREO/TREO, 22TARC101).

Hierdoor kan het segment van de brecciastructuur nabij het oppervlak mogelijk verstoken blijven van REE-mineralen. Belangrijk is dat het segment van de brecciastructuur (1) onder de unconformiteit in de Killi Killi Formatie een deel van het systeem vertegenwoordigt dat ongeteste mineralisatie zou kunnen herbergen. De omvang van de structuur en de continuïteit buiten de in kaart gebrachte ontsluitingen (naar beneden en langs de strekking) is onzeker, maar op basis van de interpretatie is het doel duidelijk een prioriteit voor de volgende boorcampagne van de onderneming.

De interpretatie van het zwaartekrachtonderzoek op de grond, dat in december 2022 wordt verwacht, zal nuttig zijn voor de verdere ontwikkeling van dit doelwit. De erkenning van het verschil tussen de goed gedefinieerde mineralisatie bij Watts Rise en de meer verspreide mineralisatie bij Castella wijst op een aantal belangrijke punten: Op basis van de huidige informatie heeft de unconformity/Pargee Sandstone gastheer bij Watts Rise een betere val voor REE-mineralen opgeleverd. De tot dusver bij Castella aangetroffen mineralisatie vertegenwoordigt verspreide mineralisatie langs de unconformity.

De unconformiteit en de onmiddellijk aangrenzende lithologieën hebben over een groot gebied als een geschikte gastheer gefungeerd, maar een lokale controle (chemisch of rheologisch) die de REE-mineralisatie mogelijk beheerst en beperkt, is niet doorbroken. Hoewel er bij Castella bij boringen brecciazones zijn ontdekt en in kaart gebracht, zijn deze plaatselijk niet groot genoeg om significante REE-mineralen te ontwikkelen. Hun aanwezigheid en het feit dat ze gemineraliseerd zijn, duidt er echter op dat er een grotere structuur in de buurt is die de ontwikkeling controleert. Naar aanleiding van de eerste karteringsresultaten zijn er nog een aantal andere algemene opmerkingen gemaakt.

De boringen bij Watts Rise waren dit jaar naar het zuiden gericht. Dit is subparallel aan de dip van de brecciastructuur. De boringen waren correct gericht op de unconformity, maar de brecciastructuur moet worden geboord met gaten die naar het noordoosten aflopen, gericht op de naar het zuidoosten aflopende structuur.

Schema gebaseerd op waarnemingen en veldmetingen, en verdere modellering zal deze interpretatie verfijnen. Opgemerkt moet worden dat dergelijke structuren op diepte inconsistent en onregelmatig kunnen zijn en beïnvloed en verplaatst kunnen worden door andere lokale en regionale structuren.